Το φάσµα της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισµού αντιµετωπίζει το 26,1% του πληθυσµού της χώρας, µε βάση πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Εκείνο δε που τροµάζει περισσότερο, είναι ότι ο κίνδυνος φτώχειας είναι υψηλότερος στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας 17 ετών και κάτω.
Μεγάλο µέρος του πληθυσµού δηλώνει οικονοµική δυσκολία να καλύψει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, ενώ στερείται σηµαντικά αγαθά και υπηρεσίες, κάνοντας τις συνθήκες διαβίωσης ιδιαίτερα δύσκολες.
Ανάσα έστω και µικρή, όπως προκύπτει από την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, είχαν δώσει τα κοινωνικά επιδόµατα, οι παροχές κοινωνικής βοήθειας, τα οποία… λόγω Κοµισιόν ως φαίνεται θα… αποτελέσουν παρελθόν, µετά την απόφασή της για διακοπή χρηµατοδοτικών πακέτων (όπως το Ταµείο Ανάκαµψης και Ανθεκτικότητας).
Οι στρόφιγγες θα κλείσουν, µε τους αυστηρούς κανόνες της Ε.Ε. να µειώνουν τα περιθώρια άσκησης πολιτικής από τις κυβερνήσεις.
Ως εκ τούτου, οι κυβερνήσεις θα κληθούν να περιορίσουν τις δαπάνες µε το βλέµµα στο δηµοσιονοµικό µαξιλάρι που πρέπει να έχουν.
Στοίχηµα της ελληνικής κυβέρνησης η δηµοσιονοµική σταθερότητα. Όµως και τα κοινωνικά επιδόµατα, είναι αναγκαία, καθώς η ακρίβεια δεν έχει σταµατηµό. Ο ευάλωτος πληθυσµός, σε κάθε περίπτωση, τα περιµένει!
