■ Οι µαθητές του Α2 θέτουν ερωτήσεις στη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Άρτεµις Πλανάκη
Μια ξεχωριστή συνέντευξη έχουν σήµερα τη χαρά και την τιµή να φιλοξενούν τα “Χανιώτικα νέα”. Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Άρτεµις Πλανάκη κλήθηκε να απαντήσει σε δηµοσιογραφικές ερωτήσεις, που έθεσε µια πολύ αξιόλογη δηµοσιογραφική οµάδα. Αυτή των µαθητών του τµήµατος Α2 του Γυµνασίου Βάµου!
Ο Σήφης, ο Χρήστος, ο Βαγγέλης, η Ειρήνη, ο ∆ηµήτρης, η Μαρία, ο Γιώργος, η Ιωάννα, η Κατερίνα, η Άρτεµις, ο Αντρέας, η Νάντια, η ∆έσποινα, η Ζωή, η Ευθυµία, ο Παναγιώτης
και οι φιλολογοι Ειρήνες Ελευθεριάδου και Βίκυ Σγουροµάλλη , µοιράζονται την εξαιρετική δουλειά τους µέσα από τις σελίδες της εφηµερίδας µας, δείχνοντας ότι η δηµοσιογραφία είναι πρώτα και κύρια µεράκι και όχι ένα απλό επάγγελµα.
Ο… λόγος λοιπόν, στους µαθητές του Γυµνασίου Βάµου.
Πόσο εύκολο είναι να γράψει κάποιος ένα παιδικό βιβλίο; Οι σπουδές σας στην Ελληνική Φιλολογία σας βοηθούν στη συγγραφή; (Σήφης-Χρήστος).
Η διαδικασία συγγραφής και έκδοσης ενός παιδικού βιβλίου ή παραµυθιού δεν είναι µία εύκολη διαδικασία. Θα έλεγα µάλιστα ότι πιο εύκολη είναι η συγγραφή και πιο δύσκολη η έκδοση, αφού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οι σπουδές µου στην Ελληνική Φιλολογία σαφώς και µε βοηθούν στη συγγραφή και θεωρώ ότι οι συγγραφείς καλό είναι να σχετίζονται κάπως µε την ελληνική γλώσσα, ιδίως όταν απευθυνόµαστε σε µικρά παιδιά, που διαµορφώνουν το γλωσσικό τους αισθητήριο.
Πόσο χρόνο χρειάζεστε για να ολοκληρώσετε ένα βιβλίο; (Βαγγέλης-Χρήστος).
Συνήθως η συγγραφή χρειάζεται λίγους µήνες, ενώ η έκδοση 1-2 χρόνια. Για να το διευκρινίσω, έχω γράψει παραµύθι σ’ ένα απόγευµα, όµως µετά το ξαναδιαβάζω πολλές φορές και η διαδικασία αναµόρφωσής του διαρκεί αρκετά! Έπειτα έρχεται η δυσκολία να βρω εκδοτικό οίκο που θα µε αντιµετωπίσει σοβαρά κι αυτό θεωρώ την πιο δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία.
Πώς ξεκινήσατε να γράφετε το πρώτο σας βιβλίο; (Ειρήνη-∆ηµήτρης).
Η συγγραφή του πρώτου µου βιβλίου έγινε µε αφορµή την ανάγνωση ενός πολύ γνωστού παραµυθιού στα παιδιά µου, λέγεται «Ο λύκος και τα 7 κατσικάκια». Μόλις τους το διάβασα απορούσαν για τη συνέχεια, έτσι αποφάσισα µέσα από το παραµύθι µου, «Ο Γλύκος και η Μοναχούδα», να γράψω µία εκδοχή της συνέχειας αυτού του παραµυθιού. Παρότι έγραφα από µικρή πολλά ποιήµατα και ιστορίες, η µαγική στιγµή που ένιωσα λιγάκι παραπάνω συγγραφέας ήταν τότε!
Από πού αντλείτε την έµπνευσή σας; (Μαρία-Γιώργος).
Αντλώ την έµπνευσή µου από τη φύση, την Ιστορία και τη Μυθολογία. Επίσης διαβάζω ακόµα και σήµερα παιδικά παραµύθια και λογοτεχνία συνεχώς στον ελεύθερό µου χρόνο , άρα η έµπνευση µου αντλείται και από αυτή την ενασχόλησή µου. Κάποιες φορές αντλώ έµπνευση και από το χιούµορ και τις ερωτήσεις των παιδιών µου και των µαθητών µου.
Ποιον ήρωα από τα βιβλία σας αγαπάτε περισσότερο; (Ιωάννα-Κατερίνα).
Μία µεγαλύτερη αδυναµία έχω στον «Γλύκο και τη Μοναχούδα» από το 1οµου βιβλίο (από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρη). Θεωρώ ότι αυτό το βιβλίο µε «βάφτισε» συγγραφέα και δεν µπορώ να µην το αγαπώ λίγο παραπάνω. Όµως κάθε «πνευµατικό µου παιδί», δηλαδή κάθε µου βιβλίο, έχει µια ξεχωριστή θέση στην καρδιά µου. «Το ηµερολόγιο του Μανούσου» (εκδόσεις του Ιδρύµατος Ελευθερίου Βενιζέλου) µε ταξιδεύει ιστορικά, οι Ανακυκλωσήρωες (εκδ. Μ.Σιδέρη) µε προβληµατίζει για το περιβάλλον και το πιο πρόσφατο βιβλίο µου, το πρώτο για ενήλικες, το «Πες τα , ρε Μάνα!» από τις εκδόσεις Λογότυπο, µε συγκινεί κοινωνικά.
Όταν ήσασταν µικρή σας άρεσαν τα παραµύθια; Ποιος ήταν ο αγαπηµένος σας ήρωας και γιατί; (Άρτεµις-Αντρέας)
Λάτρευα από µικρή το διάβασµα παραµυθιών και λογοτεχνικών βιβλίων, κυρίως µυθολογίας. Αγαπηµένο παιδικό βιβλίο «Το καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη και οι ηρωίδες του, Μυρτώ και Μέλια(Μέλισσα). Με ταξίδευαν σε άλλες πιο αθώες και όµορφες εποχές µε τη δύναµη της φαντασίας των δύο κοριτσιών και ίσως µου θύµιζαν εµένα και την αδερφή µου.
Ποιος ο ρόλος του παραµυθιού στη ζωή ενός παιδιού; (Νάντια-∆έσποινα).
Τα παραµύθια στη ζωή ενός παιδιού είναι ό,τι πιο ωραίο για τη γενικότερη ανάπτυξή του. Πολύ ωφέλιµο να διαβάζει ή να του διαβάζουν. Θεωρώ µεγάλο πλεονέκτηµα ένα παιδί από µικρό να έχει µία βιβλιοθήκη στο δωµάτιό του, ώστε όταν µεγαλώσει να ανατρέχει στους «βιβλιακούς» του φίλους και να θυµάται ξανά τα βήµατα διαµόρφωσης του ψυχικού του κόσµου.
Υπάρχει κάποιο παιδικό βιβλίο που δεν έχετε γράψει εσείς και θα θέλατε να το έχετε γράψει; (Γιώργος-Χρήστος).
Μου αρέσουν πάρα πολύ τα παραµύθια του Ευγένιου Τριβιζά. Ένα βιβλίο του, που ίσως θα ήθελα να είχα γράψει, είναι «Το πιο όµορφο κυκνάκι» (εκδ. ∆ιάπλαση), που αναφέρεται στην αποδοχή της διαφορετικότητας και στο ότι οι αδικίες στη ζωή πάντα αποκαθίστανται , όσο κι αν ο περίγυρος είναι δυσάρεστος και εχθρικός. Επίσης, πρόσφατα διάβασα το νέο βιβλίο της κας Μαρίνας Γιώτη «Μίλα µου» (εκδ. ∆ιόπτρα), θαύµασα τα µηνύµατα που µεταδίδει για την ανάγκη ουσιαστικής επικοινωνίας και θα ήθελα να γράψω κάτι παρεµφερές.
Πόσο εύκολο είναι για ένα νέο συγγραφέα αρχικά να εκδώσει το βιβλίο του και στη συνέχεια να το προβάλλει και να το προωθήσει; (Ζωή-Ευθυµία).
Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις την εµπιστοσύνη των εκδοτικών οίκων. Επίσης, είναι δύσκολο να βρεις έναν εικονογράφο που να αποδίδει τη σκέψη σου σε σκίτσο και ζωγραφιά. Ευτυχώς τόσο µε την κα Λίλα Καλογερή , όσο και την κα ∆ήµητρα Παπαδηµητρίου είµαι τυχερή και ευγνώµων για τα έργα τους και την άψογη συνεργασία µας. Απαιτείται όµως προσωπικό τρέξιµο, πολλή δουλειά και προσωπικός χρόνος του συγγραφέα. Στη τελευταία συνεργασία µου µε τις εκδόσεις Λογότυπο , νιώθω ότι ο εκδότης κ. Ξάνθης και όλοι οι συνεργάτες του «είναι εκεί» για τον συγγραφέα πραγµατικά και ουσιαστικά.
Πιστεύετε πως το διαδίκτυο είναι σύµµαχος ή αντίπαλος του βιβλίου; (Γιώργος-Παναγιώτης)
Το ∆ιαδίκτυο ως πηγή αναζήτησης και προώθησης του βιβλίου αποτελεί σύµµαχό του. Ως ψυχαγωγικό µέσο όµως είναι αντίπαλος του βιβλίου. Με µέτρο όλα τα εργαλεία πληροφόρησης και κοινωνικής δικτύωσης µπορούν να προωθήσουν το βιβλίο καθώς και τις εκδηλώσεις που γίνονται σχετικά µε αυτό. Ο εθισµός όµως των µικρών παιδιών στις οθόνες δυστυχώς τα αποµακρύνει από το παραµύθι.
Η εικονογράφηση και η γενικότερη εικόνα (επιµεληµένη έκδοση, επιπλέον δραστηριότητες κτλ.) ενός παιδικού βιβλίου επηρεάζουν την επιλογή ενός υποψήφιου αναγνώστη; (κυρία Ελευθεριάδου Ειρήνη).
Βεβαίως και επηρεάζουν. Οι µικροί αναγνώστες είναι απαιτητικοί και κάθε βιβλίο πρέπει να κεντρίζει το ενδιαφέρον τους. Όπως προανέφερα τόσο ο εκδοτικός οίκος , όσο και η εικονογράφηση παίζουν σπουδαιότατο ρόλο, ιδίως στον τοµέα του παιδικού παραµυθιού. Το σχήµα, το χαρτί , τα χρώµατα , ακόµα και η γραµµατοσειρά είναι ενεργά µέλη στη διαδικασία της ανάγνωσης και της αποδοχής ενός βιβλίου, που συντροφεύει το παιδί από το πρωί µέχρι ο ύπνος να «χαϊδέψει» τα µατάκια του.
Μέσα από το διαδίκτυο ξεκίνησε το δίκτυο «∆ιαβάζω για τους άλλους». Ποια η γνώµη σας; Θα συµµετείχατε σε µία τέτοια προσπάθεια; (κυρία Σγουροµάλλη Βίκυ)
Με µεγάλη µου χαρά. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα βήµα βοηθείας για άλλους ανθρώπους. Αρκετά σηµαντικό θεωρώ να διαβάζουν βιβλία και µαθητές σε συµµαθητές τους που δεν έχουν τη δυνατότητα. Άλλωστε επισκεπτόµενη τόσα πολλά σχολεία (φέτος έχω επισκεφθεί τουλάχιστον 30 τάξεις κυρίως δηµοτικού) του νοµού Χανιών θεωρώ πως κάτι τέτοιο κάνω κι εγώ µε πολλή αγάπη προς κάθε παιδάκι που συναντώ σε κάθε σχολική τάξη που µπαίνω. Αντίστοιχα νιώθω και για κάθε «βιβλιοσυνάντηση» που συµµετέχω σε βιβλιοπωλεία και στις δηµοτικές βιβλιοθήκες των Χανιών.
Πείτε µας λίγα λόγια για το καινούριο σας βιβλίο: ”Πες τα ρε µάνα!”.
Το καινούριο µου βιβλίο αφορµάται από τη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα. Η γυναίκα σήµερα έχει να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους και συχνά είναι καταπιεσµένη. Η έµπνευση προέκυψε από τη δυσκολία των γυναικών να µεγαλώνουν τα παιδιά τους και τη συνεχώς αυξανόµενη βία απέναντι στις γυναίκες. Νοµίζω πως ο τίτλος εµπεριέχει σαφώς το νόηµα του στόχου µου. Πρέπει οι µητέρες και κάθε γυναίκα φυσικά να µιλήσει και να πει τι ακριβώς τι δυσκολεύει σε αυτή την απαιτητική και έντονα πατριαρχική κοινωνία που ζούµε. Ίσως στο µέλλον να επιλυθούν κάποια προβλήµατα που ταλανίζουν τον γυναικείο ψυχισµό. Εκδόθηκε από τις εκδόσεις Λογότυπο και είµαι περήφανη γι’ αυτή µου τη συνεργασία και το αποτέλεσµα.
Ποια η γνώµη σας για το δυστύχηµα των Τεµπών; (Ευθυµία).
Θεωρώ ότι πρόκειται για έγκληµα. Συµπάσχω µε τον πόνο των γονέων. Σκέφτοµαι πως η λέξη «δικαιοσύνη» κακοποιείται στον τόπο µας δυστυχώς και ο σεβασµός στον πόνο τους είναι ο µόνος άµεσος τρόπος συµπαράστασης που µπορούµε να προβούµε.
Σας ευχαριστούµε πολύ, να έχετε πάντα έµπνευση και να δηµιουργείτε υπέροχα βιβλία!!!
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά! Χαρά και τιµή νιώθω όταν απαντώ στις ερωτήσεις µαθητών που µε τόσο όµορφο τρόπο µε υποδέχτηκαν µαζί µε την κα Σγουροµάλλη Βίκυ και την κα Ελευθεριάδου Ειρήνη (φιλολόγοι) εντός της τάξης τους. Καλή πρόοδο να έχετε!
