…Όταν µικρά ανθρωπάκια αρχίζουν να ρίχνουν µεγάλες σκιές,
σηµαίνει ότι ο ήλιος είναι κοντάστην δύση του…Λιν Γιουτανγκ
Ακούµε και διαβάζουµε, ότι η χώρα µας εµφανίζει διπλάσιους ρυθµούς ανάπτυξης, από την Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα διαπιστώνουµε, ότι το βιοτικό επίπεδο στην χώρα µας, έχει µειωθεί τόσο, ώστε να είµαστε στην προτελευταία θέση στην ΕΕ, ως προς το πραγµατικό διαθέσιµο εισόδηµα.
∆ιαπιστώνουµε, ότι η κυβέρνηση, φαίνεται να κάνει µόνο την πρώτη ανάγνωση, …όσον αφορά την ανάπτυξη… και να µην παρεµβαίνει δραστικά, για τον πληθωρισµό της απληστίας, ώστε αυτή η ανάπτυξη να µοιράζεται και να διαχέεται σε όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα στους οικονοµικά ασθενέστερους. Προς το παρόν τουλάχιστον, η ανάκαµψη της ελληνικής οικονοµίας, είναι προς όφελος κάποιων µεγάλων κλάδων, µε πρωταγωνιστές τις εταιρείες ενέργειας και πετρελαιοειδών, την βιοµηχανία τροφίµων µε τα σούπερ µάρκετ, τράπεζες και στέγαση, όπου γίνεται συσσώρευση και αναδιανοµή πλούτου, ή καλύτερα, πάρτι κερδών. ∆εν χρειάζεται να επιχειρηµατολογήσουµε πάνω σ αυτό, όταν από την µια µειώνεται η αγοραστική δύναµη των πολλών και από την άλλη τα κέρδη γίνονται υπερκέρδη.
Πεδίον δόξης λαµπρόν λοιπόν, για την… αριστερή αντιπολίτευση, να εναντιωθεί και να απαιτήσει από την κυβέρνηση, αλλαγή οικονοµικής πολιτικής. Αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος της αντιπολίτευσης στις αστικές δηµοκρατίες. Ας σταθούµε εδώ στην αξιωµατική αντιπολίτευση, γιατί το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να ξεπέρασε την εσωστρέφεια του, το ζητούµενο είναι βέβαια, αν ο επανεκλεγείς πρόεδρος του, θα καταφέρει να ξεπεράσει τον εαυτό του.
Η αξιωµατική (για πόσο ακόµα;) αντιπολίτευση, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν µπορεί να διαχειριστεί τον εαυτό της και ζει τα τελευταία επεισόδια του τέλους της. Αδιανόητο, γιατί οι σιτηζόµενοι από τον κρατικό κορβανά… βουλευτές και υψηλόβαθµα κοµµατικά στελέχη, …επιµένουν να αλληλοκατηγορούνται και να αυτοεξευτελίζονται. Και δυστυχώς το γελοίο, κάθε µέρα, γίνεται περισσότερο γελοίο την εποµένη. Κάτι που βλάπτει γενικά τον πολιτικό µας πολιτισµό, γιατί ο πολίτης αηδιασµένος πλέον, απέχει, νοµίζοντας ότι έτσι τους τιµωρεί. Ακόµα και η δηµοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να τους εµποδίζει να αλληλοεξαϋλώνονται. Ο εγωκεντρικός, αποπεµφθείς πρόεδρος… ο οποίος προσπαθεί να µας µεταφέρει το amerikan style… έχει εκτροχιαστεί και συµπεριφέρεται ως Μ. Ναπολέων, που όπως µας λέει: «…θεωρεί ντροπή να, χάσει από βουλευτή, που µέχρι πρότινος τον είχε υπό την ηγεσία του…». Βουλευτής ή επί το προοδευτικόν βουλεύτρια οπαδός του, δηλώνει δηµόσια, ότι αν τολµήσουν, να διαγράψουν τον κ. Κασελάκη: «…θα ψηφίσουµε το σακάκι του µε 92%…». Υποκλίνοµαι στο πολιτικό ανάστηµα της κυρίας. Από την άλλη µεριά οι αντίπαλοί του, που µέχρι πρότινος σύµπλεαν µαζί του και µας τον επέβαλαν, …µας έλεγαν πριν ένα χρόνο, έχουµε πρόεδρο, που ψηφίστηκε µε δηµοκρατικές διαδικασίες και θα γίνει πρωθυπουργός… µας λένε τώρα, ότι είναι σε διατεταγµένη υπηρεσία για να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν είναι έτσι, τότε το καταλάβατε πολύ αργά σύντροφοι και χρεώνεστε δικαίως νοµίζω, τον διασυρµό της αριστεράς. Έτσι η δυσαρέσκεια του πολίτη, δεν φαίνεται αυτήν την στιγµή να φέρνει αποτέλεσµα, γιατί δεν υπάρχει ένας πολιτικός ηγέτης, που να µπορεί να ξεµπερδέψει το κουβάρι και να διεκπεραιώσει την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Ο κύριος Τσίπρας επιβεβαιώνει µε την στάση του, την ανικανότητά του να διεκδικήσει αυτόν τον ρόλο. Άλλωστε αποχωρώντας από τη θέση του προέδρου, φρόντισε να φέρει και να επιβάλλει τον …άγνωστο µέχρι τότε …νέο πρόεδρο. Πιθανώς προσδοκώντας, ότι θα τον έχει υπό την εποπτεία του και θα τον χειραγωγεί. ∆υστυχώς για αυτόν όµως, ο αντικαταστάτης του, τον αντέγραψε και του συµπεριφέρθηκε, όπως ο ίδιος, στον προκάτοχό του, τον Αλ. Αλαβάνο. Προφανώς ο κ. Τσίπρας, έβλεπε την σκιά του µόνο τα απογεύµατα και την αντιλαµβανόταν… τεράστια.
