Ο σύγχρονος κατακλυσμός

Το Νώε επερίσωσε Θεός κατά την κρίση
μα την ευκή απού ‘δωκε έλπιζε να τηρήσει.
Η αύξηση κι ανάπτυξη τ’ αθρώπου εις τη γη
σιγά σιγά τον έφερε αλάργο απ’ την ευκή.
Ευκή απου κατάστρεψε ανθρωπισμό στ’ αιώνες
κι έφερε πόνους, συμφορές, σήμερο και αγώνες.
Αγώνες απου γίνουνται εδά σ’ ούλο τον κόσμο
που ψάχνουνε να βρουν γιατριά στσ’ αρρώστιες και στον πόνο.
Ποτές δεν είναι ο Θεός στσοι λόγους παραβάτης
δεν άφηκε ποτές τη γη, μη δούδει τα καλά τζη.
Αιώνες επεράσανε πάντα ‘θελε να φτάξει
άθρωπος εις τον ουρανό, τ’ άστρα να ξεπεράσει.
Εξέχασε προορισμό, στη γη μας και τη φύση
εδά τα πλούτη κυνηγά, πράμα να μην αφήσει.
Σ’ αυτή τη γης απού ‘μαστε υπήρχε ισορροπία
εδά εκαταστράφηκε τση φύσης η αρμονία.
Τέλειωσε η υπομονή κι η ανοχή του Πλάστη
τα πάντα διαλύθηκαν τίποτε δεν υπάρχει.
Για να σωθεί ο άθρωπος να βρει τα λογικά ντου
πρέπει να το σκεφτεί καλά μ’ αγάπη στην καρδιά ντου.
Καλά ‘ναι τα υπόλοιπα, σπουδαία η επιστήμη
πάντα να κάνει πρόοδο, φάρμακα να μας δίνει.
Γιατί εδά ο κορνογιός πράμα δεν ξεχωρίζει
κιανένα μας δε σέβεται μ’ ούτε και δε γνωρίζει.
Μόνο ο Ύψιστος Θεός, μπορεί να μασε σώσει
αυτός τον κόσμο κυβερνά, χαρές θα μασε δώσει.