Η ζωή μας, ανέκαθεν, είναι συνυφασμένη με νούμερα, με αριθμούς, τους οποίους χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση, ως μονάδες μέτρησης, αλλά και για να διεκπεραιώνουμε χιλιάδες υποθέσεις! Λογαριάζουμε, μετράμε, υπολογίζουμε, σχεδιάζουμε, με βάση τους αριθμούς και τις αριθμητικές πράξεις που χρειάζονται. Από την απλούστερη μορφή μέτρησης του άβακος ( ο άβαξ,), μουσειακό είδος πλέον, σύμβολο πολλών γενεών, χαρακτηριστικό μέσο μάθησης, φτάσαμε στην πολυπλοκότητα των δικτύων και των διαδικτύων.
Οι αριθμοί στη ζωή μας, είναι διαφορετικοί, μεγάλοι ή μικροί, πολύπλοκοι και άπειροι, περιπλεγμένοι μέσα σε σύμβολα και στοιχεία δυσνόητα και χαώδη, σε δύσκολες παραστάσεις, ενώ οι αριθμητικοί συμβολισμοί που έχουμε κατά νου είναι απεριόριστοι ή είναι αποθηκευμένοι στο μυαλό μας ή στο κινητό μας. Ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει, χωρίς αριθμούς, μαθηματικούς όρους και υπολογισμούς. Μετράμε τους χτύπους της καρδιάς μας, τους σφυγμούς μας, υπολογίζουμε το βάρος μας, το ύψος μας, ανταγωνιζόμαστε τον χρόνο, τις μέρες, τις ώρες, τα δευτερόλεπτα. Όλοι μας γινόμαστε χρόνος, διατρέχουμε χιλιόμετρα, ξοδεύουμε αριθμούς για τα προς το ζην κλπ κλπ. Ένας διαρκής αγώνας η ζωή μας, με το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας να αναλώνεται σε πράγματα, πολλές φορές, άχρηστα και ανούσια! Κυνηγάμε μια εφήμερη ζωή με πολλά αγαθά, με δόσεις απληστίας, με βουλιμία απόκτησης πολλών αγαθών και ταυτόχρονα να εκδηλώνουμε την αχαριστία, πως τίποτα δεν μας αρέσει. Τρέχουμε για να αποθηκεύσουμε αγαθά, δόξα και αναγνώριση! Τρέχουμε για να προλάβουμε το ωράριο της δουλειάς μας, το πρωινό, το γεύμα, το δείπνο, τον μηδαμινό χρόνο που θα ασχοληθούμε με τους εαυτούς μας ή με τα παιδιά, την ενασχόληση με το σπίτι, το super market, την τηλεόραση, να βρούμε,, ωστόσο, χρόνο να ασχοληθούμε με τους άλλους, με την έννοια του κοινωνικού σχολίου ή κοινώς , κουτσομπολιού. Σε όλο αυτό το τρέξιμο να προλάβουμε το χρόνο, κάπου χανόμαστε, πνιγόμαστε, αγχωνόμαστε, μας πιάνει κατάθλιψη, στρες κοκ. Σκεφτόμαστε έναν εργαζόμενος ή εργαζόμενη τι φορτίο κουβαλάει. Δουλειά, σπίτι, οικογένεια, ψώνια, εξασφάλιση επιούσιου άρτου, μαγείρεμα, πλύσιμο. Όλα αυτά, μπορεί να είναι σε μια φυσιολογική, καθημερινή ζωή, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Αν, ωστόσο, προσθέσουμε και τυχόν προβλήματα υγείας, σχέσεων, διαπληκτισμών, συμπεριφορών και άλλων ακραίων καταστάσεων, τότε το πράγμα ξεφεύγει, φουντώνει ο θυμός, η οργή, έρχεται η αϋπνία, η απόγνωση, η εκδίκηση….
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον που πολλές φορές, όλοι βιώνουμε με διαφορετικούς τρόπους και ένταση, καλούμαστε να δημιουργήσουμε, να προσφέρουμε, να βρούμε χρόνο για τους εαυτούς μας, να απελευθερωθούμε από τις «βυθισμένες άγκυρες» του κορμιού μας , να ανασάνουμε ελεύθερα, να αναπτύξουμε τα συναισθήματά μας, να γεφυρώσουμε σχέσεις, να ισορροπήσουμε γενικά σε ένα σχοινί, λεπτό και ευαίσθητο! Ταυτόχρονα είμαστε παγιδευμένοι στο διαδίκτυο και σε άλλες εξαρτήσεις, σε ένα κυκεώνα αριθμητικών παραστάσεων, pin, IBAN, user name, pass word, sms, emails, telephone, groups….. Αλλά και τα θελκτικά social media, facebook, istagram, twitter, messenger, τα οποία μετράνε με αριθμούς τους followers, έχουν γίνει εξαρτημένο κομμάτι της ζωής μας, όπου αφιερώνουμε αρκετές ώρες το 24ωρο!
Αυτός ο κυκεώνας αριθμών αποδοχής, δίνει την ψευδαίσθηση της επιβεβαίωσης, αλλά το χειρότερο φανερώνει την ματαιοδοξία του ανθρώπου! Συνακολούθως έρχεται και η σειρά, μετά από όλα αυτά, η προβολή, του είναι και του «φαίνεσθαι», η υποκριτική στάση, η ψευδαίσθηση της αποδοχής από ένα ακροατήριο που ακολουθεί τυφλά, χωρίς να κρίνει ή να υποψιάζεται το παραμικρό. Το prestige, πολλών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον ατελείωτο αριθμό ακολούθων…. αμνών, που βαδίζουν στο ρυθμό του ρεύματος, όπως στις ομάδες, στα κόμματα, στις διαδηλώσεις κλπ.
Πού, λοιπόν, να βρεθεί χρόνος για πράγματα που καταξιώνουν τον άνθρωπο, για αξίες, για καλλιέργεια πνεύματος, για κοινωνική προσφορά, για συναισθήματα, για ομαλές σχέσεις, για όνειρα; Απορούμε, πάντως πώς βρίσκεται ο χρόνος για πολλούς να ασχολούνται με τους άλλους, κακοπροαίρετα, συνήθως, έχοντας τον εαυτό τους στο απυρόβλητο!!
Οι αριθμοί και η αξιοποίηση του χρόνου, υπάρχουν για να μας κάνουν τη ζωή, πιο απλή, πιο όμορφη, πιο ομαλή και πιο ισορροπημένη. Οι αριθμοί πρέπει να συνυπάρχουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και όχι να γίνονται θηλιά στο λαιμό να μας πνίγουν! Ο άνθρωπος είναι πράγματι ένας αριθμός, αλλά όχι να γίνεται … νούμερο ο ίδιος, με τη σημασία της λαϊκής σοφίας! Θα πρέπει να έρχεται σε μια ζυγισμένη ισορροπία, ανάμεσα στα «θέλω του», τον χρόνο του και τα «πρέπει» του και σε όλα αυτά που τον κάνουν χαρούμενο και ευτυχισμένο!
Η ισορροπία αυτή ως βασική παράμετρος ζωής, όπως αυτή της συμμετρίας του σώματός, αλλά και ο αξιοποιήσιμος χρόνος, στην ώρα του, αποτελούν την δικλείδα ευτυχίας και απολαυστικής ζωής !