Οι εκπτώσεις… έφαγαν τα έργα!

«Πετύχαμε εκπτώσεις ρεκόρ», «δόθηκε έκπτωση 70%»… Αυτές τις παραδοχές εν είδει πανηγυρισμού ακούγαμε τα τελευταία χρόνια από πολιτικούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής (υπουργούς και βουλευτές) κυρίως όμως από στελέχη της αυτοδιοίκησης περιφερειάρχες, αντι- περιφερειάρχες δημάρχους, για μια σειρά από έργα που δημοπρατούνταν με δική τους ευθύνη.
Ένα έργο που για να το πάρει ένας εργολάβος δημοπρατείται σε τιμές μείον 50% από αυτές που ορίζει ως αντικειμενικές το ίδιο το κράτος, τι έργο θα είναι πραγματικά; Πώς θα καταφέρει να “βγει οικονομικά” η εργοληπτική εταιρεία κατεβάζοντας τόσο χαμηλά την προσφορά της; Θα δίνει μισθούς με βάση τις συλλογικές συμβάσεις στους εργαζόμενους; Θα τους έχει όλους ασφαλισμένους; Θα χρησιμοποιήσει ποιοτικά υλικά για το έργο της και στις ποσότητες που προβλέπονται (άσφαλτος, σίδερα, τσιμέντα, ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό); Και ποιος θα ελέγξει την εταιρεία για τα παραπάνω;
Οι υποστελεχωμένες Επιθεωρήσεις εργασίας, ή οι τεχνικές υπηρεσίες των Περιφερειών και των Δήμων θα έχουν ένα μηχανικό να παρακολουθεί καθημερινά πως εκτελείται η εργολαβία; Απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δεν θα δώσουμε εμείς. Δίνει η καθημερινότητα που βιώνουμε με τις δεκάδες αστοχίες σε κάθε είδους μικρές και μεγάλες παρεμβάσεις, με τα ανολοκλήρωτα έργα, με τις εργασίες που “πάγωσαν” καθώς ο εργολάβος αδυνατούσε να τα εκτελέσει και χρειάσθηκε να δοθούν “ενισχυτικές χρηματοδοτήσεις” με τροποποιήσεις των προϋπολογισμών κ.λπ.