» Υπάρχει ένας δικαιολογημένος θυμός στην Ελλάδα με την τρόικα.Ενας θυμός που ξεπηδά απ’ τα μάτια των ανθρώπων, τον συναντάς στους δρόμους, αποκρυπτογραφείται μέσα στις κουβέντες στις παρέες.
Η Ελλάδα έκανε επώδυνες θυσίες, πρωτόγνωρες για δυτικοευρωπαϊκό κράτος. Αυτό σημάδεψε το συλλογικό πεπρωμένο από το 2010 μέχρι σήμερα και “κατάπιε” δύο κυβερνήσεις.
Οι Ευρωπαίοι επιμένουν πεισματικά στο θέμα των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών. Επιμένουν τόσο πολύ που αγγίζει τα όρια της κηδεμονίας.
Ως εκ τούτου, ακόμη και στα αυτονόητα, οι Ελληνες ορισμένες φορές αντιδρούν. Και αυτό δεν είναι επιπόλαιο καπρίτσιο ή μικροαστική αγανάκτηση.
Είναι η εγγενής αδυναμία του τροϊκανού προγράμματος να μεταφράσει τις μεταρρυθμίσεις σε κοινωνικό επίπεδο. Να αντιληφθεί δηλαδή, ο πολίτης ότι διά των μεταρρυθμίσεων βελτιώνεται και το βιοτικό του επίπεδο.
Αυτή είναι και η λυδία λίθος των μεταρρυθμίσεων.
Συμβάλλουν στην αποκατάσταση αδικιών και τονώνουν τα εισοδήματα. Γι’ αυτό η Ελλάδα αντιδρά γιατί έμεινε γράμμα κενό το θεμελιακό περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων.
Ας το δουν αυτό…
