«Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα μικρό χωριό. όπου πέρασα τα παιδικά μου χρόνια. Δεν μου αρέσει να μιλώ για τα παιδικά μου χρόνια και το χωριό μου, αλλά πάντα πρέπει να πηγαίνεις πολύ πίσω στην πηγή των πραγμάτων.
Στο χωριό μου λοιπόν, τότε τα ζώα ήταν πιο πολλά από τους ανθρώπους. Δεν μιλάω μόνο για τα μεγάλα ζώα που εκτρέφονταν, αλλά και για αυτό το πλήθος μικρών ζώων όλων των ειδών που έκαναν το χωριό μου να μοιάζει με Κιβωτό του Νώε που καταρρέει από το βάρος των κατοίκων της. Ζούσαμε όλοι μαζί, άνθρωποι και ζώα με μια εγκάρδια κατανόηση, παρά τις όποιες φυσικές φιλονικίες. Δεν μπορούσα να πάρω έναν υπνάκο στην κοιλότητα ενός φράχτη το καλοκαίρι, καθώς τα πουλιά που τον κατοικούσαν ήταν πολύ θορυβώδη. Και τα μικρά κουνελάκια που έτρεχαν παντού ανάμεσα στα πόδια μου μασούσαν τα καλά βότανα που λαχταρούσα, πριν καν αναπτυχθούν…
Σήμερα, κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα μου και στο χωριό μου με πιάνει πανικός. Δεν υπάρχουν πια κουνέλια στα χωράφια ούτε πουλιά στους φράχτες. Πολλά είδη ζώων και πουλιών έχουν εξαφανιστεί. Οι ειδικοί υπολογίζουν πως έχουν εξαφανιστεί περίπου σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών, περίπου εκατόν είκοσι είδη θηλαστικών και διακόσια πενήντα είδη πουλιών . Η Κιβωτός του Νώε είναι έρημη και ο άνθρωπος όλο και πιο μοναχικός…
Τι συνέβη; Γιατί το παραμύθι τελειώνει τόσο άσχημα; Διότι , όπως σε όλα τα παραμύθια, υπάρχει μια μάγισσα, που ρίχνει το «κακό μάτι» της στα ζώα , στους ανθρώπους και στις συγκομιδές. Μια μάγισσα που τα χαλάει όλα. Ένας μαθητευόμενος μάγος, ο άνθρωπος που από την ίδια τη γκλάβα του αναδύονται όλα τα «κακά». Από το κεφάλι του ξεπήδησε το μεγάλο κακό, η ρύπανση και η μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος, που σκορπίζει τον θάνατο στη γη. Η ανεξέλεγκτη και αχαλίνωτη κερδομανία του είναι η βασική αιτία αυτής της γενοκτονίας της φυσικής βιοποικιλότητας του πλανήτη . Αυτό το ανθρώπινο τερατούργημα ταρακουνά σήμερα τον κόσμο. Αυτό κουβαλάει σκηνές αποκάλυψης. Δηλητηριασμένα ποτάμια, νεκρά εδάφη κατεστραμμένα δάση, νεκρά ζώα, απογοητευμένους και περιπλανώμενους ανθρώπους σε ένα σύμπαν γεμάτο καπνό και τοξικά αέρια και ανάπηρους από τρομερές ασθένειες…».
«…καὶ ἐγένετο χάλαζα καὶ πῦρ μεμιγμένα ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς κατεκάη, καὶ τὸ τρίτον τῶν δένδρων κατεκάη, καὶ πᾶς χόρτος χλωρὸς κατεκάη… καὶ ὡς ὄρος μέγα πυρὶ καιόμενον ἐβλήθη εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῆς θαλάσσης αἶμα, καὶ ἀπέθανε τὸ τρίτον τῶν κτισμάτων τῶν ἐν τῇ θαλἀσσῃ, τὰ ἔχοντα ψυχάς, καὶ τὸ τρίτον τῶν πλοίων διεφθάρη… καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρ μέγας καιόμενος ὡς λαμπάς, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων. καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέρος λέγεται ὁ ῎Αψινθος καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς ἄψινθον, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων, ὅτι ἐπικράνθησαν. .. καὶ ἐπλήγη τὸ τρίτον τοῦ ἡλίου καὶ τὸ τρίτον τῆς σελήνης καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων, ἵνα σκοτισθῇ τὸ τρίτον αὐτῶν, καὶ τὸ τρίτον αὐτῆς μὴ φανῇ ἡ ἡμέρα, καὶ ἡ νὺξ ὁμοίως. Καὶ εἶδον καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἀετοῦ πετομένου ἐν μεσουρανήματι, λέγοντος φωνῇ μεγάλῃ· οὐαί, οὐαί, οὐαὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς… καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος. καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς…»
*Αποσπάσματα από το βιβλίο του Maurice Mességué Mességué Είναι η φύση η οποία έχει δίκαιο,1972 ( C est la nature qui a raison) και το 27ο βιβλίο της Καινής Διαθήκης Αποκάλυψη του Ιωάννου,96 μ.Χ.
**Ο δρ Βαγγέλης Α. Μπούρμπος είναι
γεωπόνος ερευνητής – οικοτοξικολόγος
