Οι ευχές της γιαγιάς ήταν από καρδιάς..!!
Αντί να µου κάνει µια ζεστή µαλοτύρα µε µέλι η σύζυγος, µπας και µου περάσει το κρυολόγηµα, άρχισε να µε µαλώνει κιόλας, γιατί λέει δεν τσι αφρουκάζοµαι.
-Θαρρώ πως την άρπαξες τη γριπούλα σου Γιωργάκι, εκεί στα λιµάνια που σουλατσάρεις κάθε µέρα για καφέδες… αλλά καλά να πάθεις, γιατί δεν βάνεις το χοντρό µπουφάν µε την κουκούλα που σου αγόρασα παρά µου µοστράρεις το σπόρ µπουφανάκι, λες κι είσαι κάνα τροζοκόπελο..
-Άντε τράβα δα να πάρεις από αυτά τα κίτρινα κοκοράκια, τα χωριάτικα, να σου κάµω µια ωραία σουπίτσα µε αραιό ρυζάκι και µπόλικο λεµονάκι… µα µια χαρά είναι για την ηλικία σου ζεστή ζεστή… κι άµα γυρίσεις θα σου κάµω και ένα τσαγάκι.
-Άντε στο καλό και να βάλεις τη µασκούλα σου.
Εκεί που περίµενα στην ουρά του κρεοπωλείου υποµονετικά, µπροστά µου στεκόταν µια καλοσυνάτη γιαγιά που σπίθιζε το µατάκι της από ζωντάνια.
Μπορεί να ήταν 80, ντράπηκα να την ρωτήσω αλλά σίγουρα τα χτυπούσε τα 85 για πλάκα. Μια σταλιά ήταν, µ’ ένα τζεµπέρι στα µαλλιά, µε ένα απλό τζινάκι, σπορτεξάκια ελβιέλα… και γεµάτη ζωή.
-Σας παρακαλώ µου κόβετε µισό κοτόπουλο για βραστό, από αυτό το κίτρινο, είπε στον κρεοπώλη..κι αν είναι εύκολο µη µου βάλετε τον κώλο και τον λαιµό, αλλά αφήστε µου το ποδαράκι -το σκαλιστήρι- που κάνει ωραία σούπα..
-Φύλαξε µου κι εµένα το άλλο µισό κοκοράκι φίλε πετάχτηκα κι εγώ από δίπλα.
Με κοιτάζει λοξά µε το πονηρό µατάκι της κι ένα ύφος αθώου µικρού παιδιού.
-Εσείς το τρώτε το ποδαράκι τση κότας κύριε ή το πετάτε στον γάτη, γιατί εµένα µου αρέσει, κι αν θέλετε να µου το δώσετε, θα µου κάνετε µεγάλη χάρη…
Μου κάνει νόηµα ο κρεοπώλης ∆ώσε τσι το, του κάνω κι εγώ.
-Αλίµονο αφού αρέσει στη γιαγιά να τση το κάνουµε δώρο.
Τι ήταν να το ακούσει η γιαγιά.
-Ο θεός να σε ξεµιστεύει παιδί µου, να έχεις την υγειά σου, να χαίρεσαι την οικογένεια σου, καλή χρονιά…
Με χαιρετά κιόλας, µόνο που δεν µε φίλησε κι έφυγε µες στην καλή χαρά.
Είδες καµιά φορά σκέφτηκα στον δρόµο, πόση χαρά µπορείς να δώσεις στον δίπλα σου µε ένα ασήµαντο δώρο, µε µια καλή κουβέντα, µε ένα απλό χαµόγελο…
Λόγω τιµής µε συγκίνησε µε τις τόσες ευχές της…γιατί ήταν από καρδιάς..!!