«Σ’ είδα να κατηφορίζεις χαρούμενος και ξαναμμένος νυχτωμένα, από το μικρό ύψωμα… Αρχάγγελος και Διγενής ίδιος, όπως εισέβαλες στην καρδιά μου ξαφνικά… Κρατούσες στην αγκαλιά σου τροπαιούχος, ένα φεγγάρι… Πελώριο χρυσό, και φεγγοβολούσατε κι οι δυο… όπως τ’ ακούμπησες γλυκά στο χώμα, εκεί που στεκόμουν…
-Εχεις ένα μαχαίρι; Με ρώτησες… Για να το κόψουμε στα δυο, και να το μοιράσουμε -ακριβοδίκαια- είπες…
Να ’χει ο καθένας το δικό του:
Ομως, όμως δεν είχα μαχαίρι, κι έτσι αποφασίσαμε να το ’χουμε εξ… αδιαιρέτου! Εκ περιτροπής! Να το αγκαλιαζόμαστε, πότε εγώ και πότε εσύ.
Ακριβώς όπως τα ορφανεμένα αδερφάκια του ’40 που είχαν ένα μοναχά πουκαμισάκι… Ομορφο, ολόλευκο, από βατίστα εκλεκτή, μεσ’ τη μιζέρια του πολέμου, και το φορούσαν τη μια Κυριακή το ένα και τη δεύτερη το άλλο, για ν’ ανηφορίσουν στην εκκλησίτσα του Σωτήρα, και να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων…»
(Της ίδιας, από τις “Μικρές εικόνες”)
…Ωδή στην Αγάπη λοιπόν στο Κ.Α.Μ. και η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με επιτυχία αν και άλλες δυο βραδιές εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, προτάθηκαν σχεδόν συγχρόνως, και στην ίδια πολιτισμική αγορά… της πόλης των Χανίων.
Η ευκαιρία που δόθηκε στα μέλη της Ε.Π.Δ.Χ. από το Συμβούλιό της, βρήκε ανταπόκριση, και είχε ενδιαφέρον να διαπιστώνεις την αυθόρμητη κατάθεση της ευαισθησίας και της σκέψης -ποιητικής σκέψης- των δημιουργών!
Ο καθολικός Αγιος των ερώτων, διήλθε την ημερομηνία, όμως ποτέ ο χαιρετισμός στον Ερωτα, δεν είναι… εκπρόθεσμος!… Εξάλλου αφού όρος της συμμετοχής ήταν και η αποφυγή αισθησιακής ή τολμηρής εκδοχής, όλο το “Ψυχίσμειο Σύμπαν” της ΑΓΑΠΗΣ εκ… του ασφαλούς και βεβαίως με τον πλουραλισμό του αντικειμένου!
Πολύ μου άρεσε η επιλογή των ερωτικών ζευγαριών που πέρασαν στη διάρκεια της Ιστορίας, του Μύθου, της Λογοτεχνίας… Ρωμαίου και Ιουλιέττας, Σαμψών και Δαλιδά, Ορφέα και Ευρυδίκης, Ερωτόκριτου και Αρετούσας και άλλων ων ουκ έστιν αριθμός, που “έλουσαν” τους παριστάμενους ως έξοχο “εικαστικό κύμα” θέρμης και χρωμάτων….
Πολύ μου άρεσε η επιλογή των έντεχνων τραγουδιών που εκτέλεσαν οι μουσικοί με την “έγχορδη προσπόρισή” τους και που ερμήνευσε η κα Σημαντηράκη Ζαχαρένια, πρόεδρος της Ε.Π.Δ.Χ. Χαράλαμπος Ανδρεδάκης (βιολί, κιθάρα), Γιάννης Τσαγκαράκης (μπουζούκι), Στέλιος Γαζιώτης (πλήκτρα).
Τον κόσμο καλωσόρισε η κα Βαρβάρα Περάκη εκ μέρους του Δήμου, τα ποιήματα απέδωσε η κα Μακράκη – Καρέλλα και όλοι χειροκρότησαν θερμά, ύστερα έθεσαν το χέρι τους στην “σπαρταριστή πολιτεία” των αισθημάτων… Το διάφραγμα δηλαδή, για να δουν αν επαρκώς ποτίζονται τα “εύφορα εδάφη” των έσω τους, για ν’ αγαπούν, και ν’ αγαπιούνται…
Από τα μέγιστα και “θρεπτικά” Ζητούμενα!
