Οι εκλογές, οι ∆ήµοι και η… αποχή

Σε νέα περίοδο µπαίνουν οι ∆ήµοι στα Χανιά και την Κρήτη. Με παλιούς ή νέους δηµάρχους. Με εκείνους που επανεξελέγησαν και όσους εκλέχτηκαν πρώτη φορά.
Αλλά και µε την αποχή σε υψηλά ποσοστά.
Σε κάθε περίπτωση, παραµένουν σε εκκρεµότητα ζητήµατα στα οποία καλούνται οι δηµοτικές αρχές να απαντήσουν. Αφορούν έργα βελτίωσης της καθηµερινότητας του πολίτη, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, πάρκινγκ, πεζοδρόµια και ό,τι συνθέτει αυτό που λέµε ποιότητα ζωής.
Οι δήµαρχοι θα κριθούν για το έργο τους. Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης θα συνεχίσουν, όπως είναι ο ρόλος τους, να ασκούν κριτική στα κακώς κείµενα. Και ο Τύπος οφείλει, πέρα από την ενηµέρωση, να διατηρεί κριτική µατιά προς πάσα κατεύθυνση µε γνώµονα την υπεράσπιση του δηµοσίου συµφέροντος.
Όσο για την αποχή, θα πρέπει να προβληµατίσει όλους. Το υψηλό ποσοστό που στα Χανιά ξεπέρασε το 50%, δεν σηµαίνει απαραίτητα αδιαφορία. Μπορεί να είναι αµφισβήτηση, ισοπέδωση αλλά και απογοήτευση.
Υπάρχει -θεωρώ- ένα µεγάλο ποσοστό ενεργών µεν, απογοητευµένων δε πολιτών, για το οποίο η καθηµερινότητα δεν φαίνεται να αλλάζει. Ή που νοµίζει πως δεν θα αλλάξει κάτι.
Και αυτό το ποσοστό εκφράζεται µέσα από τη µη ψήφο τόσο στις βουλευτικές όσο και στις δηµοτικές εκλογές.
«∆εν έχω σταθερή δουλειά, δεν έχω σταθερό εισόδηµα, είµαι στο νοίκι που έχει ανέβει στα ύψη, δεν νοµίζω ότι µε τη ψήφο µου θα αλλάξει κάτι», υποστήριζε ένας νέος άνθρωπος σε παρέα που συζητούσε για τα κοινά, λίγες εβδοµάδες πριν.
«Μα µόνο µε τη ψήφο σου µπορεί κάτι να γίνει», ήταν η απάντηση που δέχτηκε.
Μόνο, όµως, µε πολιτικές που θα κοιτάνε και τους πιο αδύναµους – ευάλωτους αυτού του κόσµου, τόσο το κεντρικό κράτος όσο και η Αυτοδιοίκηση α’ και β’ βαθµού, θα µπορεί να επαναφέρει την εµπιστοσύνη σε όσους από άποψη δεν δίνουν τη ψήφο τους…