Η νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 θα µείνει χαραγµένη στη µνήµη του ελληνικού λαού ως µία από τις µεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του τόπου µας. Τραγωδία µε 57 νεκρούς, 180 τραυµατίες και µία αγνοούµενη.
Η τραγωδία αυτή µας έδειξε όλες τις αδυναµίες της σηµερινής Πολιτείας. Η Πολιτεία διαχειρίζεται τα Τέµπη µε όρους επικοινωνίας. ∆εν ακολούθησε διεθνή πρωτόκολλα, δεν είχε καν δηµιουργήσει επιτροπές έτοιµες ανά πάσα στιγµή για την έρευνα και τη διαφύλαξη στοιχείων.
Εάν έτσι είχε προχωρήσει εξ αρχής ασφαλώς και δεν θα είχαµε ζήσει την αποµάκρυνση εξαιρετικά κρίσιµων στοιχείων. Ασφαλώς και δεν θα είχε µπαζωθεί ο χώρος.
Ασφαλώς και δεν θα αναζητούσαµε µετά από δύο χρόνια ποιος και πότε κάποιος έδωσε την εντολή για να χαθούν σηµαντικά στοιχεία για την έρευνα. Σηµαντικά στοιχεία που θα µας οδηγούσαν στην αλήθεια χωρίς το πίσω – µπρος των ευθυνών και τα έγγραφα της ατέλειωτης ελληνικής γραφειοκρατίας.
Εάν αυτό είχε συµβεί, δεν θα είχαν καταστραφεί – κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και εντολές – τα βιολογικά στοιχεία από τα θύµατα. Με λίγα λόγια, η έρευνα θα είχε γίνει κάτω από απόλυτο φως και όχι µέσα στις σκιές. Έτσι έδωσε η Πολιτεία το δικαίωµα για σενάρια, που οδηγούν στην αµφισβήτηση από τους πολίτες των θεσµών και κυρίως της ∆ικαιοσύνης.
Το ίδιο θα συνέβαινε και µε την περιβόητη σύµβαση 717 αλλά και την 10005 για το σύστηµα ETCS. Το σύστηµα δηλαδή που συνδυαστικά µε τα όσα προέβλεπε η 717 θα σταµατούσε αυτόµατα τα δύο τραίνα που κινούνταν από ανθρώπινο λάθος στην ίδια τροχιά. Πρέπει και εδώ να µάθουµε ποιος έχει την ευθύνη για τη µη έγκαιρη ολοκλήρωση του έργου. ∆εν µπορεί πλέον στη χώρα µας ένα έργο µε χρονοδιάγραµµα δύο ετών να «τελειώνει» µετά από µια εθνική τραγωδία και τελικά ο σιδηρόδροµος ακόµη να µην λειτουργεί µε πλήρη ασφάλεια.
Είναι και κάτι ακόµη. Να αναλάβουν ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ∆ΙΚΑΣΤΗΡΙΑ όσοι είναι υπεύθυνοι για την καθυστέρηση και τις αλλεπάλληλες παρατάσεις την ευθύνη χωρίς πολλά – πολλά. Να παραδεχθούν τα λάθη τους. Το ίδιο µε όσους είχαν µια οποιαδήποτε ανάµειξη µε την καταστροφή των στοιχείων.
Αλλά επειδή δεν θα γίνει αυτό, έχουµε ευτυχώς την ∆ικαιοσύνη.
Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει οπλίσουµε τη ∆ικαιοσύνη µε όλα τα µέσα που χρειάζεται για να εντοπίσει κάθε πτυχή της τραγωδίας των Τεµπών και κάθε παρόµοιου συµβάντος. Να την περιβάλλουµε µε εµπιστοσύνη – παρά τα όσα λάθη µπορεί εµείς να βλέπουµε – και να την βοηθήσουµε γόνιµα µε θετικές ενέργειες. Στην περίπτωση των Τεµπών η δηµιουργία µιας task force από όλους τους αρµόδιους φορείς (ΕΛΑΣ, Πυροσβεστική, ΟΣΕ κλπ) – µιας και δεν είχαµε αρµόδια Επιτροπή σε λειτουργία – θα έπρεπε να τεθεί υπό τις εντολές του εφέτη ανακριτή και για όσο διαρκεί η έρευνα τα µέλη της να συλλέγουν επιτακτικά και µε βάση τον νόµο όλα τα απαραίτητα στοιχεία.
∆εν µπορεί να αφήνουµε στη διακριτική ευχέρεια ιδιωτικών εταιρειών το πότε θα δώσουν στις δικαστικές Αρχές κρίσιµα στοιχεία για µια έρευνα, η οποία µάλιστα σχετίζεται µε µια τόσο µεγάλη τραγωδία.
∆εν µπορεί να βρίσκονται τυχαία βίντεο από την αµαξοστοιχία κάπου σε έναν υπολογιστή, σε κάποιο συρτάρι, κάποια στιγµή µετά από δύο ολόκληρα χρόνια.
∆εν µπορεί στην Ελλάδα του 2025 να είναι όλα στην τύχη. ∆εν µπορεί να προχωρήσει το πολίτευµα µέσα στην τοξικότητα, που έχει προκύψει από την όλη διαχείριση των Τεµπών.
∆εν µπορούµε να ξεπεράσουµε την τραγωδία αν µείνουµε εδώ που είµαστε. Η επόµενη µέρα πρέπει να φέρει φως και να οδηγήσει στη λύτρωση.
*Ο Νίκος Παπανδρέου είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ
