∆όγµα

Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης φτιάξαµε ίσως την καλύτερη ∆ηµοκρατία που είχαµε ποτέ.
Παρόλο που παραµένει ερωτηµατικό αν φτιάξαµε κι όσους δηµοκράτες χρειαζόµασταν.
Όλοι συµφωνούν ότι η πολιτική χρειάζεται την ηθική.
Αλλά πάνω απ’ όλα η πολιτική χρειάζεται τις τεχνικές της και το πλαίσιό της.
Το φθινόπωρο που µας πέρασε ήταν ένα ταραγµένο πολιτικά φθινόπωρο, για το πολιτικό σύστηµα.
Τώρα εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, οι δηµοσκοπήσεις αποτυπώνουν την πραγµατικότητα.
Η Ν.∆. σταθεροποιείται λίγο παραπάνω από τα ποσοστά της στις Ευρωεκλογές (ίσως κοντά στο 30%) το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο µε 15%-17% και ακολουθούν στήθος µε στήθος το ΚΚΕ και ο Βελόπουλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ µετά τις διασπάσεις ψάχνει ένα νέο προσανατολισµό, ενώ το κόµµα Κασσελάκη δεν δίνει µέχρι στιγµής την εντύπωση ότι αποκτά ρεύµα στην κοινωνία.
Πολλή φασαρία λοιπόν για το τίποτα, το φθινόπωρο που µας πέρασε.
Η ακρίβεια, η ασφάλεια και η σταθερότητα απασχολούν τους Έλληνες πολίτες.
Τον Φεβρουάριο θα έχουµε εκλογή προέδρου της ∆ηµοκρατίας.
Είναι ένα σοβαρό πολιτικό γεγονός.
Οι σοβαροί άνθρωποι, αν δεν τους ρωτήσουν για ένα πρόσωπο πρώτα, ποτέ δεν απαντούν.
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχει τον πρώτο λόγο για την εκλογή του προέδρου, µετά τη µεταρρύθµιση του 2019.