Ο Ταλλεϋράνδος

Η αναφορά από τον κ. Στεφ. Κασιμάτη στην “Κ” της 6.4.2016, στον Γάλλο πολιτικό και διπλωμάτη, πρίγκιπα Κάρολο Ταλλεϋράνδο (1754 – 1838) μου δίνει την αφορμή να προσθέσω και τα επόμενα.
Δικαίως θεωρείται ο πιο ικανός διπλωμάτης της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, ο Ρώσος Χέρτσεν μάλιστα τον χαρακτηρίζει «υπόδειγμα διπλωμάτη με μεγάλο ταλέντο». Ο ίδιος ο πρίγκιπας δεν εδίστασε «να προδώσει» διαδοχικά όλους εκείνους που δέχτηκαν τις υπηρεσίες του. Τον καρατομηθέντα βασιλέα Λουδοβίκο ΙΣΤ’, το Διευθυντήριο, τον Ναπολέοντα, τη δυναστεία των Βουρβόνων, μάλλον γιατί τον διέκρινε σωστή εκτίμηση της ιστορικής πραγματικότητας και μια ασυνήθιστη ευστροφία, ευρύτητα σκέψης και διορατικότητα.
Λίγο πριν πεθάνει έγραφε: «Δεν μέμφομαι καθόλου τον εαυτό μου γιατί υπηρέτησα όλα τα καθεστώτα, από το Διευθυντήριο, ως τώρα που γράφω, γιατί κατέληξα στην ιδέα ότι έπρεπε να υπηρετήσω τη Γαλλία, σ’ όποια κατάσταση βρισκόταν». Ηταν πράγματι “Δωροφάγος” και φρόντιζε υπερβαλλόντως για την αύξηση της περιουσίας του και δεν διέθετε κανένα “ηθικό πλεονέκτημα”, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε με την πολιτική του να ωφελήσει τα μέγιστα τη χώρα του και να κρατήσει τη Γαλλία στη χορεία των μεγάλων Ευρωπαϊκών δυνάμεων, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες και δυσχερείς συνθήκες.
Κάτι που είναι μάλλον άγνωστο στην Ελλάδα είναι ότι ο πρέσβης της Γαλλίας στην Πετρούπολη κ. Ταλλεϋράνδ Περιγκόρ, προφανώς κάποιος απόγονός του, παντρεύτηκε στην Τσαρική Ρωσία τη «θυγατέρα του βαθύπλουτου ομογενούς κ. Βερναρδάκη» (εφημ. Αλήθεια, 27.11.1865).
Κατά την εφημερίδα “Εκλεκτική” της 7.7.1870 «ο φιλογενής κ. Δημήτριος Βερναρδάκης Κρης, εν Ρωσία πλουτίσας και πολλά της Ελλάδος δωρησάμενος, απεβίωσε κηδευθείς την 21 Ιουνίου».