Κύριε διευθυντά,
Μια φορά και ένα καιρό ένας συνταξιούχος μπορούσε να υπολογίζει βάσιμα στη σύνταξή του, στον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης και παράλληλα είχε αυτά που χρειαζόταν στην καθημερινότητά του.
Μια φορά και ένα καιρό ο συνταξιούχος παππούς είχε να δώσει χαρτζιλίκι στα εγγόνια του. Μια φορά και ένα καιρό μπορούσε να πάει στο καφενείο για ένα καφέ και να κεράσει ένα φίλο του.
Μια φορά και ένα καιρό… Δυστυχώς ή ευτυχώς το «μια φορά και ένα καιρό» τελείωσε. Ο κόσμος άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει καθημερινά με όλο και γρηγορότερους ρυθμούς… Το πρόγραμμα των αρμόδιων σήμερα, είναι πώς να στριμώξουν τους συνταξιούχους, ακόμη περισσότερο.
Οι συνταξιούχοι λένε, φταίνε και δεν πάει μπροστά ο τόπος. Οι συνταξιούχοι λένε, φταίνε που δεν υπάρχουν δουλειές και είναι ανεργία.
Ετοιμάζουν νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό – ταφόπλακα για όλους, λένε για το καλό μας, χωρίς να μας λάβουν υπ’ όψη τους!!
Θα μειώσουν λένε τις συντάξεις για να έρθει ανάπτυξη, αλλιώς… Μεγάλοι χαμένοι οι συνταξιούχοι. Μεγάλοι κερδισμένοι; Τους ξέρετε;. Οταν οι συνταξιούχοι παίρνουμε πρωτοβουλίες, δεν το κάνουμε επειδή έχουμε ατομικό συμφέρον ή είμαστε κορόιδα, αλλά επειδή καταλαβαίνουμε την έννοια της ευθύνης και την αναλαμβάνουμε. Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας το χρωστάνε, αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο και συνάδελφο. Εκείνοι που προσπαθούν να σας φανούν χρήσιμοι, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν ή έχουν συμφέρον, αλλά επειδή επιθυμούν να σας βγάλουν από τις όποιες δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητάς σας. Μια μέρα, θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από εσάς που έχουμε σήμερα δίπλα μας. Θα χάσουμε τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί, τις συζητήσεις, τις εκδρομές, τις διαμαρτυρίες, τις πορείες στους δρόμους, τα παράπονα, τις αντιπαραθέσεις, τις διασκεδάσεις, θα ξεχάσουμε ότι όμορφο κάναμε μαζί. Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα εγγόνια μας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα μας ρωτήσουν:
– Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;
Και εμείς θα χαμογελάσουμε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσουμε:
– Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους περάσαμε τις καλύτερες μέρες της ζωής μας.
Να μας έχετε εμπιστοσύνη γιατί ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με αγάπη, σεβασμό και υποχρέωση στον υπέροχο κόσμο που έχουμε δίπλα μας…
Εσάς.
Να σ’ αγαπούν και ν αγαπάς
είναι μεγάλο πράμα,
να μην σε θέλει άνθρωπος
είναι μεγάλο δράμα.
Γιάννης Ντίλης,
πρόεδρος συνταξιούχων Ο.Α.Ε.Ε.
νομού Χανίων
