O βασιλιάς της γόπας

Σε μια κοντινή από τα Χανιά βόρεια παραλία, όλα είναι όμορφα, δείχνοντας πόσο μοναδικός είναι ο τόπος μας. Αλμυρίκια, βοτσαλάκια στην ακτή και άμμος στην ήσυχη και διαυγή θάλασσα. Εκεί λοιπόν που κάθεσαι στη σκιά απολαμβάνοντας το τοπίο, διαπιστώνεις ότι ο τόπος είναι γεμάτος γόπες. Και για να αναφερόμαστε εδώ στο γνωστό σκουπίδι που αποτελείται κυρίως από μαυρισμένο φίλτρο και λίγο χαρτί, αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για πολλές γόπες, εκατοντάδες! Τόσο που στο τέλος αλλοίωναν την εικόνα! Δεν συνοδεύεται το κείμενο αυτό με φωτογραφία (προς απόδειξη των γραφομένων) για να μη νομίζει ο αναγνώστης ότι κάνουμε και διαφήμιση τσιγάρων…
Και σκέφτεσαι. Ποιος μερακλής έρχεται και κάθεται εδώ, που σε επιφάνεια τουλάχιστον 100 τετραγωνικών μέτρων έχει σπείρει αυτό το μικρό σκουπίδι; Το κορυφαίο όμως είναι ότι σε πολλά κλαδιά στα αλμυρίκια υπήρχαν κρεμασμένα άδεια πακέτα, που αποδείκνυαν πού βρισκόντουσαν αυτά τα διαβολικά πραγματάκια πριν ανάψουν και στο τέλος καταλήξουν μικρά και τσαλαπατημένα στη γη. Μου θύμισε τα μπουκάλια, που κρεμάνε στις περιφράξεις οι αγρότες, όταν ραντίζουν με φυτοφάρμακα, για να προειδοποιούν τους περαστικούς. Μόνο που στην περίπτωσή μας η προειδοποίηση θα ήταν: «προσοχή εδώ πολλές γόπες»!
Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε στην περίπτωση ήταν να φτιάξουμε δυό-τρία αυτοσχέδια τασάκια από κουτάκια γεμισμένα με άμμο, γράφοντας απ’ έξω «τασάκι», αφού αποκαθηλώσαμε τα κρεμασμένα πακέτα και μαζέψαμε (όσο μπορούσαμε) τα αποτσίγαρα. Δεν ξέρουμε αν ο θεριακλής άγνωστος φίλος μας δει την αλλαγή του τοπίου, ή απλά ξαναπάει και επιδοθεί στη γνωστή του ενασχόληση ατενίζοντας μόνο μακριά τη γραμμή του ορίζοντα, που στη δύση της μέρας μπλέκει εντυπωσιακά είναι αλήθεια το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας με τα πορτοκαλιά μέχρι βαθυκόκκινα χρώματα  του ουρανού.