Μια υιοθετημένη ζώνη με μικρά πεύκα, τα οποία “μεγάλωσαν” έπειτα από πολυετή φροντίδα μαθητών Δημοτικού Σχολείου των Χανίων πριν από επτά χρόνια, συναντήσαμε στο άλσος των Αγίων Αποστόλων (φωτ. 1).
Κίνηση που δείχνει την ευαισθησία των παιδιών και κάποιου εκπαιδευτικού που τα “μπόλιασε” με αυτήν για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Συνειρμικά το μυαλό μας πήγε στον φοίνικα 40 ετών που έκοψαν προχθές τα συνεργεία του Δήμου στην πλατεία Δικαστηρίων καθώς είχει προσβληθεί ολοκληρωτικά από το κόκκινο σκαθάρι.
Το γεγονός μετά και τη δημοσίευση στα “Χ.Ν.” δημιούργησε έναν διάλογο από πολίτες και ειδικούς δασολόγους.
Οπως ανέφεραν χαρακτηριστικά πολίτες: «Αλήθεια, γιατί τον άφησαν να πεθάνει; Πάνω στην πλατεία! Τόση αδιαφορία ή μήπως θέλουν να βάλουν και εκεί τραπεζοκαθίσματα; Και καλά η συμπολίτευση… Οι ελάσσονες και μείζονες αντιπολιτεύσεις τι κάνουν; Θα μας θυμηθούν υποθέτω όταν θα θέλουν την ψήφο μας. Και κάτι ακόμα, πίσω από τη Νομαρχία το παρκάκι με τα πεύκα έχει γίνει κανονικό parking… Ε, σε λίγο καιρό θα μας ενοχλούν και όσα πεύκα έχουν απομείνει…».
Σε επιστημονικό, αλλά και πιο συμβολικό επίπεδο, δασολόγοι ανέφεραν πως: «Για μας τους δασολόγους ο θάνατος αυτού του είδους του φοίνικα δεν αποτελεί ζήτημα. Ξενόφερτο είδος ήταν, αδύνατο στις συνθήκες καλοπέρασης που του επιβάλαμε… Και ήρθε και το σκαθάρι. Βλέπετε ο φοίνικας του Θεόφραστου δεν άρεσε στους αστούς των Χανίων γιατί και πρεμνοβλαστάνει και κεντρώνει. Συμβολικά ο φοίνικας των Καναρίων πεθαίνει μαζί με τη νεοπλουτίστικη ταυτότητα που μας επέβαλε ένα lifestyle με δανεικά χρήματα. Επιστροφή στην ταπεινή χαρουπιά μήπως;».
Επίκαιρες σκέψεις… με πολλές αναγνώσεις.
