Ο “Τροβαδούρος” της Κισάμου

Με το Θανάση γνωριστήκαμε τυχαία στη δεκαετία του ’90 κάνοντας το ταξίδι από το Καστέλλι στα Κύθηρα, με το “ΜΥΡΤΊΔΙΩΤΊΣΣΑ”. Εκείνος με μια κισαμίτικη παρέα κι εγώ με τη γυναίκα μου κι ένα φιλικό μας ζευγάρι. Μου έκανε εντύπωση με τα χωρατά του, τα Κρητικά ανέκδοτα, αποδίδοντάς τα με τον καλύτερο τρόπο λες και τα ζούσε εκείνη τη στιγμή. Ονειροπολούσε το Καστέλλι που μόλις είχαμε αφήσει, τη Γραμπούσα, το Τηγάνι, τον Μπάλο, την Καλυβιανή, την Κίσαμο. Γρήγορα η γνωριμία μας εξελίχτηκε σε μια ισχυρή φιλική σχέση με αμοιβαία εκτίμηση και εμπιστοσύνη. Για πολλά χρόνια ήμουνα και ο διαχειριστής των προβλημάτων της υγείας του.
Πάντα ψύχραιμος και συνεργάσιμος, αεικίνητος, οργανωτικός, ανήσυχος, πάντα με στόχους και πολύ εργατικός. Καθιέρωσε ετήσιες εκδηλώσεις, που έγιναν πολιτισμικοί θεσμοί, όπως τα Γραμπούσια, ο Κρητικός Γάμος, ξεναγήσεις, τελετές, γιορτές, έκδοση και παρουσίαση ημερολογίων, ραδιοφωνικές εκπομπές κλπ. Πολλές φορές, οι πολυσχιδείς δραστηριότητές του ήταν σε προτεραιότητα ακόμη κι από την υγεία του. Αγάπησε με πάθος, όσο λίγοι, την Κίσαμο και τους ανθρώπους της. Την ανέδειξε, την ύμνησε, την τραγούδησε, τη δόξασε! Ντύθηκε την κρητική φορεσιά και την τίμησε. Άφησε γραπτές παρακαταθήκες με τα βιβλία του. Εύθυμα και σοβαρά αναδεικνύοντας ανθρώπινους χαρακτήρες στο παρόν και το παρελθόν. Ζωντάνεψε τόπους και θρύλους, νερόμυλους, ακρογιαλιές, επαγγέλματα, ήθη και έθιμα, μαντινάδες και ποιήματα, πεζογραφήματα και οικολογικά χρονογραφήματα.
Γνήσιος Κρητικός και Κισαμίτης μα και φυσιολάτρης πρόβαλε ποικιλότροπα την Κίσαμο, τίμησε τους ανθρώπους της, ύμνησε τις ομορφιές της. Όπως μάζευε το γραμπουσιανό αλάτι και νοστίμιζε τις παραδοσιακές κισαμίτικες γεύσεις, έτσι κορφολογούσε και τα λουλούδια από το δέντρο της πολιτισμικής κληρονομιάς της Κισάμου και της Κρήτης. Έφτιαξε μια όμορφη ροδαρά και μας την άφησε φεύγοντας.
Ο Θανάσης έκανε το χρέος του. Άνοιξε δρόμους και μονοπάτια για να περπατήσουν οι επόμενοι. Καλό σου Ταξίδι.