Όχι σε αυταπάτες για τον λόφο Καστέλι

» Επισημάνσεις με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων

Η πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων για χαρακτηρισμό των κτιρίων της V μεραρχίας ως «κοινωφελούς χρήσης» αποτελεί ένα θετικό βήμα απέναντι στην ανάγκη της χανιώτικης κοινωνίας για δημόσια και δωρεάν χρήση των κτιρίων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε την αυταπάτη ότι αυτή κατοχυρώνεται αποκλειστικά με την αυτήν την απόφαση.

Aποτελεί μια μάχη που κερδήθηκε, αλλά ο πόλεμος με τα συμφέροντα καλά κρατεί. Άλλωστε ακούστηκε τόσες φορές η πρόταση «γνωμοδότηση και όχι απόφαση» στο δημοτικό συμβούλιο που σε συνδυασμό με τις τοποθετήσεις του Κου Παπαδογιάννη περί «μη επιστημονικότητας» της πρότασης μας προϊδεάζει αρνητικά για την εξέλιξη του θέματος στα ανώτερα κλιμάκια διοίκησης.

Γνωρίζουμε ότι δεν ήταν η παλαιότερη εισήγησή μας που είχαμε καταθέσει, ούτε οι συνεχείς μας παρεμβάσεις αυτές που την κινητοποίησαν την εν λόγω εξέλιξη.

Ήταν η πίεση που ασκήθηκε από τους επιστημονικούς κλαδικούς συλλόγους των μηχανικών, από τον σύλλογο κατοίκων παλιάς πόλης, από σωματεία εργαζομένων και φορείς της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος.

Ήταν η δύναμη των σωματείων και των φορέων που συντασσόμενοι σε ένα δίκαιο αίτημα, πίεσαν τόσο την δημοτική αρχή, αλλά και το ΤΕΕ-ΤΔΚ να αλλάξουν στάση, και από γενικής κατοικίας χρήση που θα «απασφάλιζε» την εμπορευματική χρήση των κτιρίων, εισηγήθηκε τελικά την «κοινωφελή χρήση» για αυτά. Για αυτό αισθανόμαστε ικανοποίηση: για την δύναμη του Λαϊκού παράγοντα να έχει μικρές νίκες σε ένα ατέρμονο σκληρό πόλεμο συμφερόντων.

Αποδεικνύεται ότι η όποια θετική εξέλιξη για τα λαϊκά δικαιώματα δεν μπορεί να έρθει με τον Λαό και τους φορείς του στην γωνία. Και σίγουρα δεν θα έρθει «από τα πάνω», από όργανα τοπικής, περιφερειακής και κεντρικής διοίκησης τα οποία είναι δεμένα και ραμμένα στην στρατηγική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ντόπιου και μη επιχειρηματικού κεφαλαίου.

Επίσης δεν θεωρούμε ότι η πρόσφατη απόφαση βάζει «ταφόπλακα» στην εμπορευματική χρήση των κτιρίων, καθώς το καρκίνωμα της παραγωγής κέρδους από την χρήση των κτιρίων – ακόμα και με κοινωφελείς χρήσεις στο ΓΠΣ-, καλά κρατεί. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι εμπορευματοποιημένοι χώροι που έχουν γενικόλογα «δημόσιο» χαρακτήρα (δες συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα– ΣΔΙΤ, λειτουργία των πανεπιστημίων και της έρευνάς τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και σύνδεσή τους με εταιρίες, κλπ).

Άλλωστε είναι η ίδια δημοτική αρχή που τοποθετούνταν θετικά τον Σεπτέμβρη του 2020 στο δικαίωμα του αυτοδιοίκητου του πολυτεχνείου, υιοθετώντας την λογική ότι η λειτουργία των κτιρίων αυτών πρέπει να αποφέρει έσοδα προς το πολυτεχνείο ώστε να καλυφθεί η τεράστια τρύπα χρηματοδότησης αυτού από το κεντρικό κράτος. Γι`αυτό και η πρόταση για βιβλιοθήκη του Δημάρχου πουθενά δεν ανέφερε ότι είναι ενάντια στην εμπορευματική χρήση ή ενάντια στην ξενοδοχοποίηση. Αντιθέτως παρουσιαζόταν σαν μια οικονομικά συμφέρουσα «αντιπρόταση» προς την διοίκηση του Πολυτεχνείο, όπου δεχόταν να καλύπτει ο δήμος το ίδιο ενοίκιο που θα έδινε η Belvedere.

Και η σημερινή δημοτική αρχή, και οι προηγούμενες, αλλά και η πλειοψηφία των δημοτικών παρατάξεων και τα κόμματα που τους στηρίζουν πίνουν νερό στην λογική της «ανταποδοτικότητας» και της λειτουργίας των δήμων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Γι`αυτό και «σέβονται» το αυτοδιοίκητο του Πολυτεχνείου και ζητούν και από τους Χανιώτες να το σεβαστούμε: Γιατί το «αυτοδιοίκητο» του πολυτεχνείου και το «αυτοδιοίκητο» της τοπικής διοίκησης είναι ταυτόσημα – αποτέλεσμα της πολιτικής ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, του να βάζουν ξανά τα λαϊκά στρώματα βαθιά το χέρι στην τσέπη για την κάλυψη χρυσοπληρωμένων αναγκών. Εδώ φτάσαμε στο σημείο για να κάνει κάποιος χρήση μέχρι και των δημοτικών WC να πρέπει να πληρώνει στην είσοδο, και κτίρια που αποδόθηκαν στο πολυτεχνείο για εκπαιδευτικές δράσεις να προορίζονται για ξενοδοχείο. Και την ίδια ώρα να μπορεί ελεύθερα το κεντρικό κράτος να περικόπτει χρηματοδότηση προς τους δήμους και τα πανεπιστήμια και να μπορεί απρόσκοπτα να ξοδεύει 6,5δις ευρώ το χρόνο στις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες και να επιδοτεί την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου (120 εκ. στην AEGEAN). Αυτά γίνονταν και επί ΠΑΣΟΚ, και επί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, και επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και τώρα επί ΝΔ. Και τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής υπερασπίζονται και οι τοπικοί εκφραστές τους στην τοπική διοίκηση.

Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της πόλης μας αυτό που είναι αναγκαίο είναι να ενταθεί η διεκδίκηση για αποφασιστική συντήρηση και τεχνική στήριξη των κτηρίων με ευθύνη του κράτους, με συγκεκριμένη χρηματοδότηση, ώστε να διαμορφωθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές, για την αναβαθμισμένη παροχή όλων των δυνατοτήτων των κτηρίων για τις ανάγκες του Χανιώτικου Λαού.

Για να μπορέσει πραγματικά να εξασφαλιστεί μια τέτοια αξιοποίηση των κτηρίων χρειάζεται σύγκρουση και πάλη ενάντια στην πολιτική κόστους-οφέλους που «θυμάται» τα μνημεία μόνο όταν αποτελούν επιχειρηματική ευκαιρία, αφήνοντας αυτά που δεν μπορούν να έχουν επιχειρηματικό όφελος στην λήθη του χρόνου (παράδειγμα το ιστορικό Φρούριο του Ιτζεδίν)..

Κανένας άλλος τρόπος, όπως για παράδειγμα οι επιμέρους καταλήψεις ή οι οικειοποιήσεις χώρων, δεν μπορεί να λύσει πραγματικά το να οργανωθεί επιτέλους ένα συγκεκριμένο σχέδιο αρμονικής λειτουργίας όλων των κτηρίων ως ένα πλέγμα ζωντανών χώρων για τους Χανιώτες και την νεολαία της πόλης.

Ίσα-ίσα υπονομεύει αυτή την προοπτική, αφού οι χώροι τελικά αποτελούν κομμάτια μιας υποβαθμισμένης επιμέρους αξιοποίησης και όχι πραγματικά ανοιχτοί χώροι και διαθέσιμοι σε όλους τους εργαζομένους, τους μικροεπαγγελματίες, την νεολαία, τους συνταξιούχους, ώστε να διασφαλίζεται η μαζική δωρεάν συμμετοχή του καθένα ανεξαιρέτως της πολιτικής τοποθέτησης του.

Η «αυτοοργάνωση» μέσω της κατάληψης με την «αυτοδιοίκηση» των Δήμων και του πολυτεχνείου αποτελεί τελικά την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος: Της αποδοχής της καπιταλιστικής αναδιανομής του πλούτου που παράγουν οι πολλοί στους λίγους, της αποδοχής της ολοένα και περισσότερο περικοπής των κοινωνικών παροχών από το κράτος.

Από την μία το κράτος (τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό) το οποιοδήποτε κόστος επισκευής και λειτουργίας θα το μετακυλήσουν στην τοπική κοινωνία μέσω της αύξησης των ανταποδοτικών τελών και μέσω της εμπορευματοποίησης της χρήσης των χώρων. Από την άλλη ομάδες της κατάληψης ομολογούν την ηττοπάθειά τους καθώς όπως λένε «δεν πρόκειται να περιμένουμε από κανένα δημοτικό ή κρατικό προϋπολογισμό να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση των φθορών που προκάλεσε η ιδιωτική εταιρία». Και οι δύο αρνούνται τελικά τη δυνατότητα του οργανωμένου λαϊκού κινήματος να διεκδικεί την κάλυψη των αναγκών του από το κράτος, να επιβάλλει με τον αγώνα του κατακτήσεις προς όφελος της ζωής της πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Όπως μπήκαμε μπροστά για να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στην ξενοδοχοποίηση των κτιρίων, μπαίνουμε μπροστά ακόμα πιο έντονα στον αγώνα για καμία συμφωνία επιχειρηματικής αξιοποίησης των κτηρίων με οποιονδήποτε τρόπο που θα αποσκοπεί στην απόκτηση κέρδους κόντρα στις ανάγκες της πλειοψηφίας της Χανιώτικης κοινωνίας. Για δωρεάν παραχώρηση τους για τις ανάγκες των νέων και του λαού της πόλης με πλήρη ανακατασκευή τους με κρατική χρηματοδότηση.