«Ξέρετε γιατί τα χελιδόνια χτίζουν τις φωλιές τους κάτω από τις στέγες των σπιτιών; Επειδή τους αρέσει να ακούνε ιστορίες από τους ανθρώπους».
Λέγεται ότι όταν ο Ιησούς ήταν παιδί, εκεί που ζούσε στη Ναζαρέτ, έπαιζε µε άλλα παιδιά της ηλικίας του, φτιάχνοντας πήλινα πουλιά. Τα έβαζε δίπλα στο ποτάµι µε τα φτερά τους απλωµένα και όλα τα παιδιά µαζεύονταν να απολαύσουν το όµορφο θέαµα.
-Κάποια στιγµή πέρασε ένας Φαρισαίος και Τον ρώτησε θυµωµένος: Τι κάνεις εκεί, κακό παιδί; Ο Ιησούς δεν απάντησε και όταν ο Φαρισαίος θέλησε να καταστρέψει τα πουλιά που ήταν φτιαγµένα από πηλό, ο Ιησούς τα άγγιξε µε τα µικροσκοπικά του χεράκια, γεµάτα συµπόνια και αγάπη. Ζωντάνεψαν τότε τα πουλιά και πέταξαν µακριά, και ο Φαρισαίος δεν µπόρεσε να τα καταστρέψει. Έγιναν τότε χελιδόνια που στην αρχή το χρώµα τους ήταν γκρίζο και πέταξαν στην ταράτσα ενός σπιτιού, όπου και έφτιαξαν µια φωλιά. Από τότε πάντα τα χελιδόνια έχτιζαν τις φωλιές τους στα σπίτια των ανθρώπων. Αργότερα, όταν ο Ιησούς µεγάλωσε και είχε έρθει πια η ώρα της Σταύρωσης Του, ενώ τον µετέφεραν στο Γολγοθά για να τον σταυρώσουν, τα πιστά πουλιά Τον ακολούθησαν µε κραυγές πόνου. ∆εν ήξεραν πώς αλλιώς να Τον βοηθήσουν και άρχισαν να βγάζουν από το στέµµα τα αγκάθια που είχαν τρυπήσει το θεϊκό µέτωπο. Και όταν πάλι ο Ιησούς ήταν πάνω στο σταυρό, τα χελιδόνια έκλαψαν και φόρεσαν ένα πένθιµο ρούχο: τότε το χρώµα τους άλλαξε και από γκρι έγινε µαύρο. Λέγεται επίσης ότι, όταν ο Ιησούς στο σταυρό διψούσε πολύ και δεν ήθελαν να του δώσουν νερό, αλλά αντίθετα ένας στρατιώτης του πρόσφερε ένα σφουγγάρι µουσκεµένο σε ξύδι από το οποίο ο Κύριος δεν πήρε, ένα χελιδόνι που το είδε αυτό, πέταξε κοντά Του στο σταυρό και Του έριξε στο στόµα µια σταγόνα νερό. Ο στρατιώτης το παρατήρησε και προσπάθησε να το ρίξει µε το βέλος , αλλά απέτυχε. Τότε το χελιδόνι γύρισε και πάλι µε µια δεύτερη σταγόνα νερό και πάλι ο στρατιώτης δεν το πέτυχε µε το βέλος του. Μα έπειτα το χελιδόνι ήρθε και τρίτη φορά, όταν τελικά τρυπήθηκε από το βέλος του στρατιώτη.
Για αυτό το λόγο το χελιδόνι θεωρείται ιερό πουλί ανάµεσα στους ανθρώπους και κανένας δεν καταστρέφει τη φωλιά του.
(Από τους θρύλους των Ρουµάνων)
Αυτό το µικρό πλασµατάκι ζυγίζει περίπου 20 γραµµάρια, αλλά ταξιδεύει περισσότερο από 5000 χλµ ανά πτήση, περνά από την έρηµο Σαχάρα, πετά πάνω από θάλασσες και χώρες χωρίς να µπορεί να ξεκουραστεί, ενώ αντέχει τις καταιγίδες και τους ανέµους. Είναι πράγµατι εκπληκτικά πλάσµατα. Και όλο αυτό το ταξίδι… για να έρθουν και να αναπαραχθούν ακριβώς σε εκείνη τη γωνιά του σπιτιού µας κάτω από τη στέγη που έχουν φτιάξει τη φωλιά τους. Επίσης, ένα µόνο χελιδόνι µπορεί να καταναλώσει έως 850 µύγες και κουνούπια την ηµέρα. Αν είχαµε την τύχη να φιλοξενήσουµε µια φωλιά αυτού του είδους στο σπίτι µας, το ζευγάρι µόνο του θα µπορούσε να εξοντώσει περίπου 1.700 µύγες και κουνούπια την ηµέρα. Το πιο αποδοτικό και οικολογικό εντοµοκτόνο που υπάρχει. Ας τα κάνουµε να νιώσουν ευπρόσδεκτα εφόσον µας επιλέξουν.
