«Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ’όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα».
Μάρκ Τουαίην
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι, αποκτούν ένα ζωάκι και το παίρνουν για να ζήσει μαζί τους; Γιατί αφιερώνουν χρόνο, χρήματα, γιατί μοιράζονται συναισθήματα, γιατί του συμπεριφέρονται με σεβασμό και αγάπη και γιατί τελικά το θεωρούν μέλος της οικογένειας τους; Η απάντηση είναι τόσο απλή. Οι άνθρωποι το μόνο που χρειάζονται, η μόνη τους πραγματική ανάγκη, είναι να αγαπούν και να αγαπιούνται.
Να αγαπιούνται με την αγάπη αυτή που δίνει και παίρνει, γιατί μόνο σε αυτό το σημείο εστιάζεται το νόημα της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης ενός ανθρώπου. Εάν κάποιος είναι διατεθειμένος να αγαπήσει ένα ζωάκι, αυτό σημαίνει ότι έχει τόσα αποθέματα αγάπης, τα οποία είτε δυσκολεύεται να τα δώσει στους άλλους ανθρώπους, είτε τον τρομάζει το αποτέλεσμα αυτής της έκφρασης….
Έτσι αυτό που φωνάζει μέσα του, η ανάγκη για αγάπη, η ανάγκη για δόσιμο, η ανάγκη για φροντίδα, η ανάγκη για ανταλλαγή συναισθημάτων, όλα αυτά υπερκαλύπτονται από τη σχέση με ένα ζωάκι. Γιατί στα μάτια των ζώων, στη συμπεριφορά τους, στα πρόσωπα τους, στις κινήσεις τους, το μόνο πράγμα που μπορεί να διακρίνει κάνεις, είναι η ανιδιοτελής και η απόλυτη αγάπη. Αυτή η αγάπη είναι αρκετή για να ζήσουν ευτυχισμένα αυτά τα μικρά ή μεγάλα πλασματάκια και θα έπρεπε με τον ίδιο τρόπο να είναι αυτό αρκετό για να ζήσουμε κι εμείς οι άνθρωποι μεταξύ μας. Όμως εμείς, το πρώτο συστατικό της ζωής, το πιο αναγκαίο, το πιο σπουδαίο, το πιο όμορφο, το έχουμε τοποθετήσει τελευταίο στη λίστα μας, ενώ για τα ζώα αυτό είναι το μοναδικό, αυτό είναι το πρώτο και το τελευταίο.
Είναι αλήθεια ότι εύκολα γίνονται μέλη της οικογένειας μας. Είναι αλήθεια ότι δεν μας ζητούν τίποτα και μας τα δίνουν όλα. Είναι αλήθεια ότι μας αγαπούν υπερβολικά και στα μάτια τους είμαστε οι πιο όμορφοι του κόσμου.
Η απόδειξη της αγάπης, η ανοχή, η συγχώρεση, η ανιδιοτέλεια είναι λίγα από αυτά που μπορεί να μας διδάξει ένα ζώο. Και είναι τα μαθήματα αυτά, μαθήματα που τα έχουμε μεγάλη ανάγκη, για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τον εαυτό μας και για να μπορέσουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Η πλεονεξία, η κακία, το μίσος, δεν υπάρχει στη ζωή των ζώων. Ήρθαν στον κόσμο αυτό για να προσφέρουν και αυτό κάνουν με οποιοδήποτε κόστος. Ξέρουν το σκοπό της ύπαρξης τους και αναγνωρίζουν το δρόμο τους σαν το μοναδικό και σπουδαίο. Με τα μάτια τους μπορούμε να δούμε τον κόσμο αλλιώτικα, μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό που μας λείπει πραγματικά.
Τα ζώα ξέρουν καλά ότι ο Θεός είναι ο πλάστης και ο οδηγός τους, έτσι έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στο δημιουργό τους και ταυτόχρονα απόλυτη ελευθερία. Τα ζώα είναι η ενσάρκωση της αγάπης και η ενσάρκωση της παρούσας στιγμής, της μόνης στιγμής που υπάρχει, του τώρα.
