Ο βραχνάς της φτώχειας του 1/5 των πολιτών και ο ρόλος της Δικαιοσύνης

Κύριε διευθυντά
αδιάψευστος μάρτυρας της οικονομικής κατάστασης που βρίσκονται αρκετοί συμπολίτες μας είναι τα στοιχεία των υπηρεσιών του κράτους που δείχνουν ότι το 18,5% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό!
Δηλαδή, περίπου ένας στους 5 πολίτες!
Αναλυτικότερα, σε 763.000 αριθμούν τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και τα μέλη τους είναι 1.954.000 άτομα!
Σημειώνεται ότι το επίπεδο της φτώχειας προσδιορίζεται στο ποσό των 4.700 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 9.900 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα άτομα παιδιά κάτω των 14 ετών. (Στοιχεία από ΕΛΣΤΑΤ για το έτος 2018 με πιθανές ελαφριές διαφορές για την μέχρι τώρα πορεία το 2019).
Η λαϊκή σοφία λέει ότι: « Όποιος δεν έχει βιώσει τον πονόδοντο, δεν μπορεί να καταλάβει την οδυνηρή συνέπεια του πόνου…»
Αλήθεια ποιος από τους έχοντες την εξουσία σε ένα κράτος [είτε αυτοί είναι πολιτικοί, είτε είναι μέτοχοι τραπεζών ή μεγάλων επιχειρήσεων, είτε είναι δικαστική εξουσία – (με τις όποιες εξαιρέσεις υπάρχουν)] μπορούν να νοιώσουν τον καθημερινό πόνο των οικονομικά αδύναμων πολιτών που κάθε στιγμή ζουν με τον βραχνά της έλλειψης πόρων για χίλιες δυο ανάγκες και στερήσεις, προσωπικές αλλά και οικογενειακές!
Οταν το ημερομίσθιο, ο μηνιαίος μισθός ή τα έσοδα από μια επιχείρηση δεν καλύπτουν παρά μόνο τις πάγιες ανάγκες ενός ατόμου ή ενός νοικοκυριού όπως η πληρωμή και εξόφληση λογαριασμών (ΔΕΗ, νερό, ενοίκιο, κοινόχρηστα, τηλέφωνα, βενζίνες, ΕΝΦΙΑ, Φόροι, τέλη, τρόφιμα και άλλα καθημερινά και απρόβλεπτα ή απολύτως αναγκαία, τότε πώς να μπορέσουν να καλύψουν άλλες ανάγκες, προπάντων ζωής και υγείας, όπως είναι η αγορά φαρμάκων, όπως είναι οι οδοντοθεραπείες (σφραγίσματα, κ.ά), όπως είναι οι απαραίτητες και επείγουσες ιατρικές εξετάσεις, οι άμεσες επισκέψεις σε γιατρούς όπως δερματολόγοι, πνευμονολόγοι, Ο.Ρ.Λ., οφθαλμίατροι, φυσικοθεραπευτές, και άλλοι, αφού η μακροχρόνια αναμονή των ραντεβού στα δημόσια νοσοκομεία δεν εξυπηρετεί την άμεση αναγκαιότητα εξέτασης και θεραπείας!
Αυτοί οι συμπολίτες μας στερούνται επίσης:
1. Το απαραίτητο Σέρβις του οχήματος τους, είτε στην μηχανή είτε σε ελαστικά, είτε στο ΚΤΕΟ, είτε σε αγορά ανταλλακτικών, όλα απαραίτητα για την καλή και ασφαλή λειτουργία του οχήματος τους.
2. Τη δυνατότητα δαπάνης για αναψυχή ακόμα και ελάχιστων αναγκαίων ημερών από τον κάματο της ετήσιας εργασίας.
3. Τη δυνατότητα παρακολούθησης αξιόλογων θεατρικών ή πολιτιστικών δρώμενων όσα είναι επί πληρωμή.
4. Την αγορά ενός νέου οχήματος ή μικρού μεταφορικού μέσου για αντικατάσταση φθαρμένων ή ακατάλληλων παλαιών οχημάτων.
5. Τη δυνατότητα δικαιωματικής προσφυγής σε δικαστήρια (λόγω πληρωμής παράβολων και δαπάνης δικηγόρου).
6. Τη δυνατότητα πληρωμής διδάκτρων των παιδιών για την εκμάθηση ξένων γλωσσών, παρακολούθηση ειδικών μαθημάτων, κ.λ.π.
7. Τη δυνατότητα ανανέωσης ρουχισμού, υπόδησης (όσο αυτό και αν φαίνεται υπερβολικό ή αμελητέο)!
8. Στερούνται ακόμα τη δυνατότητα ανταπόκρισης αποπληρωμής σε μικροδάνεια, για την κάλυψη αναγκών μέρους των παραπάνω αναφερόμενων ελλείψεων, που όμως έχουν να κάνουν με την ποιότητα ζωής, την υγεία, ατομική υγιεινή και την ασφάλεια τους.
Αυτούς τους καθημερινούς «πονόδοντους» συνανθρώπων μας (μισθωτών, μικρομεσαίων, και επαγγελματιών) που ζουν στη φτώχεια ή στα όρια αυτής, ποιος από τους «έχοντες και κατέχοντες» θα τους καταλάβει;
Ποιος θα αποκωδικοποιήσει / αναλύσει τις παραπάνω τραγικές ελλείψεις και στερήσεις του 18,5% των Ελλήνων;
Ποιοι ζουν στην «καλή χαρά» και δεν βλέπουν το δράμα των συμπατριωτών μας που στερούνται, που ξενιτεύονται ή αυτοκτονούν;
Ποιος θα αποδώσει δικαιοσύνη στο άδικο που δημιουργήθηκε στη χώρα μας, με τις περικοπές μισθών και συντάξεων, με τις περικοπές στα εφάπαξ των ταμείων λόγω «κουρέματος» ομολόγων, το έτος 2012, των ασφαλιστικών Ταμείων (βλ. P.S.I.);
Γιατί να χρεώνονται οι αναίτιοι μια χρεοκοπία και να μην πληρώνουν οι υπαίτιοι αυτής; Γιατί ο συνεπής φορολογικά πολίτης να πληρώνει τα τεραστίων διαστάσεων θαλασσοδάνεια που έδιναν αφειδώς οι τράπεζες;
Ως πότε στη χώρα μας θα πρυτανεύει η αδικία σε βάρος των ανήμπορων ενώ, αντίθετα, θα … «αίρονται οι αμαρτίες» των υπαίτιων;
Πεποίθηση μου είναι ότι πολλά μπορούν να διορθωθούν και τον πρώτο λόγο για αυτή τη διόρθωση έχει η Δικαιοσύνη! Αυτή, πρωτίστως, διαμορφώνει ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ σε ένα κράτος!

Γιάννης Μ. Γαβριλάκης
μέλος Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων
Μέλος Ε.Π.Δ.Χανίων