Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής που τον έλεγαν Τζακ Πατατάκη. Ο Τζακ Πατατάκης ήταν πάντα χαρούμενος και γελαστός. Αγαπούσε τη μουσική, τα χρώματα, τα ψαράκια και τις κριτσανιστές τηγανητές πατάτες. Ζούσε…»
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας! Η αρχή μιας παραμυθοϊστορίας που δημιούργησαν τα περυσινά παιδιά του 36ου Νηπιαγωγείου Χανίων έχοντας ως εμψυχώτριες τη δασκάλα τους, τη γνωστή μας και από άλλες εργασίες μαθητών της, Μαρία Παπουτσάκη και την επίσης γνωστή μας συγγραφέα παιδικών βιβλίων και καλή μου φίλη Λιάνα Δενεζάκη. Ενός παραμυθιού με τίτλο “Το κλειδί της ευτυχίας” που δημιουργήθηκε με αφορμή το επιτραπέζιο εκπαιδευτικό παιχνίδι “Παραμυθοκάρτες – Ιστορίες από το Νησί της Φαντασίας” του Μάνου Κρόκου σε εικονογράφηση της Λιάνας Δενεζάκη, και που έγινε βιβλίο (και τι βιβλίο!) απ’ τις εκδόσεις “Κίτρινο πατίνι”. Τι όμορφη είναι η παρέα των μικρών παιδιών που ξέρουν να σηκώνουν όταν έχουν τη βοήθεια των μεγάλων, το βραβείο της αλληλεγγύης και να βρίσκουν το κλειδί της αγάπης!.
Συγχαρητήρια Μαρία! Συγχαρητήρια, Λιάνα!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Σημείωση: Εντυπωσιακά τα κουτιά με τις παραμυθοκάρτες (ιστορίες από το νησί με μουσούδες) που δημιούργησαν η Λιάνα Δενεζάκη με τον Μάνο Κρόκο. Κι αν εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών κι αν αναπτύσσουν τον προφορικό και αφηγηματικό τους λόγο! Κι αν εμπλουτίζουν τη φαντασία τους και τη δημιουργική τους σκέψη!
Οταν ξεκίνησε το σχολείο το Σεπτέμβριο γνωρίσαμε μια κυρία που έλεγε παράξενα πράγματα. Μας έλεγε και μας λέει ακόμα ότι έχουμε δύο εαυτούς. Εναν καλό και έναν κακό. Οτι πρέπει να ξυπνάμε κάθε πρωί και πριν από όλα να ανοίγουμε το παράθυρο και να λέμε καλημέρα όμορφη μέρα. Να φοράμε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο κι έτσι έχουμε μια όμορφη χαμογελαστή μέρα. Γινόμαστε ο μάγος της ζωής μας. Ετσι ξεκλειδώνουμε και το σεντούκι με την κόκκινη καρδιά που έχουν ξεχάσει κάποιοι πολύ βαθιά στην καρδιά τους και τους το ξαναθυμίζουμε. Ετσι όλοι μαζί ανακαλύπτουμε ξανά το θησαυρό της φιλίας, της αγάπης, της καλοσύνης.
Λίγο πριν το Πάσχα ήρθε και μια άλλη κυρία, συγγραφέας, η κυρία Λιάνα που πέτυχε Διάνα.
– Κυρία Δενεζάκη γιατί χαμογελάς τόσο πολύ;
– Είσαι και εσύ παιδί;
Η κυρία μας, μας λέει ότι εμείς θα σώσουμε τον κόσμο αν δε ξεχάσουμε ποτέ ότι πάντα θα είμαστε και παιδιά!!!
– Ετσι είναι οι συγγραφείς; χαμογελαστοί – φωτεινοί – αγαπητοί; Ε λοιπόν κυρία Λιάνα και κυρία μας, καλώς ήλθατε στην παρέα μας -των μικρών παιδιών- που δεν είναι τυχαίο ότι κάθε μέρα το πρώτο βραβείο που σηκώνουν είναι το βραβείο της αλληλεγγύης, γιατί εμείς τα μικρά παιδιά ξέρουμε τι σημαίνει η λέξη «σ’ αγαπώ φίλε μου».
Τα παιδιά του 36ου Νηπιαγωγείου Χανίων
Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν ένας πειρατής που τον έλεγαν Τζακ Πατατάκη. Ο Τζακ Πατατάκης ήταν πάντα χαρούμενος και γελαστός. Αγαπούσε τη μουσική, τα χρώματα, τα ψαράκια και τις κριτσανιστές τηγανητές πατάτες. Ζούσε σε ένα κάστρο που βρισκόταν πάνω στο καράβι του. Με το πλήρωμά του ταξίδευαν στις θάλασσες και τους ωκεανούς.
Κάποτε ο Τζακ και το πλήρωμά του ανακάλυψαν έναν χάρτη, που τους οδήγησε σε έναν θησαυρό αλλιώτικο από τους άλλους. Ήταν ένα σεντούκι που απ’ έξω έμοιαζε συνηθισμένο, μόνο που μέσα δεν ήταν γεμάτο με διαμάντια, χρυσές λίρες ή κοσμήματα.
Ο θησαυρός αυτός χάριζε χαμόγελα κι αγάπη. Ξεκλείδωνε τις καρδιές και τις έκανες γλυκές κι απαλές σαν παγωτό φράουλα. Το κακό, όμως, ήταν πως ο Τζακ δεν είχε το κλειδί που άνοιγε το σεντούκι. Κι αυτό το σεντούκι δεν ανοίγει διαφορετικά!
Ο Τζακ, βλέπετε, είχε έναν ορκισμένο εχθρό, τη μάγισσα Νευραλγήσιους, η οποία κρατούσε το κλειδί. Κάποτε το σεντούκι της ανήκε, όμως το έχασε, ώσπου έμαθε ότι το βρήκε ο Πατατάκης, και τώρα ήθελε να του το αρπάξει. Αυτή η μάγισσα έφτιαχνε φίλτρα από πιπέρι, θυμό, νύχια δράκου, σάλιο φιδιού και ζήλια. Ηθελε να μην ανοίξει ποτέ κανείς το σεντούκι. Γι’ αυτό έβαλε στόχο της τον Τζακ.
Ο πειρατής ήταν πολύ στεναχωρημένος, που δεν μπορούσε να βρει το κλειδί που θα άνοιγε το σεντούκι. Για καλή του τύχη, μπροστά του εμφανίστηκε η μάγισσα Μεγαλοκαλόκαρδη
Εκείνος την είδε και χαμογέλασε. Ήξερε πως θα τον βοηθούσε! Οπως κι έγινε!
Μόλις η Μεγαλοκαλόκαρδη έμαθε τι είχε συμβεί, πέταξε με τη σκούπα της για την Παραμυθοχώρα. Εκεί, συνάντησε την Κοκκινοσκουφίτσα, τη Σταχτοπούτα και όλους τους ήρωες των παραμυθιών.
Μάλιστα, το Ασχημόπαπο της χάρισε ένα πούπουλο από τα φτερά του, ο Πινόκιο ένα από τα καπέλα του και οι νάνοι ένα αρκουδάκι. Η Μεγαλοκαλόκαρδη τους ευχαρίστησε και γύρισε πίσω στο καράβι του Τζακ τραγουδώντας!
«Με αυτό το πούπουλο, θα τη γαργαλήσουμε. Το καπέλο θα της το χαρίσουμε. Και, το αρκουδάκι θα της πούμε να το παίρνει αγκαλιά πριν κοιμηθεί, για να βλέπει πάντα όμορφα όνειρα», είπε η Μεγαλοκαλόκαρδη στον πειρατη κι έφυγαν για να συναντήσουν τη μάγισσα Νευραλγήσιους
Δεν άργησαν να τη βρουν και να κάνουν πράξη τα σχέδιά τους. Στην αρχή, όταν τη γαργάλησαν, εκείνη νευρίασε πολύ, αλλά μετά ξεκαρδίστηκε στα γέλια. Κι έτσι όπως είχε φτιάξει η διάθεσή της, όταν της χάρισαν το καπέλο, το φόρεσε αμέσως, και μόλις της έδωσαν το αρκουδάκι, τους ευχαρίστησε ενθουσιασμένη.
Το άλλο πρωί η μάγισσα Νευραλγήσιους ξύπνησε χαρούμενη. Τόσο όμορφα όνειρα είχε δει, που ζήτησε από τον πειρατή και τη Μεγαλοκαλόκαρδη να γίνουν φίλοι. Μάλιστα, τους πρότεινε να ανοίξουν μαζί το σεντούκι και να μοιράσουν το θησαυρό σε όλο τον κόσμο.
Οι δυο μάγισσες έγιναν αχώριστες. Εφτιαχναν φίλτρα που σκορπούσαν καλοσύνη, κι ο Τζακ Πατατάκης μοίραζε τους θησαυρούς που έβρισκε σε όποιον είχε ανάγκη. Για να γιορτάσουν τη φιλία τους διοργάνωσαν ένα μεγάλο πάρτι!
Από τότε και μετά έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Τα παιδιά που δημιούργησαν και
εικονογράφησαν αυτό το βιβλίο!
ΒΡΑΓΙΑ ΡΕΪΝΑ ΒΑΜΒΑΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΞΕΖΩΝΑΚΗ ΗΛΕΚΤΡΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΕΥΘΥΜΙΑ
ΚΟΥΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΜΑΡΓΙΑΝΝΑ
ΛΕΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΟΔΑΚΗ ΗΛΙΑΝΑ
ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
ΣΙΝΑΝΙ ΑΡΓΙΕΤΑ ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΤΡΟΧΑΛΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΚΑΡΑΚΗΣ ΕΥΤΥΧΗΣ
ΤΣΙΣΚΑΚΗΣ ΕΥΤΥΧΗΣ ΧΑΜΠΑ ΗΛΙΑΝΑ-ΕΥΤΥΧΙΑ
ΧΑΣΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ-ΧΑΜΗΛΑΚΗ
