Οι άνθρωποι φαντάσματα

«Βλέπω να έρχονται οι χρόνοι στους οποίους ο Θεός δε θα αισθάνεται πια καμιά χαρά για την ανθρωπότητα και θα αναγκαστεί να συντρίψει πάλι τα πάντα για να δημιουργήσει απο αυτά ενα νέο κόσμο».
Γκαίτε

Η προσωπική άποψη, η κρίση, η επιχειρηματολογία, η ευθύνη, η απλή σκέψη, η κοινή λογική, όλα αυτά μοιάζει σα να έχουν εξαφανιστεί από ένα μεγάλο μέρος του συνόλου των ανθρώπων. Ποιός ευθύνεται για αυτό; Η απάντηση μπορεί να είναι απλή, ομως, θα μπορούσε να είναι και πολύ σύνθετη. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η πολιτική, ο υλισμός, η παιδεία, ο φόβος, η άγνοια, η διαθεση για ευκολία; Για κάθε άνθρωπο ίσως είναι και κάτι διαφορετικό και για κάποιους άλλους όλα αυτά μαζί. Σημασία έχει ότι η αποχαύνωση που παρατηρείται αυτή τη στιγμή είναι πάνω απο το επιτρεπτό όριο που μπορεί να αντέξει μια ανθρώπινη κοινωνία. Πρέπει να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί σκέψεων, αισθήσεων και διαισθήσεων των ανθρώπων πριν να είναι αργά. Η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό γιατί χωρίς αυτήν δεν εχει καμία αξία η ζωή του ανθρώπου. Κατανοήστε τι συμβαίνει γυρω σας όχι απο τις υποδείξεις κανενός, αλλά απο τη δική σας θέση, γνωρίζοντας, αξιολογώντας , εκτιμώντας και πράττοντας αυτό που εσείς θεωρείτε σωστό. Παρατηρήστε και ερμηνεύστε αυτό που συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο υλισμός διαπιστώσαμε οτι δεν οδήγησε πουθενά, οι πλούσιοι χάνουν εκατομμύρια και οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι. Ο πολιτισμός που είναι το θεμέλιο μιας κοινωνίας κατέρευσε. Όπως έγραψε ο Νίτσε στο βιβλίο του “Βούληση προς την ισχύ” το 1885 …. “Αυτό που διηγούμαι είναι η ιστορία των επόμενων δυο αιώνων. Περιγράφω αυτό που θα έρθει, αυτό που δεν μπορεί να έρθει αλλιώς: τον ερχομό του μηδενισμού. Αυτή την ιστορία μπορεί τώρα να τη διηγηθεί κανείς, γιατί η ίδια η ανάγκη βρίσκεται επί το έργον….. Όλος μας ο ευρωπαϊκός πολιτισμός οδεύει από καιρό μεσα στο μαρτύριο της έντασης, που αυξάνει απο δεκαετία σε δεκαετία, προς την καταστροφή, ανήσυχος, βίαιος, βιαστικός, σαν ενα ποτάμι που θέλει να φτάσει στο τέρμα, που παραφρόνησε, που φοβάται να φρονιματιστει”.

Εάν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την αθλιότητα και τη δεισυδαιμονία και να κατανοήσουμε με την ανώτερη φύση μας τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας, υπάρχει η ελπίδα να επιστρέψουμε στο ανώτερο ον για το οποίο μας προόριζε ο θεός. Εάν πάλι αφήσουμε να κυριαρχήσει η ζωώδης φύση μας, εάν επιτρέψουμε στο κακό να μας εξουσιάσει, τότε ο δρόμος του αφανισμού μας περιμένει. Η μετάβαση σε ενα καλύτερο κόσμο, η κατανόηση της ατομικής μας ευθύνης, η συναίσθηση της ενότητας μας με το σύνολο θα μας οδηγήσουν σε ένα φωτεινότερο μέλλον. Μας έχει δοθεί η ελευθερία να επιλέγουμε και η ώρα της επιλογής είναι μπροστά μας. Η ευθύνη πάλι θα βαρύνει, όχι μόνο το άτομο μας αλλά ολόκληρο το γένος μας. Ο θάνατος έχει πάψει προ πολλού να είναι βιολογικό πρόβλημα. Τώρα όσο ποτέ είναι πια ψυχολογικό.