«Μη φοβάσαι το τροµακτικό όνειρο αυτού του κόσµου. Ξύπνα στο αθάνατο φως του Θεού. ∆εν πρέπει να κρατάµε το µυαλό µας τόσο απορροφηµένο στα θλιβερά και τροµακτικά δράµατα αυτής της ζωής».
Γιογκανάντα
Η µετάβαση από µία παγιωµένη κατάσταση σε µία άλλη, ποτέ δεν υπήρξε εύκολη, όπως και κάθε τι που αξίζει πραγµατικά σε αυτή τη ζωή που ζούµε. Έτσι κι αλλιώς, η ευκολία είναι ένας από τους µεγαλύτερους εχθρούς µας και ας την καλωσορίζουµε σαν ένα αγαπηµένο φίλο. Αλλάζοντας, µεταµορφώνοντας, εξελίσσοντας και περισσότερο κατανοώντας τον κόσµο γύρω µας τίποτα δεν θα είναι εύκολο από εδώ και πέρα. Οι αλλαγές που µας περιµένουν θα είναι µεγάλες, τόσο σε συλλογικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, κι αυτό θα γίνει είτε το θέλουµε είτε όχι. Άλλωστε δεν είµαστε σε θέση να αποφασίσουµε, αλλά µόνο να επιλέξουµε, σε ποιο από τους δρόµους που ανοίγονται µπροστά µας θέλουµε να βαδίσουµε. Η ανάγκη για κατανόηση του εαυτού µας και της θέσης µας, η αναγνώριση µιας πορείας η οποία είναι αµετάκλητη και η πρόθεση µας να προχωρήσουµε εκεί που αναγνωρίζει η ψυχή µας, θα είναι τα σοβαρά προβλήµατα που θα αντιµετωπίσουµε από εδώ και πέρα στη ζωή µας. Η επιβίωση όπως την ξέρουµε, δίνει τη θέση της στην δηµιουργία και η δηµιουργία είναι κίνηση, γιατί τίποτα δε µένει όπως είναι για πάντα. Ο κόσµος που αλλάζει και η ζωή που τοποθετείτε πάνω σε άλλες, πολύ λιγότερο υλιστικές και εγωκεντρικές βάσεις, θα µας δώσει τις απαντήσεις που ψάχνουµε. Μπορεί να πιστεύουµε ότι όλα αυτά µπορούµε να τα αγνοήσουµε, ή και να τα προσπεράσουµε όµως αυτό είναι µια µεγάλη πλάνη. Η αλήθεια που θα αναγκαστούµε να ψάξουµε, δεν κρύβεται ούτε στις ειδήσεις, ούτε στα καλοστηµένα πολιτικά παιχνίδια, ούτε καν στις δικές µας επιθυµίες. Η αλήθεια κρύβεται µέσα µας και θα υποχρεωθούµε να τη δούµε κατάµατα και να την αντιµετωπίσουµε πολύ σύντοµα. Όλα όσα συµβαίνουν αυτή τη στιγµή σε παγκόσµιο επίπεδο, είναι ο προάγγελος των αλλαγών. Ο φόβος που µας σπείρουν κάθε µέρα, είναι ο δικός τους φόβος για το εάν εµείς µπορέσουµε να βρούµε το δρόµο µας µέσα στο σκοτάδι που προσπαθούν να µας επιβάλλουν. Ο πόλεµος, οι βόµβες, τα κατασκευασµένα τροµακτικά γεγονότα που τάχα µας περιµένουν και τα άλλα που έχουν φροντίσει να µας πείσουν ότι είναι αναπόφευκτα, δεν είναι τίποτα άλλο από την απελπισία και την σοβαρή ψυχασθένεια µιας ελίτ που ονειρεύεται να κυριαρχήσει στον κόσµο. Η προσπάθεια µας να σταθούµε στα πόδια µας, να µην κυριευθούµε από το φόβο και την απελπισία, αυτό θα είναι το µεγαλύτερο επίτευγµα της ζωής µας. Καθαρή σκέψη, ανοιχτό µυαλό, κατανόηση ότι τίποτα υλικό δεν µπορεί να µας σώσει, είναι το κλειδί για να ανοίξουµε την πόρτα που θα µας βγάλει στο ξέφωτο και θα µπορέσουµε να υπάρξουµε σαν ανθρώπινα όντα και όχι σαν µικρά φοβισµένα πλάσµατα που περιµένουν το τέλος.
