Ο των γονέων σεβασμός

Μεγάλη σκέψη φέρνουνε οι γέροι στην Ελλάδα,
για σύνταξη που παίρνουνε, μπαίνοντας στην αράδα.
Άδικη τηνε θεωρούν αυτοί που κυβερνούνε
και σκέφτουνται πολλώ λογιώ τη λύση για να βρούνε.
Μ’ ένα γιαούρτι κυβερνούν και μ’ ένα παξιμάδι,
το θεωρούν κι αυτό πολύ, απού πρωί ως βράδυ.
Αθρώποι που γεράσανε πράμα δεν ωφελούνε,
και το κομμάτι το ψωμί, πρέπει πως το χαλούνε.
Τη λύση ψάχνουνε να βρουν σύνταξη να μη δίνουν
τα γηρατειά τ’ ανήμπορα στην τύχη τους τ’ αφήνουν.
Ετσά μπορεί πιο γλήγορα να κατεβεί ο χάρος
να τονε πάρει την ψυχή που ‘ναι μεγάλο βάρος.
Ο χάρος τσι παρηγορεί τη λύση πως θα δώσει
και την ελευθερία τους θα των αφιερώσει.
Τρώνε και πίνουν οι άρχοντες, το δίχως να ρωτάνε
ποιανών τσι κόπους χαίρονται οντέ χαροκοπούνε.
Πήραν τσοι κόπους μιας ζωής τσοι κάμανε πουλάκια
που τσι ‘χουν για τα υστερνά τα έρμα γεροντάκια.
Φόβο Θεού δεν έχουνε, πράμα δεν τσοι κλονίζει
κι ο καθ’ ένας το συμφέρον  του με μαστοριά φροντίζει.
Κάνουνε και λογαριασμούς πούναι στο νου ζαράρι
μα και μετρούνε τη ζωή δίχως να κάνουν χάρη.
Βαθιά υπολογίζουνε τα μέτρα νάναι τρία
μέσα για να τα ρίξουνε να βρούνε σωτηρία.
Τα όσα λένε στο λαό θα πρέπει να μετρούνε
να διπλοκοσκινίζουνε τα λόγια που θα πούνε.
Είναι στσοι δέκα εντολές που ο Θεός κηρύσσει
Ο ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΣΕΒΑΣΜΟΣ κι ας τους προβληματίσει.