Ο Siegmund Munz για την Ελλάδα του 1910

Οι λόγοι του Πρωθυπουργού (π.χ. θα μειώσω τους φόρους κλπ) θυμίζουν κάτι που είχε διαπιστώσει ο Ζωρζ Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (1917-1920) ο επιλεγόμενος “τίγρις” για έναν σοσιαλιστή της εποχής του. «Ξεχωρίζει κανείς ένα άρθρο του Ζωρές από το εξής. Ολα τα ρήματα είναι στον μέλλοντα χρόνο».
Είναι επίσης εμφανές ότι ο κ. Τσίπρας ποντάρει-εσωτερικά- στην σύγκρουση και στην πόλωση. Σε μια ανάλογη συγκυρία, ο Αυστριακός δημοσιογράφος Σίγκμουντ Μυντς διεπίστωνε κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα του 1910 «Πουθενά στα Βαλκάνια δεν συνάντησα μια τόσο αξιοσημείωτη ταυτότητα γνωμών μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων, μεταξύ υπουργών και μη υπουργών, μεταξύ των τέως και των νυν, όπως την εποχή εκείνη στην Ελλάδα. Διαφορές μεταξύ των κομμάτων δείχνουν, ωσάν να μην υπάρχουν, μόνο μερικά ζητήματα απασχολούν το σύνολο πνεύμα πατριωτισμού διατρέχει όλη τη χώρα […] Φαίνεται ωσάν η Ελλάδα -ή ας πούμε οι άριστοι των ανδρών της- να έχουν αποκτήσει αυτογνωσια και ότι ο φόβος μπροστά στους απειλητικούς κινδύνους να τους ενώνει σαν αδελφούς σ’ ένα λαό».
Ετσι εξηγείται η ανεπανάληπτη πενταετία (1910-1915) η οποία, πλην άλλων, τριπλασίασε το μικρό ελληνικό Βασίλειο….