«Αν τότε είχε δοθεί ένα αποφασιστικό κτύπημα στον φασισμό, ίσως σήμερα να μην ζούσαμε την αναβίωσή του», λέει ο Γιάννης Ντερμανάκης. Νεαρός δικηγόρος το 1976 κάνει μήνυση στην οργάνωση “4η Αυγούστου” του Κ. Πλεύρη ζητώντας την καταδίκη της ηγεσίας της για εσχάτη προδοσία. Η μήνυσή του προκαλεί σάλο, ο αθηναϊκός Τύπος τη φιλοξενεί στην πρώτη σελίδα (ΤΑ ΝΕΑ, Βήμα) και το βούλευμα με το οποίο τα ηγετικά στελέχη της φασιστικής οργάνωσης καλούνται σε ανάκριση είναι “καταπέλτης”. Ομως λίγο μετά τη χούντα και με τον χώρο της Δικαιοσύνης ακόμα επηρεασμένο από την απριλιανή δικτατορία, στα στελέχη της φασιστικής οργάνωσης επιβάλλονται μικρές σχετικά ποινές ή απαλλάσσονται.
«Η “4η Αυγούστου” ήταν στην ουσία η απόγονος της ΕΚΟΦ και η πρόγονος της “Χρυσής Αυγής”. Αποδεδειγμένα αυτή η οργάνωση είχε σχέση, όπως αποδείχθηκε, με τους Ιταλούς φασίστες την περιβόητη “Ordine Νuovo” (Νέα Τάξη) που ήταν υπεύθυνοι για δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις στη χώρα τους σε βάρος ανυποψίαστων πολιτών προκειμένου να δημιουργήσουν πολιτική αναταραχή. Το ίδιο είχαν κάνει και οι δικοί μας φασίστες βάζοντας βόμβες επίσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη», λέει στα “Χ.Ν.” ο κ. Ντερμανάκης, θυμίζοντάς μας την υπόθεση. Με έντονη αντιδικτατορική δράση τα χρόνια της 7ετίας, ενεργό μέλος των φοιτητών που αγωνίστηκαν ενάντια στη χούντα, δεν μπορούσε να ανεχθεί τη συνέχιση της δράσης των φασιστών την περίοδο της μεταπολίτευσης, τη δημιουργία επεισοδίων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, τις επιθέσεις κατά βιβλιοπωλείων. Ετσι προχωρεί σε μήνυση σε βάρος της φασιστικής οργάνωσης -στην οποία μετείχε ο μετέπειτα γ.γ. της Χ.Α. Ν. Μιχαλολιάκος- και της ηγετικής της ομάδας.
«Χωρίς να έχω καμιά πολιτική στήριξη από πίσω μου αποφάσισα να κάνω μήνυση. Οταν εκδικάστηκε το 1977 καταδικάστηκαν ορισμένοι από τους πρωτεργάτες, όχι όμως όλοι και όχι με τις ποινές που προβλέπονταν, αν αναγνωριζόταν ότι έπραξαν εθνική προδοσία. Ενώ το βούλευμα ήταν εξαιρετικό, στη συνέχεια τα πράγματα δεν κινήθηκαν όπως θα έπρεπε. Δυστυχώς το παρακράτος είχε εξαπλώσει τα πλοκάμια του και στη Δικαιοσύνη. Φανταστείτε ότι στην εκδίκαση της υπόθεσης δεν κλήθηκα ως μηνυτής να καταθέσω στο Δικαστήριο, όπως και κανένας άλλος μάρτυρας!», λέει ο κ. Ντερμανάκης.
Ο δικηγόρος επισημαίνει πως η “Χ.Α.” αποτελεί στην ουσία συνέχεια της “4ης Αυγούστου” και υποστηρίζει πως «αν είχε δοθεί τότε ένα αποφασιστικό κτύπημα από τη Δικαιοσύνη στο φασιστικό φαινόμενο, ίσως να μην είχαμε σήμερα αυτές τις αρνητικές εξελίξεις. Ο φασισμός κτυπιέται εν τη γενέσει του. Αν δεν είναι εσχάτη προδοσία ο φασισμός, τότε τι είναι; Η μήνυση που είχα κάνει ήταν για υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος και οι ανακριτές κλήθηκαν να εξετάσουν, αν από τον αρχηγό της 4ης Αυγούστου και στελέχη της οργάνωσης υπήρχαν προπαρασκευστικές ενέργειες πράξεων εσχάτης προδοσίας, η τιμωρία για τις οποίες έφτανε και στα ισόβια».
Σημειώνεται ότι μετά τη μήνυση άγνωστοι είχαν σπάσει τις πόρτες του δικηγορικού γραφείου που διατηρούσε ο κ. Ντερμανάκης στην οδό Σφακίων αναζητώντας έγγραφα της υπόθεσης.
