Ο σκύλος το τετραπέρατο ζώο στην υπηρεσία του ανθρώπου

Κύριε διευθυντά,
οι ειδικοί κατατάσουν τον σκύλο μεταξύ των 8 εξυπνότερων ζώων της γης. Εγώ, αν και δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις, μα απο εμπειρίες και βιώματα, θα έλεγα ότι είναι το εξυπνότερο ζώο μετά τον άνθρωπο ο σκύλος.
Όλοι, και παντού, διαθέτουνε εμπειρίες για τις ικανότητες του σκύλου. Μα εμείς οι σημερινοί υπέργηροι, ξέρομε κάποια πράγματα για τον σκύλο που δεν τα ξέρουνε οι νεότεροι, διότι ζήσαμε τον σκύλο σε διαφορετικές φάσεις.
Έστω αν κάποιος είχε κακό σκοπό ή να κλέψει, ή να βλάψει κάποιον άλλον αν είχε μαζί το σκύλο του, για να τον κάνει να μην γαβγίσει και προδοθεί η θέση τους, του άγγιζε με το χέρι το σβέρκο και αυτός έκανε σούζα. Κάποιος που είχε ισχυρούς αντιπάλους και θα μπορούσανε ακόμα και να τον σκοτώσουνε, όταν περπατούσε νύχτα, ο σκύλος του πήγαινε 200-300 μέτρα μπροστά (αφού είχε συνειδητοποιήσει την κατάσταση) και, άμα αντιλαμβανότανε την ύπαρξη ανθρώπου εγύριζε στο αφεντικό του και τριβότανε στα πόδια του και έκανε σιγανά: “ιφ”, “ιφ”, για να καταλάβει αυτός.
Κάποια φορά ένας βοσκός ζύγωνε αίγες και του έπεσε από τη μέση του το μαχαίρι του χωρίς να καταλάβει. Ο σκύλος όμως το κατάλαβε και κάθισε και το έβλεπε. Την άλλη μέρα όταν ο βοσκός αυτός πήγε στο ίδιο κάμπο τον είδε ο σκύλος και του γάβγιζε παράξενα και όταν πήγε από εκεί ο βοσκός είδε οτι ο σκύλος έβλεπε το χαμένο μαχαίρι του.
Όταν θέλανε να τον βάλουνε να βλέπει έστω ένα σφαγμένο πρόβατο, αυτός το έβλεπε “μπιστικά” και δεν τολμούσε να δαγκάσει λίγο όσο και αν θα πεινούσε. Ήτανε όμως ικανός κλέφτης και άμα αρπούσε κάτι απο ξένο σπίτι το έπαιρνε και έτρεχε μακριά να το φάει.
Όταν ο αφεντικός του σκύλου τσακωνότανε με έντονες φωνές, ο σκύλος εγουργούριζε και έδειχνε τα δόντια του, μα όταν επιάνονταν στα χέρια ο άλλος εδάγκανε τον αντίπαλο όπου μπορούσε.
Τότε που ήτανε τα κυνήγια άφθονα, πολλοί σκύλοι πηγαίνανε από μόνοι τους στο κυνήγι και άμα πιάνανε το λαγό του φέρνανε και τον παραδίναν στο σπίτι.
Ο σκύλος έχει σε μικρογραφία όλα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Σου λέει “ευχαριστώ” όταν κουνά την ουρά του.
Σου λέει συγγνώμη όταν τον μαλώσεις και βάζει την ουρά του κάτω από τα σκέλη του. Ακόμα και όταν τον δέρνεις δεν αντιδρά, δεν δαγκάνει, μα ούτε τρέχει να φύγει, μα κλαίει και βάζει την ουρά του στα σκέλη του. Είναι ζηλιάρης. Αμα θα χαϊδεύεις ένα σκύλο, αν είναι άλλος σκύλος κοντά και σε γνωρίζει, έρχεται κι εκείνος κοντά γιατί και αυτός θέλει να τον χαϊδέψεις. Είναι και φθονερός. Τώρα που έχουνε τα αγροτικά αυτοκινητάκια όπου πάνε (ειδικά οι βοσκοί) βάζουν στην καρότσα τους σκύλους τους. Αυτός βάζει τα μπροστινά του πόδια όπως ο άνθρωπος βάζει τα χέρια του στην κουπαστή, και φαίνεται ενθουσιασμένος. Οι άλλοι σκύλοι όμως, που τον βλέπουνε από κάτω όταν περνά, τον φθονούνε και χαλούνε τον κόσμο γαβγίζοντας, ενώ αυτός τους κοιτάζει, συνήθως ατάραχος. Όταν ακούμε έντονα και ζωηρά γαβγίσματα καταλαβαίνουμε ότι κάποιο αυτοκινητάκι περνά με σκύλο στην καρότσα, ενώ αν ο ίδιος σκύλος ήτανε κάτω δεν θα τον εχθρεύονταν. Ο σκύλος μεριμνά και διά την αύριο. Αν θα βρει ένα ψοφισμένο αρνί κάπου, θα φάει όσο μπορεί, μα και ό,τι του μείνει σκάβει με τα μπροστινά του πόδια ένα λάκκο και το σκεπάζει με χώμα και αύριο έρχεται και το τρώει.
Τότε που είχαμε ελεύθερα τα οικόσιτά μας ζώα, κότες, χοίρους, γαϊδάρους κ.λπ. αυτά δεν ξέρανε σύνορα και πηγαίνανε και στην ξένη αυλή, όμως οι σκύλοι γνωρίζανε τα ξένα και τα διώχνανε.
Ο σκύλος ξέρει να συμπαθεί και να μισεί. Αν κάποτε σε γαβγίσει και τον χτυπήσεις με το ραβδί σου ή θα του πετάξεις πέτρα, γίνεται για πάντα εχθρικός και επιθετικός απέναντί σου, αν όμως θα του πετάξεις ένα κομματάκι κρέας, σε χαιρετά με το κούνημα της ουράς του.
Όταν έχουνε τα πρόβατα στη μάντρα και τα αρμέγουνε, κάποιος μπαίνει και τα πλησιάζει παρτίδες – παρτίδες, στους αρμεχτάδες, μα υπάρχουνε και σκύλοι που αναλαμβάνανε αυτή την αποστολή. Ετυχα στους Ποταμούς Αμαρίου ένα κτηνοτρόφο που άμα εμάντριζε τα πρόβατα του έμπαινε ο σκύλος του στη μάντρα και του τα πλησίαζε παρτίδες παρτίδες. Τα γνωρίζουνε τα δικά τους πρόβατα και άμα θα πάει κοντά ξένο πρόβατο το αποδιώχνουνε.
Μα είναι σημαντικό και το γεγονός ότι ειδικά σε εργένηδες ο σκύλος αποτελεί πολύτιμη συντροφιά.
Σε κάποια ζώα (ειδικά όταν πρόκειται για τσίρκα) ύστερα από πολύμηνη εκπαίδευση, μαθαίνουνε διάφορα νούμερα, ο σκύλος όμως, τα νούμερα και τα προτερήματά του τα έχει πηγαία, μα είναι και επιδεκτικός μάθησης σε επίκτητα νούμερα.
Συμβαίνει όμως καμιά φορά (αν και σπάνια) και ξυνπά το θηρίο μέσα του και βγαίνει τη νύχτα και μπορεί να διανύσει αρκετά χιλιόμετρα, και συνήθως γίνεται παρέα από 2-4 σκυλιά και πάνε σε ένα κοπάδι και μπορούνε να σκοτώσουνε μέχρι και δέκα πρόβατα. Ποτέ δεν πειράζουνε τα πρόβατα του αφεντικού τους, μα ούτε και σε πολύ κοντινά κοπάδια.
Κανάκης Ι. Γερωνυμάκης