Αρνητική απάντηση έλαβε η χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο αίτημά της για αποζημίωση από κονδύλια για την κλιματική κρίση των ελαιοπαραγωγών της Κρήτης για τη ζημιά που υπέστησαν από τον δάκο το 2019.
Το φθινόπωρο του 2019 η προσβολή από τον δάκο σε όλο το νησί ήταν πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα να υπάρξει κάθετη μείωση της παραγωγής αλλά και υποβάθμιση της ποιότητας του ελαιόλαδου που παράχθηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί παραγωγοί παρουσίασαν ελάχιστο ή και μηδενικό εισόδημα εξαιτίας της ζημιάς που υπέστησαν!
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, επί υπουργείας του κ. Μ. Βορίδη, συνέστησε επιτροπή στην οποία μετείχαν μεταξύ άλλων ο καθηγητής κ. Κ. Συνολάκης, ο πρώην γ.γ. του Υπ. Αγροτ. Ανάπτυξης κ. Χ. Αυγουλάκης, ο ερευνητής του ΜΑΙΧ κ. Π. Καλαϊτζής που προετοίμασε αναλυτικό φάκελο που κατατέθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Με το αίτημα ζητούνταν αποζημιώσεις για την καταστροφή με πόρους που έχουν συγκεντρωθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες των “Χ.Ν.” η αρχική απάντηση των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν αρνητική καθώς έκρινε πως δεν ήταν η κλιματική αλλαγή η αιτία για την έξαρση του δάκου. Ωστόσο από μεριάς του Υπουργείου Αγρ. Ανάπτυξης αναμένεται νέα πρωτοβουλία ώστε το θέμα να τεθεί στον ίδιο τον Επίτροπο Αγροτικών Υποθέσεων της Ε.Ε. ώστε να υπάρξει πολιτική απόφαση.
Ο φάκελος του Ελληνικού αιτήματος είχε ετοιμαστεί από την επιστημονική επιτροπή εν μέσω της πανδημίας του κορωνοιού και τεκμηρίωνε την καταστροφή.
Με βάση τα στοιχεία του φακέλου η έξαρση του δάκου το φθινόπωρο οφείλονταν στις υψηλές θερμοκρασίες που υπήρξαν το φθινόπωρο του 2019 αλλά και στις μεγάλες βροχοπτώσεις την άνοιξη του 2019. Οι έντονες αυτές κλιματολογικές συνθήκες προκάλεσαν την αύξηση του αριθμού του δάκου, ενώ ακολούθησαν σε κάποιες περιοχές και μύκητες όπως το γλοιοσπόριο που επιδείνωσαν την κατάσταση.
Σημειώνεται πάντως ότι πολλοί φορείς είχαν αντιμετωπίσει αρνητικά την πρωτοβουλία αυτή του Υπουργείου, καθώς είχαν εκτιμήσει από την αρχή πως δεν τεκμηριώνονταν επαρκώς ότι η ευθύνη για τη συγκεκριμένη καταστροφή θα μπορούσε να αποδωθεί στην κλιματική κρίση και όχι σε λάθη και παραλείψεις στο έργο της δακοκτονίας.
