Μου είναι ομολογουμένως πολύ δύσκολο να κατανοήσω αυτό το γλωσσικό στολίδι (το μπανάλ) που χρησιμοποίησε ο περιφερειάρχης Κρήτης στην ιεράρχηση των στόχων της Περιφέρειας Κρήτης τη νέα περίοδο.
Διαβάζοντας το σχετικό δελτάριο Τύπου στη δεύτερη κιόλας πρόταση αλίευσα αυτό το “φάρος ανάπτυξης” για την Κρήτη. Περίμενα κάτι πιο πρωτότυπο, κάτι πιο ουσιώδες, κάτι πιο ρεαλιστικό γιατί ήμουνα νιος και γέρασα στο ρεπορτάζ και κάτι άλλο από το να καταστεί η Κρήτη “φάρος ανάπτυξης” – ακόμη και τούτη την κρίσιμη ώρα, δεν σκέφτηκαν να πουν.
Οι Κινέζοι λένε: «Ένα ψέμα όταν το πεις χίλιες φορές γίνεται αλήθεια».
Ακόμη ξεχνούν ότι η ξύλινη γλώσσα των πολιτικών (οι πιασάρικες ατάκες) υποκρύπτουν και την πραγματική έλλειψη ουσιώδους σχεδίου για τη συγκυρία, αφού καμιά τετραετία δεν μοιάζει με την προηγούμενη ειδικά όταν οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές.
Ειλικρινά δεν μου αρέσουν οι… “λωτοί και οι λωτοφάγοι”.
Μην κάνετε το λάθος να μην δίνετε σημασία στη σημειολογία των λέξεων. Οι λέξεις που χρησιμοποιούν είναι η ζωή τους, ο τρόπος που έχουν μάθει να κάνουν πολιτική όλα αυτά τα χρόνια.
Θα τολμούσα να ρωτήσω (αν δεν ήμουν κακοπροαίρετος) ποιο μεγάλο αναπτυξιακό πρότζεκτ εκτελείται στην Κρήτη;
Και ποια αποφασιστική συμβολή έχει σε αυτό το πρότζεκτ, η Περιφέρεια Κρήτης;
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο κ. Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης σχολίασε ότι διαπιστώνει «καθυστέρηση σε έργα που έχουν ξεκινήσει ή έχουν εξαγγελθεί».
Από την εμπειρία μου έχω παρατηρήσει ότι ο κ. Στ. Αρναουτάκης αρέσκεται, χορταίνει να εξαγγέλλει το ίδιο έργο δύο και τρεις φορές.
Αυτό μάλλον θα μοιάζει με “φάρο ανάπτυξης”. Δεν μου αρέσει ο κ. περιφερειάρχης όταν επαναλαμβάνει τον εαυτό του.
