Ας δούµε τι προβλέπεται µε βάση το νόµο: «Η αφαίρεση και αποµάκρυνση του αµιάντου από ένα σπίτι, αφορά σε µια περίπλοκη και επικίνδυνη εργασία.
Πρέπει να τηρούνται αυστηρά µέτρα προστασίας και ασφάλειας κατά τις εργασίες αφαίρεσης και συγκεκριµένα, οι εργάτες πρέπει να φορούν ειδικές µάσκες αναπνοής µε φίλτρα, γάντια και ειδικές στολές, πρέπει να χρησιµοποιούν ειδικές ηλεκτρικές σκούπες HEPA για την απορρόφηση των ινών, ο χώρος εργασίας πρέπει να καλύπτεται µε πολυπροπυλένιο, δηλαδή νάιλον, πρέπει να χρησιµοποιείται συσκευή µέτρησης ινών αµιάντου και ο αµίαντος µετά την αποξήλωση, πρέπει να τοποθετείται σε ειδικές συσκευασίες και να οδηγείται µέσω εταιρειών ανακύκλωσης, σε αδειοδοτηµένους χώρους υγειονοµικής ταφής στο εξωτερικό.
Ας δούµε τι λέει ο νόµος του κυρίου “εξυπνουλάκη”: Σπάω τα κοµµάτια του Αµίαντου, του Ελενίτ, τα φορτώνω στο αγροτικό, πρέπει να είναι σούρουπο ή νύχτα, τα µεταφέρω χωρίς πολλά, πολλά, σε χώρο που µέχρι να τα ξεφορτώσω, δεν πρέπει να υπάρχει ο κίνδυνος να περάσουν αυτοκίνητα για να µη µε δουν. Επιστρέφω στο σπίτι και νιώθω, υπέροχα που µετά την εργασία αφαίρεσης και δηµόσιας απόρριψης, η γυναίκα µου έφτιαξε βραστό να φάω…
Το πλύσιµο χεριών επιβάλλεται, πριν το βραστό.
