Συμπληρωματικά, σε πρόσφατο δημοσίευμά μου στα Χ.Ν. αναφέρομαι σε σχεδιασμό ομογενούς εξ Αμερικής, δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά θα είναι περισσότερο από 25 χρόνια, που καταγόταν από τα Πεμόνια Αποκορώνου.
Είχε μεγαλόπνοα σχέδια για την ανάπτυξη της περιοχής που θα την άλλαζαν, όχι φυσικά προς το χειρότερο, χωρίς ουσιώδεις παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον. Ηρθε τότε και με βρήκε μαζί με τρεις ειδικούς για το θέμα Αμερικανούς.
Επρόκειτο για την εγκατάσταση εναέριου αναβατήρα (τελεφερίκ) με λίγες καμπίνες, αλλά χωριτικότητας, αν θυμάμαι, γύρω στα εκατό άτομα με αφετηρία περιοχή Πεμονίων και τερματισμό στην κορυφή Γριάς Σωρός στο υψομ. 2.331 μ. που θα λειτουργούσε όλο τον χρόνο και ειδικά τον χειμώνα και για ανάπτυξη της χιονοδρομίας. Είχε μάλιστα βρει και χρηματοδότες για την πρώτη φάση του έργου ύψους, τότε, ογδόντα εκατομμυρίων δολαρίων.
Δυστυχώς για τον ίδιο, ίσως και τον Αποκόρωνα, αρρώστησε σε σύντομο χρονικό διάστημα η γυναίκα του και απεβίωσε και μετά, αν θυμάμαι, και ο ίδιος και έτσι το έργο ναυάγησε. Μέσα στο χαρτομάνι του σπιτιού μου δεν βρήκα την περίληψη της μελέτης που μου είχε αφήσει, αλλά μόνο μια δυο φωτογραφίες της μακέτας από την εγκατάσταση της κορυφής.
Επιβεβαιώνω την παραπάνω είδηση. Με είχε προσεγγίσει και εμένα συγγενικό του πρόσωπο από τα Πεμόνια, στο γραφείο μου το έτος 1991 ή 1992. Μου εξιστόρησε τις προσπάθειες και τις δυσκολίες που συνάντησαν, κυρίως λόγω γραφειοκρατίας από την πολιτεία, αλλά και από τους
κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
Μπορείτε να φανταστείτε πως θα ήταν ο Αποκόρωνας εάν είχε προχωρήσει η κατασκευή του έργου αυτού?
Ας τα έχουμε αυτά υπ’ όψη μας για το μέλλον.