Όχι άλλος πια γλωσσοδέτης

Δυσκολευόμαστε ν’ αντιληφθούμε μέσα από ασυνάρτητες φλυαρίες, αλλά και από λογοκριμένη πληροφόρηση πόσο σοβαρή κατάντησε η υπόθεση των Ελληνοτουρκικών. Δεν είμαστε ενημερωμένοι για την επικινδυνότητά της. Το παιχνίδι των Τούρκων εντείνεται, να αποδοθούν ευθύνες στους Έλληνες για το κλείσιμο των διαύλων διαλόγου. Οι συζητήσεις ξεκινούν σε πρώτο στάδιο διπλωματικά, συνεχίζονται επί Υπουργικού επιπέδου, για να ολοκληρωθούν με τη συνάντηση των αρχηγών κρατών. Όταν ο Ερντογάν δηλώνει ότι «δεν θα ξανασυναντηθώ με Έλληνα μέχρι να βρεθεί μπροστά μου ένας… έντιμος πολιτικός», τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς;
Οι «σύμμαχοι» μάς υποδεικνύουν διάλογο. Αναζητείται, λοιπόν, δίαυλος αλλά δεν βρίσκεται πόρτα ανοιχτή. Σαν να μας περιπαίζουν όλοι τους, μας λένε ότι το κλειδί για να ανοίξουμε την πόρτα είναι κάτω απ’ το χαλί, αλλά πού είναι το χαλί, μας το κρύβουν.
Παραβιάζουν οι Τούρκοι τον ελληνικό εναέριο χώρο που είναι 10 ν.μ. Πάνω από την Αλεξανδρούπολη στα 2,5 ν.μ. μπαίνουν τα πολεμικά τους πλοία στα χωρικά μας ύδατα και γαυριάζουν για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, προσπαθώντας να διεθνοποιήσουν τις διεκδικήσεις τους με χάρτες δικής τους έμπνευσης και με την ασύστολη ρητορική τους, ότι η χώρα τους απειλείται από την Ελλάδα. Κάνουν αποβατική άσκηση στο Αιγαίο με συμμετοχή κρατών του ΝΑΤΟ για ποιο λόγο; Να καταλάβουν ποιο νησί; Τη Μάλτα;
Παρά του ότι ο άνθρωπος προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες, οι φίλοι μας Αμερικανοί και ΝΑΤΟϊκοί τον… χαϊδεύουν. Επιμένουν να μην κλείσουν οι δίαυλοι επικοινωνίας, αλλά δεν κάνουν καμία προσπάθεια να επιβάλλουν στην Τουρκία μία κατάσταση κατευνασμού. Προϋποθέτουν ήρεμα νερά που ο Ερντογάν τα τορπιλίζει, αλλά αν προκύψουν για τον διάλογο, θα το κάνει με τη «χατζάρα» πάνω στο τραπέζι.
Εκείνοι που πρέπει να επέμβουν, για να καταπραΰνουν τα πράγματα στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο στις Συνόδους Κορυφής, παραδόξως δεν το κάνουν. Τα ανιστόρητα αφηγήματα του Γενς Στόλτενμπεργκ με τις αδικαιολόγητες φιλοτουρκικές παρεμβάσεις του μας εξοργίζουν. Δεν τηρεί ίσες αποστάσεις ως όφειλε. Ενθαρρύνει αυτόν τον πολιτικό θύτη εναντίον του θύματός του, ο οποίος συντελεί στη διάλυση της Ν/Α πτέρυγας της συμμαχίας, αντί να ενισχύει τη διατήρηση της συνοχής της. Το Συμβούλιο της Ευρώπης εξέφρασε την ανησυχία του (!) για τις τελευταίες πράξεις και δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας και κάλεσε την Άγκυρα να σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα των κρατών της Ε.Ε. Ούτε που θα ίδρωσε το αφτί του Ερντογάν, μάλλον θα ‘μεινε και ευχαριστημένος.
Στο τέλος του μήνα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αν δεν μας λυθεί ο γλωσσοδέτης λόγω αμηχανίας και δεν ειπωθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους, για να πεισθούν τα μέλη να λάβουν σωστά μέτρα, θα υπάρξει κίνδυνος διάρρηξης των σχέσεων Ελλάδας -Τουρκίας με αποτέλεσμα να πληγεί η συμμαχία, την ώρα που ο Δυτικός κόσμος πρέπει να είναι ενωμένος με τη ρωσοεισβολή στην Ουκρανία.
Ο κ. Πρωθυπουργός οφείλει, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης, πριν πάει στη Σύνοδο, να καλέσει το Πολιτικό Συμβούλιο των Αρχηγών, ή αν όχι να ζητήσει τη γνώμη τους κατά μόνας. Τούτο θ’ αποτελεί δείγμα πολιτικής ωρίμανσης. Να μη χάσουμε σε επίπεδο διπλωματίας, γιατί αλλιώς θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση ν’ αντιμετωπίσουμε μόνοι μας την τουρκική επιθετικότητα. Γιατί οι Ευρωπαίοι θα μας πουν «βρείτε τα». Και τούτο, όταν λέγεται στο θύμα, λειτουργεί υπέρ του θύτη.