Οδηγούνται τα οικοσυστήματα σε «άγνωστα νερά» ;

«Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν», τόνισε η Καρολίνα Σμιντ, η Χιλιανή υπουργός Περιβάλλοντος και Κλίματος, στο βιντεοσκοπημένο μήνυμα που απηύθυνε προς τη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή COP25 του 2019, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. «Δεν είναι εφικτή μια αποτελεσματική παγκόσμια κινητοποίηση για την κλιματική αλλαγή δίχως να στρέφεται και προς τα προβλήματα των ωκεανών», πρόσθεσε. Τα προβλήματα των ωκεανών καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από την άνοδο της στάθμης των υδάτων και την απώλεια οξυγόνου μέχρι την αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών και τις γενικευμένες μεταβολές εντός των οικοσυστημάτων. Στην ειδική έκθεση για την κατάσταση των ωκεανών της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (ΔΕΑΚ) γίνεται αναφορά σε ανησυχητικές τάσεις, ενώ τη χρονιά που μας πέρασε σημειώθηκαν οι υψηλότερες τιμές που καταγράφηκαν ποτέ στη θερμοκρασία των θαλασσών.

Οξίνιση των ωκεανών: Τα θαλάσσια οικοσυστήματα υπό απειλή
Οπως αναφέρει το euronews, oξίνιση των ωκεανών αποκαλείται το φαινόμενο κατά το οποίο τα νερά των ωκεανών γίνονται πιο όξινα καθώς απορροφούν ολοένα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, στο οποίο παρουσιάζεται αύξηση εξαιτίας των εκπομπών που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες. Τα τελευταία 200 χρόνια, σχεδόν το 30 τοις εκατό των εκπομπών αυτών κατέληξε στους ωκεανούς, και σήμερα τα θαλάσσια ύδατα εξακολουθούν να απορροφούν περίπου το 25 τοις εκατό ετησίως.

Η οξίνιση των ωκεανών είναι αποτέλεσμα της αντίδρασης των θαλάσσιων υδάτων με το CO2 που απορροφούν από την ατμόσφαιρα, δηλαδή η παραγωγή περισσότερων χημικών ουσιών που προκαλούν οξίνιση αλλά και μείωση σημαντικών μεταλλικών στοιχείων —όπως το ανθρακικό ασβέστιο— από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση πολλών θαλάσσιων οργανισμών.

Η μέση οξύτητα στην επιφάνεια των ωκεανών, που παρέμενε σχετικά σταθερή για εκατομμύρια έτη, έχει αυξηθεί περίπου κατά 26 τοις εκατό τα τελευταία 150 χρόνια. «Αυξανόταν πολύ αργά μέχρι τη δεκαετία του 1950, αλλά έκτοτε η οξίνιση επιταχύνεται», λέει ο δρ Ζαν-Πιερ Γκατουζό, διευθυντής ερευνών στο Εργαστήριο Ωκεανογραφίας της Βιλφράνς, στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (ΕΚΕΕΓ) και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. «Εφόσον οι ανθρωπίνως παραγόμενες εκπομπές CO2 είναι η κύρια αιτία της οξίνισης, τα επίπεδά τους καθορίζουν τις προβλέψεις για το μέλλον. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η οξίνιση των ωκεανών ενδέχεται να σημειώσει περαιτέρω αύξηση κατά 150 τοις εκατό έως και το 2100», προσθέτει ο δρ Γκατουζό.