Ο συμπαραστάτης του αγρότη

Πριν λίγες εβδομάδες είχα δημοσιεύσει ένα σημείωμά μου στα “Χ.Ν.” για την ανάγκη να υπάρξει διαμεσολαβητής των γεωργικών εμπορικών σχέσεων, με στόχο να τιθασευτούν οι τιμές των τροφίμων και να μη φεύγουν από το χωράφι σε εξευτελιστικές τιμές και να πενταπλασιάζονται μέχρι το τραπέζι του καταναλωτή. Βράζει το θέμα της φορολόγησης των αγροτών και το παρακάτω σημείωμα δεν ενέχει θέση αν πρέπει ή όχι, να φορολογούνται οι αγρότες, αλλά πώς θα διατηρήσουν τα βιβλία τους.
Το θέμα της φορολογίας των αγροτών έχει και θετικά και αρνητικά σημεία.
Πρόθεση του σημειώματός μου δεν είναι η παράθεση επιχειρηματολογίας για το θετικό ή το αρνητικό της πράξεως. Και μόνο αν μειωθούν, ή εξαφανιστούν οι ελληνοποιήσεις προϊόντων και τοποθετηθούν οι αγρότες απέναντι στα διαμεσολαβητικά σχήματα, το αποτέλεσμα, εκ των πραγμάτων θα είναι θετικό.
Παρατηρείται όμως ένα πρόβλημα. Καλούνται όλοι οι αγρότες να τηρούν βιβλία εσόδων – εξόδων και άλλα λογιστικά πρότυπα, ώστε να μπορούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στον αγροτικό τομέα. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, και αυτό φαίνεται και από το ότι στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μας, η συμπαράσταση όλων μας κρίνεται αναγκαία.
Ετσι, φθάνουμε στο πρόβλημα που δημιουργείται και που αφορά σημαντικό αριθμό αγροτών και κτηνοτρόφων, οι οποίοι αδυνατούν να τηρήσουν βιβλία εσόδων και εξόδων για να παρακολουθήσουν οι Αρχές και να δυνηθούν να φορολογήσουν και τους αγρότες.
Το πρόβλημα λοιπόν της φορολόγησης των αγροτών και του τρόπου που τίθεται υποχρεώνει τους αγρότες να βγαίνουν στο δρόμο και καλά κάνουν. Οι συνθήκες παραγωγής των αγροτικών προϊόντων υπόκεινται σε πολυδαίδαλους παράγοντες και κυρίως σε ένα δυσβάστακτο κόστος παραγωγής, που το μεροκάματο του αγρότη δε λογαριάζεται. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά είναι γνωστά και δεν είναι πρόθεσή μας να επαναλάβουμε εδώ όλα τα στοιχεία αυτά.
Ο στόχος του σημερινού σημειώματος είναι ένας και αφορά τον τρόπο και τη βοήθεια που πρέπει να παράσχει η πολιτεία, στην περίπτωση που προχωρήσουν τα νομοθετήματα για τη φορολόγηση των αγροτών.
Το στοιχείο της βοήθειας που πρέπει να παρασχεθεί στους νέο-φορολογούμενους αγρότες, άντλησα από το άρθρο 77 του νόμου για τον Καλλικράτη, του νόμου που διέπει το νέο καθεστώς τοπικών και περιφερειακών αρχών.
Σύμφωνα με το Άρθρο 77 του νόμου για τον Καλλικράτη, εισάγεται ο θεσμός του συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης, που προβλέπεται ότι σύμφωνα με τις διαδικασίες επιλέγεται, κατόπιν προκηρύξεως που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του δήμου, πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας, ως συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης. Υποψηφιότητες υποβάλλονται με δήλωση που κατατίθεται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου κατά την έναρξη της διαδικασίας επιλογής. Ως συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης δεν μπορεί να επιλεγεί αιρετός δήμου, περιφέρειας ή βουλευτής.
Εισηγούμαι λοιπόν την υιοθέτηση, κατά τα πρότυπα του άρθρου 77 του νόμου για τον Καλλικράτη, του όρου “συμπαραστάτης του αγρότη” και θα αφορά τους δήμους με κύριο ή δευτερεύοντα βαθμό απασχόλησης τον αγροτικό τομέα, είτε σε νησιώτικες περιοχές, είτε στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ορεινές, ημιορεινές ή πεδινές περιοχές δήμων, αν ο τουρισμός είναι πρωτοκαθεδρία, ή άλλες απασχολήσεις, ο συμπαραστάτης του αγρότη, θα έχει ως μέλημα την υποβοήθηση του έργου του αγρότη. Οι συμπαραστάτες αυτοί, μετά από καλή κατάρτιση (ευκαιρία του πρωθυπουργού να δείξει έμπρακτα τις προ ημερών εξαγγελίες του περί 450.000 ευκαιριών απασχόλησης, αν δεν είναι λόγια της πλώρης…), θα μπορούν να υποβοηθούν τουλάχιστον τους μικρούς αγρότες να τηρούν τα στοιχειώδη βιβλία εσόδων και εξόδων, χωρίς ιδιαίτερη μετακίνηση, δημιουργία πρόσθετων δαπανών και μείωσης των κάθε λογής κινδύνων που διατρέχουν αυτοί οι τελευταίοι.
Οι δημοτικές εκλογές δεν είναι μακριά και καιρός είναι να σκεφθούν οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες ότι πρέπει να σκεφτούν και να υιοθετήσουν νέα εργαλεία που θα κριθούν απαραίτητα για να γίνουν πραγματικότητα στη δύσκολη συγκυρία που περνά ολόκληρη η χώρα.
Η ιδέα που υποβάλω στους αναγνώστες μας έχει και άλλες βάσεις, τις οποίες είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω με την ευκαιρία του σημερινού σημειώματός μου.
Πριν από αρκετούς μήνες είχα υποβάλει σχετική πρόταση προς τον αξιότιμο καθηγητή και υπουργό γεωργίας, με την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να διαφέρει από τους προκατόχους του, αλλά φευ! Είτε καθηγητής, είτε όχι, το όραμα παραμένει για τους ελεύθερους ανθρώπους, δεν είναι για όλους! Ακόμη περιμένω απάντηση! Και όμως ο συμπαραστάτης του αγρότη μπορεί να παίξει ακόμη και το «Διαμεσολαβητή των γεωργικών εμπορικών σχέσεων», για τον οποίο έγραψα πριν λίγες μέρες σε σημείωμά μου στα “Χ.Ν”.
Ας το ξαναδεί ο υπουργός. Για το καλό του τόπου πρόκειται!