Oχι σύμπλευση με Τουρκία στο Αιγαίο

Ηταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή τα προβλήματα του Αιγαίου θα ξανάρχονταν στην επικαιρότητα. Ευελπιστούσαμε ότι μία παρέμβαση των ισχυρών της Ε.Ε. θα μας έφερνε κάποια επιθυμητή λύση. Το προσφυγικό συνετέλεσε στην επιτάχυνση της διατάραξης των σχέσεών μας με την Τουρκία, η οποία εμπλέκεται και μάλιστα σε κεντρικό ρόλο, με τη συμπεριφορά και τη στάση της στις κινήσεις των δουλεμπόρων στα περάσματα του Αιγαίου με τα ελληνικά νησιά.
Και ενώ η κυβέρνηση ανέμενε τη μεσολάβηση της κας Μέρκελ στο μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα, διαψεύσθηκε, διότι, αν και στην αρχή έδειξε αλτρουισμό, κατόπιν έκανε δηλώσεις υπαναχώρησης. Εριξε την “ιδέα” για τη συμπόρευση Ελλάδος – Τουρκίας στο Αιγαίο για τον έλεγχο των διακινητών, για την έρευνα και διάσωση, με το πρόσχημα ότι είμαστε σύμμαχοι στο Βορειοανατολικό Σύμφωνο, το ΝΑΤΟ. Δηλαδή έτσι σκέφτηκε η κα Μέρκελ ότι θα μπορούσαν το Ναυτικό, το Λιμενικό, η Ακτοφυλακή και οι Αεροπορικές δυνάμεις και των δύο χωρών να συντονιστούν σε κοινή δράση!
Αυτό κι αν είναι προσδόκιμο να συμβεί συντεταγμένα στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. με μια χώρα εκτός αυτής, η οποία αμφισβητεί τα ελληνικά όρια και τον έλεγχο διάσωσης, ενώ υπάρχουν εκ μέρους της διεκδικήσεις. Δεν ξεχνάμε τα Ιμια, τις γκρίζες ζώνες, το Καστελόριζο και το Casus Belli σε περίπτωση επεκτάσεως των χωρικών υδάτων πέραν των 6 ν.μ.
Συμπαραστάτης στις απόψεις της κας Μέρκελ έρχεται και ο “φιλέλληνας” (!), ο δικός μας άνθρωπος, Γιούνκερ, να δηλώσει στο Ευρωκοινοβούλιο ότι στηρίζει τη Μέρκελ και δεν βρίσκει για ποιον λόγο να μην γίνει μια τέτοια συνεργασία στο Αιγαίο μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
Από πλευράς ΥΠ.ΕΞ. δηλώθηκε ότι είναι αδιανόητο η χρήση στρατιωτικών μέσων απέναντι στους πρόσφυγες, καθ’ όσον οι κοινές περιπολίες με τους Τούρκους στο Αιγαίο συνιστά παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Μέρκελ και Γιούνκερ ξέρουν πολύ καλά ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχόταν τέτοιες προτάσεις, που δεν έχουν και πρακτικό νόημα, διότι τα σαπιοκάραβα και τα “φουσκωτά” θα μπορούσαν να εμποδισθούν, αν το ήθελαν οι Τούρκοι, απ’ τα δικά τους παράλια. Στον θαλάσσιο χώρο το μόνο που νόμιμα γίνεται είναι η διάσωση.
Το ζήτημα, λοιπόν, τώρα πρέπει να απασχολεί τη Γερμανία και την Τουρκία, να γίνουν κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης των μεταναστών στην Τουρκία και κατόπιν να στέλνονται στην Ευρώπη ή να επιστρέφονται στις χώρες τους. Εκ μέρους της Τουρκίας ζητούνται οικονομικά ανταλλάγματα, επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων στην Ε.Ε. χωρίς βίζα. Σημειωτέον ότι εκ μέρους της κυπριακής και ελληνικής πλευράς απετράπη το άνοιγμα συγκεκριμένων κεφαλαίων επανέναρξης, λόγω μη αναγνώρισης από την Αγκυρα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο κ. Τσίπρας, ομιλώντας στη Βουλή και αναφερόμενος στις συνεχείς ροές προσφύγων και μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου απ’ την Τουρκία, είπε ότι «είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε τέτοια πολιτική» υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν παραχωρήσεις που άπτονται της εθνικής μας κυριαρχίας.
«Κοινές περιπολίες με την Τουρκία δεν μπορεί να υπάρξουν… διότι συνεχίζονται οι παραβιάσεις και οι αμφισβητήσεις… που δεν μας επιτρέπουν να ’χουμε εμπιστοσύνη…».
Στη Σύνοδο Κορυφής οι “28” αποφάσισαν να σταλεί τεχνική βοήθεια και προσωπικό σε Ελλάδα και Ιταλία για την ευκολότερη διευκόλυνση των προσφυγικών ροών. Ευσεβής πόθος θα ήταν το προσφυγικό να μπορούσε να γίνει αιτία, ώστε να μετριασθούν τα μέτρα των δανειστών, αλλά «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες»!