Στις 7.500 σελίδες του δεύτερου νόμου προαπαιτουμένων για την αξιολόγηση κρυβόταν το άρθρο 178 απ’ τα 240, που τροποποιούσε τον 3213/2003 περί του “πόθεν έσχες”, ο οποίος προέβλεπε γενική απαγόρευση πολιτικών σε offshore εταιρείες. Το άρθρο αυτό νομιμοποιούσε τη συμμετοχή πολιτικών και λοιπών κυβερνητικών προσώπων σε εξωχώριες εταιρείες και μάλιστα αναδρομικά. Με τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ετέθη σ’ εφαρμογή το άρθρο, τρία δε 24ωρα ήσαν ικανά να τακτοποιηθούν εκκρεμότητες πολιτικών προσώπων που συμμετείχαν σε offshore. Το διάστημα αυτό αρκούσε να μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία, δηλαδή να γίνει… “ξέπλυμα”. Ωφελήθηκαν οι “χρήσιμοι” και οι “απαραίτητοι” για να χρησιμοποιηθούν, οπότε θα παρίστατο ανάγκη. Οσοι γνώριζαν, πρόλαβαν και ό,τι έγινε, δεν ξεγίνεται. Η ιστορία δημιουργεί ερωτήματα για τους δανειστές, οι οποίοι δεν αμφισβήτησαν ούτε επιβεβαίωσαν την πατρότητα της διάταξης, απλώς εσιώπησαν. Η ρύθμιση του άρθρου 178 καταργήθηκε με μία τροπολογία, διότι ερχόταν σε αντίφαση με τα ισχύοντα της Ομάδας Κρατών κατά της Διαφθοράς της Ε.Ε. Η κυβέρνηση μετά από οξύτατη κριτική και μάλιστα από δικό της δημοσιογραφικό όργανο, προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά στο Κοινοβούλιο, φέροντας δεύτερη τροπολογία, η οποία αυστηροποιούσε τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων, δημάρχων και άλλων αξιωματούχων, όχι μόνο σε offshore, αλλά και σε κάθε εταιρεία με έδρα το εξωτερικό. Η ΝΔ απεχώρησε απ’ τη συζήτηση για τη νέα τροπολογία με τη δικαιολογία ότι οι διατάξεις της είναι αντισυνταγματικές, περιορίζεται η οικονομική ελευθερία, προσβάλλονται βασικές αρχές των ευρωπαϊκών συνθηκών και δαιμονοποιείται η επιχειρηματικότητα των συγγενικών προσώπων των πολιτικών. Η ρύθμιση μπορεί να καταπέσει, υποστηρίζει η ΝΔ, στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί και θα επιφέρει αντίθετα απ’ τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Ετσι η κυβέρνηση δεν υποχρεώθηκε ν’ αντιπαραταθεί με την αξ/κη αντιπολίτευση και ν’ απολογηθεί για ποιον λόγο ενέταξε τη ρύθμιση των offshore στο πολυνομοσχέδιο ούτε και για τις λεπτομέρειες κατάθεσης των επίμαχων τροπολογιών. Αυτό ήταν “βούτυρο στο ψωμί” της κυβέρνησης με αποτέλεσμα να κατηγορήσει τη ΝΔ για “λαϊκισμό” και να πανηγυρίζει ότι “σε θέματα ηθικής δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της”. Ο προβληματισμός, όμως, του κ. Τσίπρα ήταν εμφανής, τονίζοντας ότι «πρέπει να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων, διότι φαινόμαστε να υπερασπίζουμε τη διαφθορά». Τελικώς η δεύτερη τροπολογία πέρασε με 190 ψήφους. Οσον αφορά το ήθος των θεσμών, αν είναι ηθικοί ή νόμιμοι, υπάρχει σύγχυση. Λάθη που τα μίντια προβάλλουν καταλλήλως αποδιώχνουν την εμπάθεια της κοινής γνώμης και ενθαρρύνουν τους μηχανισμούς να μεθοδεύουν με τους λόγους και τις πράξεις τους και με τα γραπτά τους ότι το ψέμα μπορεί να βλάψει λιγότερο απ’ όσο η αλήθεια, γι’ αυτό και δεν τη λένε. Την αποκρύπτουν ξεγελώντας στα “μουλωχτά” με υποθετικά σενάρια και εξαπατώντας τους ανθρώπους σε ζητήματα κυρίως ηθικής τάξεως γιατί στα οικονομικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα επειδή ζουν τη φτώχεια στο πετσί τους.
Offshore και “Ηθος”
