Ο θάνατος ενός αλπινιστή στα Λευκά Ορη

Την 16η Ιανουαρίου 1996 ένας Γάλλος Αλπινιστής άφηνε την τελευταία του πνοή στα Λευκά Όρη από χιονοστιβάδα. Σαν μνημόσυνο γι’ αυτόν παραθέτω το δημοσίευμά μου εκείνων των ημερών στα “Χανιώτικα νέα”:
«Οταν το περασμένο Σάββατο το βράδυ, πήγα ως τον νεκροθάλαμο του Νοσοκομείου Χανίων, ορμώμενος από μια εσωτερική ανάγκη για ένα προσωπικό στερνό αντίο προς τον Γάλλο αλπινιστή, που άφησε την τελευταία του πνοή στα Λευκά μας Όρη, δεν μπόρεσα να αποφύγω ένα σοκ.
Ένα γεροδεμένο παλικάρι κοίτουνταν, σχεδόν γυμνό, πάνω σ’ ένα τραπέζι με τα χέρια τεντωμένα ψηλά, σαν μια ύστατη επίκληση προς τον ουρανό· στάση στην οποία έμεινε προφανώς κατά την προσπάθεια του να προστατεύσει το κεφάλι του κατά την πτώση.
Ήταν ένας έμπειρος αλπινιστής, που πριν από μια εβδομάδα γεμάτος ζωή είχε έλθει με την παρέα του στο γραφείο, όπου συχνάζω, (επειδή τα γραφεία του Ορειβατικού ήταν κλειστά), προκειμένου να πληροφορηθούν για τα κλειδιά των ορεινών καταφυγίων.
Στα πρόσωπα όλων έδειχνε τότε η χαρά και η ανυπομονησία για να διασχίσουν τα περήφανα και όμορφα βουνά μας και τίποτε δεν προμήνυε την τραγωδία που θα ακολουθούσε.
Λίγες μέρες μετά ο Πασκάλ Καραγιουτέ, 32 χρονών, άφηνε την τελευταία του πνοή στην παγωμένη περιοχή “Αμμουτσερά” των Λευκών Ορέων, σε ένα περιβάλλον που ίσως και να επιθυμούσε να πεθάνει, αλλά όχι τόσο νέος. Οι αλπινιστές αυτοί από το Παρίσι, μέλη του Γαλλικού Αλπινιστικού Συνδέσμου, ήταν ικανοί και έμπειροι ορειβάτες, αλλά πολλές φορές η κακοτυχία πλήττει και τους πλέον άξιους. Παρότι συνήθως οι ξένοι υποτιμούν την επικινδυνότητα των διαδρόμων στα Λευκά Όρη με αντίξοες καιρικές συνθήκες, η γαλλική ομάδα περίμενε αρκετά στα καταφύγια του ορειβατικού για να βελτιωθεί ο καιρός, γνωρίζοντας το τι θα αντιμετωπίσουν, ενώ έφεραν όλοι στο στήθος το ειδικό μηχάνημα που δίνει τη θέση του ορειβάτη που έχει παρασυρθεί από χιονοστιβάδα. Χάρη στην ικανότητά τους και τη μέσα σε δέκα λεπτά ανεύρεση και ανάσυρση των συναδέλφων τους που παρέσυρε η χιονοστιβάδα, κατόρθωσαν να σώσουν τους δυο, γιατί ο Πασκάλ ήταν ήδη νεκρός από θλάση του σβέρκου και του στήθους. Ήταν ο άτυχος. Ίσως αν αυτό συνέβαινε σε άλλους να ήταν νεκροί και οι δυο διασωθέντες. Οι αλπινιστές πραγματοποιώντας μεγάλες διαδρομές με τα ειδικά σκι, διέσχισαν τα Λευκά Όρη με τον ίδιο τρόπο, που διευκολύνει και επιταχύνει πολύ κάθε διαδρομή, αλλά προκαλεί πιο εύκολα το “κόψιμο”, όπως λέγεται, της χιονοστιβάδας. Τα σκι, όπως οι αλπινιστές βαδίζουν κατά σειρά, κόβουν σαν ένα μακρύ μαχαίρι τη βάση του χιονιού απότομης πλαγιάς, που χωρίς στήριξη κατρακυλά κάτω. Μάλιστα όπως πληροφορήθηκα, μετά το ατύχημα, στην κάθοδο τους προς Ανώπολη δημιουργήθηκαν άλλες δυο μικρές χιονοστιβάδες.
Για να μεταφέρουν τους δυο διασωθέντες κάτω άφησαν τον νεκρό σε σημείο που το επεσήμαναν με σημαία, με την προοπτική να τον παραλάβει το ελικόπτερο, που, όμως, παρά τις προσπάθειές του, δεν μπόρεσε να πλησιάσει στα Λευκά Όρη λόγω των πολύ άσχημων  καιρικών συνθηκών. Πολλοί βέβαια, που δεν γνωρίζουν τα σχετικά, εξέφρασαν την απορία τους για τη δημιουργία χιονοστιβάδων στα βουνά μας. Ίσως είναι το πρώτο ατύχημα στην περιοχή μας από παρόμοια αιτία, αλλά χιονοστιβάδες, ιδίως την Ανοιξη, δημιουργούνται παντού σε όποια ορεινή περιοχή υπάρχει χιόνι.
Αξιέπαινη και άμεση ήταν η κινητοποίηση των Νομαρχιακών Υπηρεσιών, που ειδοποίησαν τον πρόεδρο του Ορειβατικού Συλλόγου Χανίων, ζητώντας του τη συνδρομή της ομάδας διάσωσης. Πολύ ανθρώπινη και ηθική η συμπαράσταση και τα ζεστά λόγια της κας νομάρχου.
Δυο από τα επίλεκτα μέλη της ομάδας ορεινής βοήθειας και διάσωσης του Ορειβατικού, κατόρθωσε να βρει ο πρόεδρός του, τον Αλέξη Αλεξίου και τον Γιώργο Αντωνακάκη, οι οποίοι αναχώρησαν αμέσως με το τζιπ του συλλόγου για την Ανώπολη. Και οι δυο τους είναι από τους ικανότερους Χανιώτες ορειβάτες με αναβάσεις δύσκολες στο φοβερό Μάτερχορν των Άλπεων και την κορυφή Λογκμπουτσε των Ιμαλαΐων. Αυτοί με μια συνεχή πεζοπορία επτά ωρών πάνω στο κρυσταλλιασμένο χιόνι και μέσα στην καταιγίδα, έφεραν με το ειδικό συρόμενο φορείο βουνού τον άτυχο αλπινιστή κάτω. Την ίδια διαδρομή είχαν πραγματοποιήσει πριν λίγες ήμερες δυο ομάδες του Ορειβατικού Χανίων, από δώδεκα συνολικά άτομα, με πλήρη επιτυχία, παρά το ότι η μια ομάδα, λόγω της πυκνής ομίχλης και της χιονοθύελλας, αναγκάσθηκε να επιστρέψει από την ίδια περιοχή που έγινε το ατύχημα πίσω στο καταφύγιο Καλλέργη του Ομαλού.
Σε βουνά της άλλης Ελλάδας και κυρίως στην περιοχή του Ολύμπου, πολλές φορές έχουν γίνει ατυχήματα από πτώση χιονοστιβάδων.
Πριν λίγα χρόνια μια τεράστια χιονοστιβάδα παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα Αθηναίων και Χανιωτών ορειβατών που επιχειρούσαν χειμερινή ανάβαση στον Όλυμπο. Από αυτή ανασύρθηκαν με ελαφρούς μόνον μώλωπες οι Χανιώτες Γ. Αντωνακάκης, Αλ. Αλεξίου, Παν. Μπουρδέλης και Ευ. Σταυρουλάκης, ενώ στους Αθηναίους υπήρξαν τραυματισμένοι. Ακόμη αξίζει να αναφερθεί πως, στην μήκους πάνω από χίλια χιλιόμετρα οροσειρά των Άλπεων, ο μέσος όρος θανάτων από ατυχήματα που συμβαίνουν κυρίως στους χιονοδρόμους, από πτώσεις Χιονοστιβάδων, ξεπερνά κάθε χρόνο τους τριακόσιους.
Οι Χανιώτες ορειβάτες όταν θα περνούν από το σημείο όπου ο αλπινιστής Πασκάλ ξεψύχησε, ας αποθέτουν ένα αγριολούλουδο της Μαδάρας. Για το παλικάρι που πέρα από σύνορα και εθνότητες τους ένωνε η ίδια ιδεολογία η ίδια αγάπη για το βουνό».