Σαν σήμερα, 10 Φεβρουαρίου 1975 πεθαίνει το «Μαραμπού», το εξωτικό πουλί της θάλασσας και της ποίησης, ο αγαπημένος ποιητής Νίκος Καββαδίας.
Γεννημένος σε μια μικρή πόλη της Μαντζουρίας από Κεφαλλονίτες γονείς διαβάζει από μικρός λογοτεχνία και προσανατολίζεται για την Ιατρική Σχολή, όταν το 1929 ο ξαφνικός θάνατος του πατέρα του αλλάζει τα σχέδιά του και τελικά πηγαίνει ναυτικός στο καράβι «Άγιος Νικόλαος». Σε ηλικία μόλις 23 χρόνων, το 1933, εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Μαραμπού», στην οποία και εμπεριέχεται το ποίημα «William George Allum».
«Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ WILLIAM GEORGE ALLUM»
Το 2014, ο εικονογράφος Κυριάκος Μαυρίδης εκδίδει από τις εκδόσεις ΚΨΜ το κόμικ «Ο θάνατος του William George Allum» με την υποσημείωση «βασισμένο σε ποιήματα του Ν. Καββαδία». Ο Κυριάκος Μαυρίδης ασχολείται με το κόμικ και την εικονογράφηση και έχει εκδώσει δουλειές από τις εκδόσεις ΚΨΜ αλλά και από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων, ενώ παράλληλα ασχολείται και με ψηφιακές μορφές τέχνης (flash animation, ταινίες, 3d modelling και animation).
Ο ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΩΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ
Ο χαρακτηρισμός του ως ποιητής της θάλασσας και των ναυτικών στην εποχή του, σήμερα μοιάζει ελλιπής αφού πρόκειται για μια ποιητική φωνή που με πρόσχημα τη θάλασσα και σκηνικό το καράβι και τη ναυτική ζωή, έπλασε μια περιπέτεια της ύπαρξης και έδωσε έμπνευση σε πολλούς μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Όπως έχει δηλώσει κι ο Θάνος Μικρούτσικος ο οποίος μελοποίησε τα ποιήματά του, το ίδιο το έργο του Καββαδία τον καλούσε σε διαρκή ανανέωση των ενορχηστρώσεων και των ρυθμών για να μπορέσει να αγγίξει το έργο του.
Δεν αποτελεί λοιπόν απορία το πώς ο εικονοποιητής της θάλασσας, ο δεξιοτέχνης μιας γλώσσας ναυτικής και πρωτοπόρος για την εποχή του, ενέπνευσε την 9η τέχνη και τον Κυριάκο Μαυρίδη, ο οποίος διασκεύασε το ποίημα «William George Allum». Το ποίημα αφηγείται την ιστορία του παράξενου Άγγλου θερμαστή.
«Εγνώρισα κάποια φορά σ΄ ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενο Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτες ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή»
Ο θερμαστής «έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία», αφού είχε πέσει θύμα του έρωτα και μαζί με τα πολλά τατουάζ που είχε στο σώμα του, είχε χτυπήσει στη θέση της καρδιάς τη μορφή της αγαπημένης του. Ο έρωτας όμως πήρε άλλη τροπή, όταν εκείνη τον πρόδωσε κι εκείνος αναγκάστηκε να διώξει «ό,τι δικό της είχε», εκτός φυσικά από το ανεξίτηλο σχέδιο στη θέση της καρδιάς του. Όσο κι αν προσπάθησε να το σβήσει, αυτό παρέμενε, μέχρι που ένα βράδυ κοντά στο Bay of Biscay «μ’ ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί».
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ
Ο Κυριάκος Μαυρίδης ακολουθώντας τον μύθο του Καββαδία, εικονοποιεί με ασπρόμαυρο σχέδιο την ιστορία του Εγγλέζου θερμαστή. Φιγούρες σκληρές και βασανισμένες από την αρμύρα της θάλασσας αποτυπώνουν πετυχημένα την αγριάδα της ναυτικής ζωής, ενώ οι έντονες γραμμοσκιάσεις στήνουν μια μυστηριώδη ατμόσφαιρα. Όμως ο Μαυρίδης δεν εικονοποιεί απλώς το ποίημα, αλλά αποδίδει τη δική του ερμηνεία και ανάγνωση του ποιήματος. Έτσι, το κόμικ ξετυλίγει δύο παράλληλες ιστορίες, ενώ ο δημιουργός “παίζει” και με τις ερμηνείες- υποθέσεις για τον θάνατο του William George Allum.
Ο εικονογράφος δημιουργεί μια ιστορία μυστηρίου, η οποία εκκινείται από την ποιητική περιπέτεια του Νίκου Καββαδία και μεταμορφώνεται σε μια άλλη νέα. Αφηγητής είναι ένας συνάδελφος ναυτικός του Άγγλου θερμαστή ο Χ., ο οποίος βάζει ένα γράμμα σ’ ένα μπουκάλι και το ρίχνει στη θάλασσα, δηλώνοντας την ανάγκη να εξιστορήσει την ιστορία του Άγγλου θερμαστή. Το γράμμα στο μπουκάλι βρίσκει ένα ζευγάρι στην πρώτη κιόλας σελίδα και ξεκινάνε να το διαβάζουν, μαζί με τους αναγνώστες. Σιγά σιγά, όσο προχωράει η αφήγηση του γράμματος, αποκαλύπτεται η ιστορία του Χ., ο οποίος δουλεύοντας χρόνια στα καράβια γοητεύεται από τον απόμακρο και σιωπηλό θερμαστή και θέλει να μάθει την ιστορία του. Ο Χ. μαθαίνει από τους ναυτικούς την ιστορία του θερμαστή, την οποία και διηγείται στο γράμμα. Τελικά, θα καταφέρει να συνομιλήσει με τον Άγγλο θερμαστή και μάλιστα θα είναι παρών στον θάνατό του… Όμως πώς το μαχαίρι κατέληξε στο στήθος του θερμαστή στη θέση της καρδιάς του, πάνω στην ανεξίτηλη μορφή της προδομένης του αγάπης;
ΓΡΑΜΜΟΣΚΙΑΣΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
