Με ατελείωτες εµπειρίες, µε χαµόγελα ικανοποίησης και πολύ ενθουσιασµό επέστρεψε από το Μαυροβούνιο η 50µελής οµάδα του Χορευτικού Οµίλου Χανίων “Ο Ψηλορείτης”.
Η ανακοίνωση µας για συµµετοχή του παιδικού συγκροτήµατος σε ∆ιεθνές Φεστιβάλ Χορού στο Μπαρ του Μαυροβουνίου ήταν ένας πειρασµός, τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς τους που µπορούσαν να τα συνοδεύσουν και έτσι οι θέσεις συµπληρώθηκαν γρήγορα. Ετοιµάστηκε ένα ενδιαφέρον πρόγραµµα οδικώς που έδινε την ευκαιρία στην οµάδα να επισκεφτεί τρεις χώρες του εξωτερικού πλούσιο σε εικόνες και γνώσεις.
Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι της ΑΝΕΚ, αναχωρήσαµε από το λιµάνι του Πειραιά και µε µια όµορφη διαδροµή διασχίσαµε τον Θεσσαλικό κάµπο, απολαύσαµε ένα γεύµα κάτω από τα Μετέωρα και φτάσαµε στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Με την καλή προετοιµασία µε τα σχετικά απαιτούµενα δεν είχαµε καµία καθυστέρηση στον τελωνιακό έλεγχο και η πρώτη εµπειρία των παιδιών µε τις απορίες και τις απαντήσεις ξεκίνησε, γνωρίζοντας πως φεύγουµε από την Ελλάδα και µπαίνουµε σε µια ξένη χώρα. Συνεχίσαµε για τα Τίρανα και τακτοποιηθήκαµε σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο. Απολαύσαµε το βραδινό γεύµα και µε τσικουδιά γλεντήσαµε όλοι µαζί µέχρι αργά, στη λύρα της µικρής µας Σοφίας κατενθουσιασµένοι.
Το πρωί διψούσαµε να περπατήσουµε την πόλη όπου θαυµάσαµε το άγαλµα του Αλέξανδρου, τις µεγάλες πλατείες και δρόµους και θεωρήσαµε αναγκαίο το προσκύνηµα στον περίλαµπρο Ναό της Αναστάσεως. Ενηµερωθήκαµε για την ιστορία της Εκκλησίας και για τις πολυπληθείς δράσεις του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου που είναι ο προκαθήµενος Ορθόδοξης εκκλησίας της Αλβανίας. Στην συνέχεια ξεκινήσαµε για το Μπαρ και το βράδυ φτάσαµε στο ξενοδοχείο, πήραµε βραδινό γεύµα και κινηθήκαµε ελεύθερα.
Την εποµένη το πρωί ξεκινήσαµε για τις πόλεις Μπούντβα και Κότορ. Εντυπωσιαστήκαµε από τα αµέτρητα κτηριακά συγκροτήµατα των ξενοδοχείων πνιγµένα στο πράσινο. Επισκεφτήκαµε την παλιά πόλη µε την ξεχωριστή µεσαιωνική αρχιτεκτονική των κτηρίων, τα στενά της σοκάκια, τις εκκλησίες και τα φρούρια. Όλα τόσο όµορφα, παντού έβλεπες εµπορικά καταστήµατα και εστιατόρια. Παίρνοντας τον δρόµο της επιστροφής όλα τα παιδιά ήταν τόσο χαρούµενα. Οι ατελείωτες εικόνες όπου συνάντησαν σε µια φιλόξενη χώρα και η ικανοποίηση που ένιωσαν περνούσε στην δικιά τους ευθύνη, να ανταποδώσουν στο φεστιβάλ µε ότι πιο πολύτιµο κουβαλούσαν µέσα τους, τις αξίες και τις παραδόσεις της Κρήτης. Είχαν να δώσουν κάτι πολύ πολύτιµο για την ηλικία τους και ήρθαν στο φεστιβάλ για να ξεχωρίσουν.
Χορευτικές οµάδες από 15 χώρες θα ανέβαιναν στη σκηνή µε πρόγραµµα 15 λεπτών, σε ένα κατάµεστο θέατρο για να παρουσιάσουν τους χορούς του τόπου τους. Η προετοιµασία των µικρών µας χορευτών, η εµπιστοσύνη που είχαν στον εαυτό τους, η πείρα τους από σπουδαίες παραστάσεις, η πίστη, η χαρά και η ικανοποίηση τους για τον χορό προµήνυε µια σπουδαία παρουσία. Ντυµένα µε την παραδοσιακή φορεσιά του τόπου µας 21 µικρά κρητικόπουλα καµάρωναν και περίµεναν τη σειρά τους. Με την παρουσία τους σείστηκε όλο το θέατρο και η θερµή υποδοχή του κοινού ξάφνιασε όλους µας. Στο Πεντοζάλι που ξεκίνησαν τα αγόρια, έδειξαν το πάθος τους, την τεχνική σε ατοµικό πρόγραµµα και συγχρονισµό, ενώ η αντίδραση του κοινού ξεδιπλώθηκε µε παρατεταµένα χειροκροτήµατα που κορύφωσε τα συναισθήµατα όλων.
Συνέχισαν τα παιδιά µε Χανιώτικο Συρτό και Μαλεβιζιώτη παρέα και µε τις κοπελιές που κεντούσαν µε τα πόδια τους. Τελειώνοντας τα παιδιά δέχτηκαν τα συγχαρητήρια του προέδρου του Φεστιβάλ αλλά και του πρόξενου της Ελλάδας στο Μαυροβούνιο για την άριστη παρουσία τους, ενώ οι φωτογραφίες ήταν κάτι το απαραίτητο για όλους. Χάθηκαν στην αγκαλιά των γονιών τους καθώς είχαν επιτελέσει µε ακρίβεια αυτό που ήθελαν δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους, παίρνοντας πολλά συγχαρητήρια.
Προσωπικά µε συγκίνηση και αγάπη υποδέχτηκα και εγώ όλα τα παιδιά µετά την άριστη απόδοση τους, ως αποτέλεσµα της όµορφης και εποικοδοµητικής συνεργασίας µας στον Όµιλο. Τώρα στο Μαυροβούνιο, παλαιότερα στην Βουλγαρία, την Τουρκία και όπου ταξιδεύουν µε γεµίζουν πάντα µε χαρά και ικανοποίηση.
Αυτά τα µικρά παιδιά έδειξαν πόσο ξεχωριστές είναι οι παραδόσεις του τόπου µας που όταν µεταφέρονται σε άλλους τόπους, κυρίως στο εξωτερικό κάνουν όλους να υποκλίνονται.
Μετά από όλα αυτά ακολούθησε το βραδινό γεύµα που ήταν ζεστό σε όλους µας. Την εποµένη η αναχώρηση για την Κροατία αναζητώντας νέους πειρασµούς στην υπέροχη πόλη Ντουµπρόβνικ. Επισκεφτήκαµε την παλιά πόλη µε τα επιβλητικά τείχη, όπου υπήρχαν σηµαντικά αξιοθέατα, κυρίως προς το κέντρο. Κάποιοι τόλµησαν να ανέβουν στην κορυφή του λόφου µε το τελεφερίκ. Ο χρόνος περνούσε γρήγορα και προσπαθούσαµε να επισκεφτούµε ότι µας κέρδισε τις περισσότερο τις εντυπώσεις και φυσικά γευτήκαµε τις τοπικές λιχουδιές.
Το επόµενο πρωί αναχωρήσαµε και µε διαδροµή στην Αλβανία φτάσαµε στα Ιωάννινα. Μια ταβέρνα το βράδυ µας φιλοξένησε µέχρι αργά µε νόστιµες λιχουδιές, αλλά η καλή παρέα παιδιών και γονέων µας άνοιξε περισσότερο την όρεξη και το κέφι.
Το πρωί η επίσκεψη στην πόλη , στο νησί, στο κάστρο και στην συνέχεια ο δρόµος της επιστροφής που περνούσε από την περίφηµη γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου.
Η επιστροφή της 50/µελούς οµάδας έφερε δυνατές αναµνήσεις, εντυπωσιακές εικόνες και περισσότερη φιλία στα παιδιά και στους γονείς που όλες αυτές τις µέρες νιώσαµε όλοι σαν µια οικογένεια.
Οι παραδόσεις της Κρήτης µεταφέρθηκαν σε ένα µεγάλο Ευρωπαϊκό κοινό από τους Λιλιπούτειους χορευτές που δεν παράλειψαν να κρατούν µε υπερηφάνεια την Ελληνική σηµαία όσο βρισκόταν πάνω στη σκηνή. Όλοι δώσαµε ραντεβού για το επόµενο ταξίδι.
