Συνταξιούχος έγινα κι έχω χαρά μεγάλη
γιατί τώρα θα κάθομαι και θα δουλεύουν άλλοι.
Και τώρα όλο σκέφτομαι, όλα τα περασμένα
και ζωντανεύουν μέσα μου όλα τα ξεχασμένα.
Θυμάμ’ αυτά που πέρασα, στο πόστο, στη δουλειά μου
κι όταν τα συλλογίζομαι ραγίζετ’ η καρδιά μου.
Τώρα θ’ αλλάξει η ζωή, πρωί δεν θα ξυπνάω
και θα προσέχω τη ζωή καλά να την περνάω.
Δεν θα πηγαίνω στη δουλειά, στο σπίτι δεν θα μένω
σε πανηγύρια και χαρές με φίλους θα πηγαίνω.
Θα τη χαρούμε τη ζωή ‘μεις οι συνταξιούχοι
γιατί σε τούτη τη ζωή είμαστε δικαιούχοι.
Θα ζήσουμε με σύνεση, περίσκεψη και γνώση
και θα διαβούμε τη ζωή, αν είναι κι άλλη τόση.
Μονάχοι δεν θα μένουμε, θα ψάχνουμε παρέα
θ’ αναπολούμε τα παλιά και θα περνούμ’ ωραία.
Τι τρώμε θα προσέχουμε όχ’ αλμυρά και λίπη
για να μη θέμε φάρμακα και ο γιατρός να λείπει…
Θα τρώμε μόνο τις τροφές που έχουν καροτίνη
για να ρυθμίζει ζάχαρο και τη χοληστερίνη.
Χόρτα θα τρώμε του βουνού με μπόλικο το λάδι
θα προτιμούμε και τ’ αυγό μα μόνο το ασπράδι.
Πολύ νερό θα πίνουμε που φέρν’ ισορροπία
και είναι απαραίτητο για την καλή υγεία.
Πέρα θα κάνουμε γιατρούς πέρα και νοσοκόμους
θα ζούμε ήσυχη ζωή σύμφωνα με τους νόμους.
Φάρμακα δεν θα παίρνουμε ούτε και ασπιρίνες
θα τρώμε φρούτα μπόλικα που έχουν βιταμίνες.
Δεν θα στραβοκοιτάζουμε κορίτσια και χηράδες
γιατί θα μας ζορίζουνε και θα ‘χουμε ζαλάδες.
Αυτά αν όλοι κάνουμε μ’ ευλάβεια μεγάλη
θ’ αργήσει το ταξίδι μας για τη ζωή την άλλη.
