Οι Αρμένιοι, που κατέχουν μέσα στο Αζερμπαϊζάν, ένα θύλακα τον λεγόμενο Ναγκόρνο Καραμπάχ, μετά από έναν πόλεμο επί 45 ημέρες με πολλούς νεκρούς και τραυματίες, υπέστησαν ομολογουμένως οδυνηρή ήττα. Ανεπάντεχα αποφασίστηκε, κατόπιν Ρωσικής πρωτοβουλίας, που βρήκε σύμφωνους Αρμένιους και Αζέρους, να σταματήσει ο πόλεμος στο Καραμπάχ. Πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει. Εδώ οι Αρμένιοι υπέκυψαν στην Αζέρικη πολεμική μηχανή, που ευνοήθηκε απ’ τη βοήθεια της Τουρκίας, και κράτησε τα Αρμένικά εδάφη του Καραμπάχ, τα οποία είχε καταλάβει, με τη σύμφωνη γνώμη και της Μόσχας.
Ο Ρώσος πρόεδρος μετά τη συμφωνία ανέπτυξε μια ειρηνευτική δύναμη 2000 περίπου ανδρών καταφέρνοντας, να βάλει τη σφραγίδα του και χωρίς να ρίξει ούτε μία τουφεκιά έγινε ο ρυθμιστής της κατάστασης. Εξασφάλισε να μείνει ανοιχτός ο διάδρομος κυκλοφορίας και ασφαλής των Αρμενίων και των κατοίκων του Νακγόρνο Καραμπάχ στην περιοχή, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν συναισθηματικές και θρησκευτικές προτεραιότητες. Ταυτόχρονα κυριαρχεί στον πετρελαιοαγωγό των Αζέρων μαζί με συνδιαχειριστή τη “λυκοσύμμαχο” Τουρκία, η οποία φαίνεται απροσδόκητα κερδισμένη, διότι με τη συναίνεση Αζέρων και τη ρωσική ανοχή εδραιώνεται στο Νότιο Καύκασο, όπως έγινε στη Συρία και στη Λιβύη.
Όσα εδάφη, λοιπόν, είχαν καταληφθεί από τους εμπολεμους παγιώνονται. Διατηρείται ο αρμενικός έλεγχος στα αρμενικά εδάφη του Καραμπάχ, ενώ το Ερεβάν θα παραδώσει τον έλεγχο των περιοχών, που βρίσκονται στην επικράτεια των Αζέρων. Δηλαδή οι Αρμένιοι μια ζωή κυνηγημένοι ήσαν, κυνηγούνται ακόμα, αν θυμηθούμε, όπως έχει μείνει, τη “γενοκτονία των Αρμενίων”. Από το 1982 ως το 2005 19 χώρες μεταξύ αυτών και η Ελλάδα με ψηφίσματα και διακηρύξεις και η Γαλλία με νόμο έχουν αναγνωρίσει τη “Γενοκτονία των Αρμενίων”. Γι’ αυτό είναι τόσο εξοργισμένη η Άγκυρα εναντίον των Γάλλων, στο νόμο των οποίων η άρνηση της γενοκτονίας θεωρείται ποινικό αδίκημα, τιμωρούμενη με φυλάκιση και πρόστιμο.
Συμφώνησαν και οι δύο Αρμένιοι και Αζέροι, να αναπτυχθεί μόνο ρωσικός στρατός, που είχε προετοιμασθεί από καιρό και εκπαιδευθεί ως ειρηνευτική δύναμη. Για δε τον εναέριο χώρο του Καραμπάχ η συμφωνία, λέγεται, ότι θυμίζει επιχείρηση σαν αυτή στην Κριμαία το 2004. Τότε το Κρεμλίνο είχε κόψει το δρόμο του ΝΑΤΟ. Τώρα κάνει το ίδιο και στον Καύκασο. Ο Λαβρώφ έβαλε δημοσίως φρένο στα τουρκικά όνειρα, αποκλείοντας τους Τούρκους, να έχουν οποιαδήποτε πρόσβαση στο έδαφος και στον εναέριο χώρο του Καραμπάχ.
Η Ρωσία, βλέπουμε, να έχει το πάνω χέρι, με την Τουρκία ν’ αποδέχεται ένα μικρό ρόλο στα πράγματα, στον Καύκασο, που κι αυτός πριονίζεται σιγά – σιγά στο παιχνίδι πάνω στο σταυροδρόμι των πετρελαίων του Μπακού.
