Έχουν εξαιρετικό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον αλλά και κοινωνικό ενδιαφέρον οι αντιδράσεις των κατοίκων της συνοικίας του Αγ. Ιωάννη και άλλων περιοχών, προκειμένου να αποτρέψουν τη συνέχιση των εργασιών διαμόρφωσης χώρου στάθμευσης.
Και έχει ενδιαφέρον κοινωνικό, γιατί αποδεικνύεται ότι στην πόλη δεν έχει πέσει σιωπητήριο και δεν έχουμε “σιγή ασυρμάτου”. Καταφανώς και έχουν δικαίωμα οι πολίτες να διαμαρτύρονται σε μια δημοκρατική πόλη όπου οι τοπικοί εξουσιούχοι λάνσαραν ένα βαγκνερικό σκηνικό με τους θεούς να θρηνούν τους ίδιους σαν χαμένους ήρωες.
Πίστευαν οι τοπικοί άρχοντες ότι ο χώρος στάθμευσης στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου θα ξεχαστεί, αλλά (φευ) δεν ξεχάστηκε. Μια τόσο όμορφη συνοικία σαν του Αγ. Ιωάννη να επιβαρυνθεί με τόσο κυκλοφοριακό φόρτο για ένα… καπρίτσιο. Υπενθυμίζω ότι τα αυτοκίνητα για να παρκάρουν στον χώρο στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου, πρέπει πρώτα να κατευθυνθούν προς τον χώρο στάθμευσης.
Γιατί δεν συμβουλεύονται ειδικούς και γιατί δεν καταθέτουν μία εμπεριστατωμένη πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο; Δεν νομίζω να “μυγιάστηκαν” οι κάτοικοι του Αγ. Ιωάννη και μέσα στο καταχείμωνο να κάνουν κινητοποιήσεις. Δεν νομίζω να τους τσίμπησε “μύγα τσε – τσε”. Συνεπώς κάτι συμβαίνει.
Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει η δημοτική Αρχή. Μας έχουν μάθει. Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Και κέφια να έχουμε.
