Αφορµή να κάµω τούτη τη µικρή αναφορά µου έδωσε ένα χειρόγραφο αγνώστου που έφτασε πρόσφατα στα χέρια µου. Η γραφή του µου είναι άγνωστη, αλλά όποιος και να το έγραψε περιλαµβάνει περιληπτικά την προσφορά του Ζαχαρία (Ζαχάρη) Τζίτζικα στο χωριό µας.
∆ε θα γράψω πολλά για το Ζαχάρη. Ήτανε γιος του Φανούργιου Τζιτζικάκη (61.Τζιτζικάκης Φανούριος, τ Φανούριου, Γεωργού, ετών 25), όπως αναφέρεται στον εκλογικό κατάλογο του χωριού µας Αγίου Ιωάννη Αµαρίου, το έτος 1913. ∆εν απόχτησε προσωπική οικογένεια. ∆ική του οικογένεια όµως ήτανε οι οικογένειες του αδερφού του Ιάκωβου (Γιακουµή) Τζίτζικα µε τη Γερασιµία Παραδεισανού και της αδερφής του Γεωργίας µε το Σταµάτη Χανιωτάκη, αγωνιστές της βιοπάλης και της εντιµότητας να αναθρέψουνε την πολυµελή τους οικογένεια. ∆ικές του ήτανε και όλες οι οικογένειες του χωριού. Υπόψη ότι, ο Γιακουµής ήτονε από τους χεροδύναµους, εργατικούς και έντιµους άντρες του χωριού και υπηρέτησε στα δύσκολα χρόνια της Γερµανικής κατοχής και του Εµφυλίου πολέµου, συµµετέχοντας σε σκληρές πολεµικές επιχειρήσεις (Βέρµιο, Καϊµατσαλάν, Σκρά, Όλυµπος, Βίτσι κ.ά)
Όπως αναφέρεται στο επισυναπτόµενο σηµείωµα ο Ζαχάρης γεννήθηκε το έτος 1918 και πέθανε στις 3 Αυγούστου του έτους 1985. ∆ιετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας του χωριού µας για δέκα (10) χρόνια, από τον Αύγουστο 1954 έως τον Αύγουστο 1964. Αγόρασε µε δικά του χρήµατα το οικόπεδο που χτίστηκε το Κοινοτικό κατάστηµα. Επί προεδρίας του τσιµεντοστρωθήκανε οι δρόµοι µέσα στο χωριό, έγινε η διάνοιξη του αµαξωτού δρόµου Άγιος Ιωάννης-Νίθαυρη και έγινε ασφαλτόστρωση των δρόµων Χωρδάκι-Άγιος Ιωάννης-Αγία Παρασκευή.
Η φωτογραφία του σηµειώµατος δεν είναι από έργα µέσα στο χωριό, αλλά από µεταφορά τοπογραφικών εργαλείων (τρίποδα, σταδίες κλπ) στην ύπαιθρο, την οποία είχε αναλάβει επί πληρωµή ο Γεώργιος Γιαννουλάκης του Φραγκιά, για την προµέτρηση του (στοιχειωµένου) Φράγµατος Πλατύ ποταµού το έτος 1960, στην οποία και συµµετείχα.
Θέλω να προσθέσω ότι, πράγµατι η προσφορά του Ζαχάρη στο χωριό µας ήτανε τεράστια, αλλά και σε µεµονωµένα άτοµα και καταστάσεις. Πολυπράγµονας, πολυτεχνίτης, ευρεσιτεχνίτης, εργατικός και έντιµος. Ήτανε ο άθρωπος της διπλανής πόρτας που βοηθούσε πρόθυµα όποιον είχε ανάγκη σε οποιοδήποτε πρόβληµα. Προσωπικά έτυχα εξυπηρετήσεων όπως φαντάζοµαι και πολλοί άλλοι. Στην εφηβική µου ηλικία δέχτηκε κι εµένα στα κοινοτικά έργα της πρόνοιας για να παίρνω κι εγώ το µεροκάµατο των 24 δραχµών της εποχής εκείνης. Σε κάθε ανάγκη Αϊγιαννιώτη ο Ζαχάρης ήτανε παρών. Η προσφορά του πολύτιµη και πολύπλευρη όπως εν συντοµία αναφέρεται στο σηµείωµα του αγνώστου. Και βέβαια όλοι όσοι διατελέσανε κατά καιρούς Πρόεδροι της κοινότητας του χωριού µας προσφέρανε ο καθένας ό, τι µπορούσε.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από την ανταπόκριση συγχωριανών µου και τηρούνται στο προσωπικό µου αρχείο.
Τούτη η µικρή αναφορά µου, οφειλόµενη τιµή σε έναν σπουδαίο Αϊγιαννιώτη, ας αποτελέσει ελάχιστο θυµίαµα µνήµης.
