Στον ιστορικό Ιερό Ναό Μιχαήλ Αρχαγγέλου (Ροτόντα Επισκοπής Κισάμου, 6ος αιώνας), έλαβαν χώρα δύο ξεχωριστά γεγονότα, με πολύ προβληματισμό και πολλά μηνύματα.
Το πρώτο, η καθιερωμένη ευλογία των καρπών της γης, μετά την Ιερά Παράκληση, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου. Η πράξις αυτή της ευλογίας των καρπών της γης την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου είναι μία συγκινητική πράξη ευλογίας και ευχαριστίας, κυρίως των κόπων του αγροτικού κόσμου που προσπαθεί να επιβιώσει δαμάζοντας τα άγρια στοιχεία της φύσης. Κι εμείς, ως Εκκλησία, κλήρος και λαός, ανταποδίδουμε με την αγάπη μας και με σεβασμό για την αξιοσύνη αυτών των ανθρώπων. Δυστυχώς, όμως, στις ημέρες μας ο κόπος αυτός καίγεται. Μερικές σπίθες αρκούν για να καταστρέψουν ό,τι κατάφερε να δημιουργήσει. Μερικές φλόγες αρκούν να ξεσηκώσουν ολόκληρη τη φύση, η οποία «συστενάζει και συνωδίνει» (Ρωμ., 8:19) για να τη μετατρέψουν από παράδεισο σε κόλαση. Συγκινητική η στιγμή κατά την οποία περνούσε πάνω από τη σύναξη των ανθρώπων ένα ελικόπτερο με τον κάδο γεμάτο για να σβήσει ό,τι απέμεινε από τις πυρκαγιές που δεν καίνε μόνο το φυσικό περιβάλλον, αλλά και τις καρδιές μας. Χάνουμε οργανωμένα οικοσυστήματα με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον ίδιο τον άνθρωπο και τη φύση.
Θυμός, αγανάκτηση και απελπισία! Άραγε, πόσους καύσωνες, πόσες πλημμύρες, πόσα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να αντέξει ο κόσμος μας; Κι εκεί αναδύεται ο άλλος άνθρωπος, ο άνθρωπος της αλληλεγγύης, που δεν μένει στον καναπέ του σπιτιού του. Ο κόσμος που θέλει να κάνει κάτι για τους πυρόπληκτους συνανθρώπους μας, ο κόσμος της προσφοράς των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία λειτουργούν ως ιμάντας επιτάχυνσης αυτής της βούλησης. Αυτή είναι η πραγματική δικτύωση! Αυτή είναι η προσφορά της χαμένης κοινότητας, αυτός είναι ο άνθρωπος, έστω κι εάν επιμένουμε να ψάχνουμε τον μετάνθρωπο.
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε στον δοκιμαζόμενο από τις φωτιές συνάνθρωπό μας. Οι καταστροφές είναι τεράστιες και στο φυσικό περιβάλλον, για το οποίο όλοι αγωνιζόμαστε ως συνυπεύθυνοι για την προστασία του και ιδιαιτέρως ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄. Σεβόμαστε την προσπάθεια όλων των συνανθρώπων μας που προσπαθούν να σώσουν ό,τι απέμεινε. Ασφαλώς και η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη και δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο υλικό αγαθό, αλλά θα πρέπει πλέον να κατανοήσουμε ότι οι «καιροί άλλαξαν» και δεν μπορούμε να μένουμε αδιάφοροι απέναντι στην όποια κλιματική κρίση.
Μετά την Ιερά Παράκληση ακολούθησε η δεύτερη εκδήλωση με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και αναφορά στους Νεομάρτυρες και τον Άγιο Μελχισεδέκ, Εθνοϊερομάρτυρα, Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τους Δήμους Πλατανιά, Κισάμου και Καντάνου – Σελίνου. Πέρα από την υποδοχή της Ιερής Εικόνας Αγίων Νεομαρτύρων του Νομού Χανίων, συγκινητική και η υποδοχή του λάβαρου της Κρητικής Επανάστασης (αντίγραφο της σημαίας της Καγκελαρίας των Σφακίων) από τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Ρόδο», αλλά και η αποχώρησή του σιγοψιθυρίζοντας τον Εθνικό μας Ύμνο.
Το θέμα αυτής της εκδήλωσης επικεντρώθηκε σε μία άλλη φλόγα. Αυτή της πίστης που ξεπηδά «από τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά», που ανασταίνει τους ανθρώπους, που τούς δίδει ελπίδα για να προχωρήσουν μπροστά. Η ομιλία του Χαράλαμπου Στεργιούλη, Δρος Φιλοσοφίας, Συγγραφέα, Διδάσκοντος του ΕΚΠΑ, με θέμα: «Νεομάρτυρες. Η δόξα της Ανατολικής Εκκλησίας», δεν άφησε κανένα αδιάφορο. Λόγος μεστός, ουσιαστικός, ελπιδοφόρος. Οι Νεομάρτυρες αποτελούν τη δόξα της Ανατολικής Εκκλησίας, όπως σημειώνεται στο Προοίμιο του «Νέου Μαρτυρολογίου». Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, μαζί με τη θεοφόρο τριάδα των Πατέρων της Χίου, Μακαρίου Νοταρά, Ισιδώρου του Χίου και Αθανασίου του Παρίου, κατέγραψαν τα «Μαρτύρια» απλών Ελλήνων που αρνήθηκαν να «τουρκέψουν» ή «τούρκεψαν» και μετανόησαν, επανερχόμενοι στις τάξεις της ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα παραδείγματα πολλά.
Το «Νέον Μαρτυρολόγιον» διακινήθηκε μεταξύ των υπόδουλων Ελλήνων με σκοπό την καλλιέργεια μαρτυρικού φρονήματος σε αρκετούς, κυρίως αρνησίχριστους, δηλαδή Χριστιανούς, οι οποίοι είχαν εξωμόσει και ασπαστεί το Ισλάμ. Οι Νεομάρτυρες αποτέλεσαν στην πραγματικότητα μία από τις πιθανές «απαντήσεις» στις προκλήσεις της οθωμανικής εξουσίας. Η δεκαπενταετής Ελένη από τη Σινώπη αρνήθηκε να υποταχθεί στις αισχρές επιθυμίες του πασά της πόλης· ο οσιομάρτυρας Δαμιανός μαρτύρησε, επειδή είχε κατανοήσει τη σημασία της διατήρησης της Κυριακής αργίας από τους σκλαβωμένους Χριστιανούς ως ένα βασικό στοιχείο εθνικής αφύπνισης· ο μοναχός Προκόπιος απαρνήθηκε τη ζωή του μοναχού και ασπαζόμενος το Ισλάμ, επιθύμησε να γευτεί τις ανέσεις του κοσμικού βίου. Όταν συνειδητοποίησε το λάθος του, ομολόγησε τον Χριστό και μαρτύρησε στη Σμύρνη· ο Μελχισεδέκ, Επίσκοπος Κισάμου, με τον ιεροδιάκονο Καλλίνικο, έπεσαν θύματα της εκδικητικής μανίας του τουρκικού όχλου. Εργαζόμενος για την ευόδωση της Επανάστασης στην Κρήτη ο μαρτυρικός Μελχισεδέκ πότισε το δένδρο της Ελευθερίας με την ίδια του τη ζωή, όπως και ο Καλλίνικος.
Όλοι γνωρίζουμε ποια φλόγα πρέπει να ακολουθήσουμε στη ζωή μας και ποια πρέπει να αποφύγουμε. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Νεομάρτυρες λαμπρύνουν με το βίο και το μαρτύριό τους την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία. Η ιστορία μας είναι καταγεγραμμένη σε πλήθος ιστορικά κείμενα, αλλά ποτισμένη με τον αγώνα και την αγωνία για ένα καλύτερο και ελεύθερο αύριο. Ένα αύριο με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη νίκη απέναντι σε κάθε μορφή αδικίας, ακροτήτων, στιγματισμού, ιδεολογίας.
Ακολούθησαν Χαιρετισμοί από τους διοργανωτές, οι οποίοι υπογράμμισαν τη σημασία της μνήμης, της ελευθερίας, της πίστης και της θυσίας. Ο λόγος του Σεβασμιωτάτου εξίσου γεμάτος μηνύματα. Αναφορές στους μεγάλους μας ποιητές Σεφέρη και Ελύτη επιβεβαίωσαν πόση σημασία έχει να γνωρίζουμε σωστά για να μπορούμε να κρίνουμε και σωστά! Η ανάγκη και η συγγραφή ενός νέου Θούριου, που αυτή τη φορά θα γραφεί στην ψυχή μας για να πάρουμε από τα αποκαΐδια της καταστροφής των πυρκαγιών τη μικρή εκείνη σπίθα που μπορεί να κάνει γενναίες επαναστάσεις με όπλο την αυτογνωσία, για τη μεγάλη «Επανάσταση των Συνειδήσεων»!
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο πρώην Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Βασίλειος Διγαλάκης, ο Βουλευτής Χανίων κ. Μανούσος Βολουδάκης, η Περιφερειακή Σύμβουλος Κρήτης, Εντεταλμένη για θέματα Υγείας, Παιδείας και Πολιτισμού στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και Πρόεδρος της νεοσύστατης Επιτροπής για τον «Εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821» στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων κα Σοφία Μαλανδράκη, κληρικοί, Ενοριακοί Σύλλογοι, εκπρόσωποι Φορέων και Πολιτιστικών Συλλόγων κ.ά.
Συγχαρητήρια επίσης και για την όλη οργάνωση, την οποία είχε η κα Ασπασία Λουπάκη, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Πλατανιά, ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε η κα Ζαχαρένια Σημανδηράκη, Ειδική Συνεργάτιδα των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Αγαπητέ μας, κύριε Διευθυντά,
η σημερινή μέρα της 10-8-2021 θα μού μείνει αξέχαστη στη μνήμη μέχρι να κλείσω τα μάτια μου, ύστερα από τα συγκλονιστικά, σπαρακτικά -όλως συμπτωματικώς κι όπως συχνά συμβαίνει στα χρονικά της εκδοτικής ζωής των “Χανιώτικων Νέων- κι επίκαιρα άρθρα που δημοσιεύτηκαν στα “Χ.Ν.”. Και ποιό να αναφέρω πρώτο; όλοι μας διαβάσαμε τα σημερινά άρθρα των αξιόλογων συνεργατών και συχνών αρθρογράφων Κωνσταντίνου Ζορμπά, Διευθυντού της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης με τον τόν απίστευτο τίτλο ” Οι φλόγες της καταστροφής και η φλόγα της πίστης”, ένα μοναδικό κι ανεπανάληπτο άρθρο -αδυνατώ να εκφραστώ περαιτέρω- που γράφηκε με την ευκαιρία της τέλεσης Ιεράς Παράκλησης και της εν συνεχεία καθιερωμένης ευλογίας των καρπών της γης από τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο και της εν συνεχεία επίσημης εκδήλωσης με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, στον ιστορικό – αρχαίο Ιερό Ναό Μιχαήλ Αρχάγγελο Επισκοπής Χανίων [Ροτόντα Επισκοπής – 6ος αιώνας]. Ένα άρθρο “Μνημείο Λόγου κι Αλήθειας”. Ένα άρθρο που πρέπει να εκδοθεί κατά χιλιάδες και να μοιραστεί σ’ όλη την Κρήτη μας. Και βέβαια, οι υπεύθυνοι της Παιδείας μας να το εντάξουν στα σχολικά εγχειρίδια, γιατί τέτοια δοκίμια για την κοινωνία και τον άνθρωπο σπάνια γράφονται:
ύστερα, διαβάσαμε το άλλο συγκλονιστικό άρθρο [10-8-2021] του Βαγγέλη Κακατσάκη, που σταματά ο ανθρώπινος νους να … σκέφτεται! Πώς γράφουν τόσο σπουδαία άρθρα οι συνάνθρωποί μας αυτοί; Και πώς να μην χαιρόμαστε και να μην τούς ευχαριστούμε που αφειδώλευτα γράφουν αδιάκοπα και σπάνιας κοινωνικής σημασίας άρθρα κ.λ.π και τα μοιράζονται με χαρά μαζί μας; Τίτλος του άρθρου του Βαγγέλη Κακατσάκη: “Περί ευθύνης ο λόγος”.
Ακολούθως, ο λόγος στον αγαπητό μου συμπατριώτη Σταύρο Καλαϊτζ.ογλου, που συγκλονίζει το σημερινό του άρθρο [10-8-2021] με τίτλο ” Ένας τρομακτικός Αυγουστος!” Η περίπτωση του Σταύρου Καλαϊτζόγλου είναι από τις σπάνιες στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και δε σταμάτησε να γράφει επίκαιρα κι επωφελή άρθρα που ξεχωρίζουν για την αλήθεια και την αντικειμενικότητά τους. Είναι και Ποντιακής περήφανης καταγωγής και βραβευμένος έξοχος κι ευαίσθητος ποιητής.
Κι άφησα τελευταίο, τον απίθανο, αλλά ιδιοφυή Ιωσήφ Φοίβο, που με σημερινό [10-8-2021] αξεπέραστο κι άκρως βαθυστόχαστο άρθρο – ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ στην ουσία, μάς αποκαλύπτεται -“ξεγυμνώνεται” ολότελα μπροστά μας, αλλά με την ονειροπόλα μεγαλοφυή έμπνευση [” ο θάνατος του εμπορίου” ] του μάς δείχνει έναν διαφορετικό δρόμο, ανώδυνο, ανέξοδο που ωστόσο οδηγεί στην απλή, τη φυσική και παραδοσιακή ανθρώπινη ζωή της ήρεμης και ειρηνικής ζωής. Απίστευτα μεστό χρονογράφημα, ένα ποίημα για τη ριζοσπαστική ΥΠΑΡΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ εμάς των ανθρώπων! Και βέβαια, μ’ αυτήν την βόμβα ο αγαπητός μας Ιωσήφ Φοίβος το ξαναρίχνει στο “ραχατλίκι” και την ανεμελιά. Ένας φιλόσοφος ανάμεσά μας; Μακάρι.
όλα τα ανωτέρω συγκλονιστικά άρθρα- δοκίμια, σήμερα στις 10-8-2021!!
ΩΣΤΟΣΟ, αγαπητέ κ. Διευθυντά, και σε μεταγενέστερους -όχι πολύ μακράν χρονικώς- και σ’ όλο το διάστημα [κοντά είκοσι χρόνια] της εδώ παραμονής μου, στα “Χ.Ν.” δημοσιεύτηκαν πολύ σπουδαία άρθρα – δοκίμια από πολύ απλούς ανθρώπους του μόχθου και της αγροτιάς, αλλά και ανθρώπους των επιστημών και τεχνών, που με αριστουργηματικά τους πονήματα και τις συνεργασίες μάς κατέστησαν κοινωνούς πολλών και χρήσιμων γνώσεων. Πώς να θυμηθώ τόσο πολλά κι άκρως σπουδαία, κατατοπιστικά και χρήσιμα άρθρα που διαβάσαμε στην εφημερίδα μας.
Συνακόλουθα, οφείλουμε να δηλώσουμε την βαθιά μας εκτίμηση, τον θαυμασμό και τη χαρά μας που τόσο πολλοί και σπουδαίοι αρθρογράφοι μοιράστηκαν με το θέλημά του σπουδαίες γνώσεις, ιδέες κι οδηγίες, όπως για παράδειγμα οι ειδικοί Γεωπόνοι του Νομού μας ακατάπαυστα βοήθησαν και καθοδήγησαν τον αγροτικό πληθυσμό του Νομού μας κι όχι μόνο. Έτσι, σαν ελάχιστο φόρο τιμής, αναγνώρισης, σεβασμού στα πρόσωπά τους, αγάπης κι ευγνωμοσύνης επιχειρούμε – έτσι απλά κι ανθρώπινα- να απαριθμήσουμε εντελώς “ενδεικτικά” τα ονόματα όσα συγκρατήθηκαν στη μνήμη μου: σίγουρος είναι ο κίνδυνος να αδικηθούν καταξιωμένοι αρθρογράφοι των “Χ.Ν.” και συνεπώς το παρόν σχόλιο με όλη την εκτίμηση και τη φιλική μου διάθεση ΚΑΛΥΠΤΕΙ άπαντας, γνωστούς κι αγνώστους και βέβαια, προκαταβολικώς ζητώ την επιείκειά τους.
ΑΛΛΩΣΤΕ, ολοφάνερο είναι πώς δεν κάνω κανένα ψυχογράφημα ή κάτι παρόμοιο, αφού δεν επιτρέπω στον εαυτό μου κάτι τέτοιο και, βέβαια, τους περισσότερους συνεργάτες και αρθρογράφους δεν τους γνωρίζω ούτε “φατσικώς” που λένε πάνω στη Μακεδονία. Κίνητρο μονάχα η αναγνώριση και η ευγνωμοσύνη μου -μας- σ’ αυτήν την ηρωική στρατιά των έξοχων και σημαντικών ανθρώπων του τόπου μας κι όχι μόνο. Σε πολύ γνωστά μου πρόσωπα κάνω και μια μικρή “στάση”, έτσι να υπενθυμίσω και το άλλο τους κοινωνικό πρόσωπο.
Έτσι αρχίζω την ατελείωτη απαρίθμηση των συνεργατών και αρθρογράφων των “Χ.Ν.”
1.- Πρώτα -για μην τούς ξεχάσω- αρχίζω με όλο το δημοσιογραφικό επιτελείο των “Χανιώτικών Νέων” κι οφείλω να αναφέρω τον ακάματο ιδρυτή και διευθυντή των “Χ.Ν.” Γιάννη Γαρεδάκη. Χωρίς κανένα άλλο σχόλιο.
2.- Τον αγαπητό Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο, για τα έξοχα -πέραν του Θείου Κηρύγματος- απίστευτα, όμορφα, λιτά, μεστά αλλά συγκλονιστικά κοινωνικά άρθρα του, άκρως επίκαιρα στη σημερινή κοινωνική πολυπλοκότητα.
Υ.Γ. Η απαρίθμηση των ονομάτων -με ελάχιστες οφειλόμενες εξαιρέσεις- είναι εντελώς τυχαία, σύμφωνα άλλωστε με την μνήμη μου.
3.- Τον ακάματο εργάτη των Γραμμάτων και της Κοινωνικής φιλοσοφίας, τον αγαπητό μας Αλέξανδρο Παπαδερό, τον ιδρυτή και συνεχιστή των εργασιών και σκοπών της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, ως τέως διευθυντή αυτής μαζί με τον μακαριστό μας Ποιμενάρχη “Ειρηναίο” τον από Αποκορώνου ορμώμενο. Τα άρθρα του σπουδαίου Ποιμενάρχου ως και του αξεπέραστου Αλέξανδρου Παπαδερού στέκονται ως μνημεία λόγου, αλήθειας και υπεράσπισης της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης και Παράδοσής μας. Δεν βρίσκω λόγια για το σπουδαίο έργο τους.
4. – Τον αρθρογράφο του ανωτέρω συγκλονιστικού άρθρου – δοκιμίου Κωνσταντίνο Ζορμπά, Διευθυντή και άοκνο συνεχιστή των έργων και στόχων της Ο.Α.Κρήτης.
5.- Τον αείμνηστο κι αξέχαστο -καλό παράδεισο Μιχάλη- Μιχάλη Γρηγοράκη: η προσφορά του στη Δημοτική βιβλιοθήκη του Δήμου Χανίων, στα “Χ.Ν.” και στην πολιτιστική ζωή του τόπου μας δεν έχει τελειωμό και πώς λησμονιούνται τέτοια αληθινά κι ανθρώπινα πρόσωπα;
6.- Τον αείμνηστο Θανάση Δεικτάκη με την ατελείωτη προσφορά του στην Ορθοδοξία και τον κοινωνικό πολιτισμό του τόπου μας. Δεν ξεχνιούνται τέτοια ανθρώπινα διαμάντια!
7.- Τον συμπατριώτη μου Σταύρο Καλαϊτζόγλου, με το σημερινό του [10-8-2021] σπαρακτικό, επίκαιρο και μεστό προβληματισμών για μελλοντικούς καιρούς, άρθρο του ” ένας τρομακτικός Αύγουστος”. Είναι απερίγραπτη κι ανείπωτη η προσφορά του αρθρογράφου – δοκιμιογράφου Σταύρου Καλαϊτζόγλου, σε πληθώρα άρθρων κι άλλων εργασιών του, μέχρι και σήμερα. Ας μην γράψω περισσότερα για τον συμπατριώτη μου Βορειοελλαδίτη, γιατί δεν… τα πολυσηκώνουν κάτι τέτοια οι αγαπητοί μου εδώ στην Κρήτη. Σιγά μην τούς φοβηθώ. Άλλωστε ο Σταύρος [αυτός έχει αυτό το χάρισμα] είναι και Ποντιακής καταγωγής και πολύβραβευμένος ποιητής – συγγραφέας, πολύ ευαίσθητος κι ανθρώπινος. Η περίπτωση του Σταύρου -όσοι δεν το γνωρίζετε- είναι ιδιαίτερα σπάνια κι από τις πιο μοναδικές και σταματώ εδώ, αφού δείγματα των σπουδαίων άρθρων του πολύ συχνά απολαμβάνουμε στα “Χ.Ν.”.
8.- Τον Βαγγέλη Κακατσάκη, τον έξοχο δάσκαλο ποιητή και συγγραφέα, τον “μισο-ημαθιώτη”, που με το σημερινό [10-8-2021] του άρθρο πυρπόλησε και κατέκαψε και τις δικές μας ψυχές, με ένα άρθρο [Περί ευθύνης ο λόγος” πουν θα συζητηθεί για πολύν καιρό. Τί να γράψω για την πολλή γνωστή, την ατελείωτη κι αδιάκοπη προσφορά του στην Χανιώτικη κι όχι μόνο κοινωνία, στα Γράμματα και τον άνθρωπο!
9.- Τον Γεώργιο Λουπάση, τον ειδικό Φιλόλογο, του οποίου τα συχνά εξαιρετικά άρθρα κι άλλες πνευματικές δημιουργίες μαρτυρούν την επιστομική του εμβρίθεια κι αγάπη του στα Ελληνικά Γράμματα και την αληθινή Ορθοδοξία.
10.- Δεν μπορούσα να μην αναφέρω τον ιδιοφυή και κοινωνικό φιλόσοφο Ιωσήφ Φοίβο, που τα αριστουργηματικά του χρονογραφήματα κι άρθρα στα “Χ.Ν.” μάς αφήνουν άφωνους. Και πώς να τον καταλάβουμε;
11.- Τον Γιάννη Φίλη, τον τ. Πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, του οποίου τα άρθρα, οι επιστημονικές εργασίες του και οι πολυσχιδείς δράσεις του -ανά τον κόσμο ολάκερο- συγκινούν και τείνουν πεισματικά στον σεβασμό και τη διάσωση των οικοσυστημάτων και του φυσικού περιβάλλοντος που διαρκώς κι απηνώς “μακελεύεται” από τους “μορφωμένους” και “πολιτισμένους” ανθρώπους. Κρούει καθημερινώς με τα άρθρα του και τα γραπτά του τον κώδωνα του κινδύνου για τον επικείμενο κίνδυνο του αργού [οικολογικού] κι αιφνίδιου [θερμοπυρηνικού] θανάτου και ολέθρου, από την αλόγιστη κακοποίηση κι εκμετάλλευση του υπόγειου ορυκτού πλούτου της γης. Η αποξένωση μας με τη φύση και τους συνανθρώπους η νομοτελειακή κατάληξη αυτής της απαράδεκτης ανθρώπινης συμπεριφοράς. Και ο Γιάννης Φίλης είναι κι ένας ρεαλιστής ποιητής και σπουδαίος συγγραφέας: όλα για την ειρηνική συνύπαρξη και συμβίωση των ανθρώπων, όπου γης.
12.- Τον Γιάννη Μαρκαντωνάκη, τον κάπως ιδιόρρυθμο στην γραφή του αρθρογράφο που δεν “χαρίζει κάστανα σε κανέναν”. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος και πολύ σπουδαίος γλύπτης και συγγραφέας από το ηρωικό Κουστογέρακο ορμώμενος, κι ωστόσο υπερευαίσθητος κι όλο καλοσύνη ανθρώπινο πρόσωπο, με τα πολυποίκιλα -έτσι βλέπει και την κοινωνική ζωή ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης- άρθρα του βλέπει και προσβλέπει σε μια διαφορετική κοινωνία ανθρώπων, της γαλήνης και της αληθινής αλληλεγγύης. Με τον Γιάννη ήπιαμε και τις απίθανες “τσικουδιές” του και τις σπαστές πεντανόστιμες ελιές του. Άλλωστε ο σπουδαίος κι από τους κορυφαίους ΣΗΜΕΡΑ Έλληνες εικαστικούς καλλιτέχνες φιλοτέχνησε αριστουργηματικά το “πορτρέτο” μου και το εξώφυλλο του “μήπω” κυκλοφορούντος μυθιστορήματός μου [στάδιο διορθώσεων, προσθηκών κ.λ.π. επιμελειών], που βασίζεται -εν πολλοίς- σε αληθινά βιώματα της άλλοτε πολύ δύσκολης κοινωνικής ζωής μου. Πάντως, μην φοβούνται οι “λογοτεχνικοί” αντίπαλοί μου, δεν στοχεύω στο .. Νόμπελ Λογοτεχνίας: αλλά ποιός ξέρει;
13.- Τον Γιάννη Βουρδουμπά, αυτόν το υπέροχο άνθρωπο [ίσως είναι ο μοναδικός άνθρωπος εδώ στα Χανιά που εγκάρδια μ’ ευχαρίστησε για κάποιο σχόλιο μου, Δεν είναι παραπονιάρης, αλλά…
Ο Γιάνης ΒΟΥΡΔΟΥΜΠΑΣ είναι εξαιρετική περίπτωση συνανθρώπου μας που δεν έπαυσε ούτε στιγμή να μάς ενημερώνει με τα σπουδαία κι ανεπανάληπτα, μεστά κι άκρως εμπεριστατωμένα άρθρα του και με απίστευτη δύσκολη κι επίπονη συνθετική επιστημονική εργασία θεμελιώνει τις αναρίθμητες γνώσεις, ιδέες και στόχους για μια δίκαιη, θεμιτή και καλή κοινωνία των ανθρώπων. Οι γνώσεις [Και Μετσόβειο Πολυτεχνείο κι άλλες σπουδές σε άλλους κοινωνικούς τομείς] του Γιάννη Βουρδουμπά αντανακλούν στο πράο και μειλίχιο ανθρώπινο πρόσωπο του δημιουργού.
14.- Τον Κώστα Ζοπουνίδη -αλλά και τους συνεργάτες του] του Πολυτεχνείου Κρήτης, του οποίου τα συνεχή άρθρα και οι διάφορες εργασίες του ενημερώνουν την επικαιρότητα στον πολύ δύσκολο Οικονομικό Κόσμο των διαρκών αλλαγών και διακυμάνσεων -απίστευτων συνεπειών για όλον τον πλανήτη- και φυσικά ο έντονος προβληματισμός του για την κατάντια και ασέβεια του φυσικού περιβάλλοντος είναι εξόχως χρήσιμα για την όποια ενημέρωση και καθοδήγηση των συνανθρώπων μας.
15.- Τον σεμνό κι άοκνο αρθρογράφο της αληθινής -όντως- ζωής, τον Γιώργο Ορφανό. Συχνά σχολιάζω τα μοναδικά άρθρα – δοκίμια ζωής και ανθρώπινης κοινωνίας.
16.- Τον Σήφη Χιωτάκη, τον σεμνό και σοβαρό επιστήμονα και αρθρογράφο, του οποίου πρόσφατο άρθρο στα “Χ.Ν.” για το φυσικό περιβάλλον, την καταστροφή των υγιών οικοσυστημάτων και την μόλυνση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος ήταν συγκλονιστικό και μια κραυγή να ταρακουνηθούν οι ανθρώπινες συνειδήσεις.
17.- Τους συναδέλφους Χανιώτες και μάχιμους Δικηγόρους Αντώνη Γκαζή, Βασίλη Πεντάρη, τον τ. Ποέδρο του Δ.Σ Χανίων Δημήτρην Ποντικάκη κι άλλους για τα καιρούς επίκαιρα άρθρα για τα προβλήματα της ταχείας και ορθής απονομής της Δικαιοσύνης και άλλα κοινωνικά προβλήματα -ιδιαίτερα του Αντώνη Γκαζή-.
18.- Την γιατρό Πηνελόπη Ντουντουλάκη, την έξοχη συγγραφέα κι ευαίσθητη ποιήτρια, που τα άρθρα τους αποπνέουν έντονο λυρισμό κι ατελείωτη αγάπη για τους συνανθρώπους μας.
19.- Τον ιστορικό ερευνητή αγαπητό Μανώλη Μανούσακα, τα πολυσχιδή και πολλά άρθρα του ανάγλυφα αναπαριστούν τους παλιούς κόσμους και τις αλλοτινές καταστάσεις, τα οποία, δυστυχώς, πολύ δύσκολα να μεταβολιστούν στη σημερινή δύσκολη κοινωνική πολυπλοκότητα.
20.- Τον αγαπητό μας Γιώργο Κατσανεβάκη, τον τέως Νομάρχη και Δήμαρχο Χανίων και ήδη άοκνο Πρόεδρο της ιστορικής ΑΝΕΚ. Ελπίζω πώς όλοι μας γνωρίζομε τον “κρυμμένο” θησαυρό των γνώσεων, της σύνεσης και του προγραμματισμού και στα εκάστοτε άρθρα του αποτυπώνεται το ύψος των πολλών γνώσεων, ιδεών και προτροπών καλής θέλησης. Και μια βαθιά πίστη στην ανόθευτη Ορθοδοξία και την Χριστιανική Πίστη και Παράδοσής μας.
21,- Την αγαπητή μας Αγγελική Καραθανάση – Μανουσάκη με τα σπουδαία άρθρα της και τη αξιόλογη συγγραφή λογοτεχνικών έργων. Σύζυγος εν ζωή του έξοχου και καλύτερου ποιητή της Κρήτης και όχι μόνο Γιώργη Μανουσάκη έχει σημαδέψει τα πολιτιστικά δρώμενα των Χανίων.
22.- Τον γιατρό Ψυχίατρο – Κοινωνιολόγο Γιώργο Κοκκινάτο με τα σπάνια και περισπούδαστα κοινωνικά του άρθρα και τις εργασίες του που κατατείνουν στην ανακούφιση και κοινωνική στήριξη για καλύτερη ψυχική υγεία των συνανθρώπων μας.
23.- Τον αειθαλή και άοκνο Σταμάτη Αποστολάκη με την διαρκή παρουσία του σε μόνιμη στήλη των Χανίων ζωντανεύει θρύλους αλλά και θρησκευτικές παραδόσεις και λαϊκά πανηγύρια της αληθινής γνωριμίας κι ανθρώπινης επικοινωνίας, πάντα μέσα στο πνεύμα της ενότητας της Θεανθρώπινης Εκκλησία του Χριστού. Τα άρθρα και οι παντοίες λαογραφικές του ενασχολήσεις, τόσο πολλά χρόνια, τον κατέστησαν θρυλικό πρόσωπο της Ελληνικής λαογραφικής Ιστορίας, αλλά και σεμνό και πιστό ακόλουθο του Θεάνθρωπου Χριστού.
24,- Τον Κυριάκο Βασιλομανωλάκη, του οποίου τα άρθρα και οι οι πραγματείες του έχουν πάντα τεράστια απήχηση στην Παιδεία και τη σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων μας ανθρώπων. Θεωρώ ανεκτίμητη την προσφορά του εκλεκτού μας συμπολίτη.
25.- Όλους ανεξαιρέτως τους εκπαιδευτικούς μας που με τα αξιόλογα άρθρα τους έδωσαν διαφορετική πνοή για καλύτερη Παιδεία, ιδιαίτερα όσο αφορά το κοινωνικό προφίλ των μαθητών και εν γένει σπουδαστών.
26.- Τον Παναγιώτη Αλεβαντή, τον αθόρυβο εργάτη και σοβαρό αρθρογράφο, φυσικό και ειδικό κοινωνικό συνεργάτη στις Βρυξέλλες. Τα άρθρα του, γνωστά σε όλους μας μαγνητίζουν το ενδιαφέρον των συνανθρώπων που ωφελούνται συνάμα από τις επίκαιρες ενημερώσεις κι οδηγίες επί παντός κοινωνικού προβλήματος. Είναι και “συμπολίτης” μου, κατά κάποιον τρόπο. Αυτός καταγωγή από την Πόλη, όπως και ο αείμνηστος και πεντάρφανος από παιδί πατέρας μου, που έκανε στο σωζόμενο και τώρα ακόμη ξύλινο εξαώροφο ορφανοτροφείο του Γένους στο νησί Πρίγκηπος των Πριγκηποννήσων, απέναντι ακριβώς από την Πόλη.
27.- Τον Γιώργο τον Κιαγιά, του οποίου τα άρθρα και τα συχνά ακριβοδίκαια σχόλια του δίνουν το στίγμα της ρεαλιστικής θεώρησης κι αντιμετώπισης των διαφόρων προβλημάτων κι οργάνωσης της τοπικής κοινωνίας, με τρόπο πολιτισμένο και σωστό.
28.- Τον πρόσφατα εκδημήσαντα πολύκλαυστο Δημήτρη Κακαβελάκη, του οποίου τα σπάνια σε ευρηματικότητα ιδεών και κατευθύνσεων άρθρα κι άλλες δημιουργικές εργασίες του σημάδεψαν μια χρυσή εποχή της δημοσιογραφίας και τής πολιτιστικής ζωής των Χανίων και όχι μόνο. Τί να μπορέσω να προσθέσω για τον πασίγνωστο πνευματικό γίγαντα του τόπου μας.
29.- Τον από άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνου Νίκο Παπαδογιαννάκη, τον Καθηγητή Παιδαγωγικής, συγγραφέα ιστορικών πονημάτων σε τέλεια και πανέμορφη παλιά Κρητική διάλεκτο – ντοπιολαλιά.
30.- Τον Φίλιππο Ζάχαρη, του οποίου τα άρθρα πάντα εντυπωσιάζουν για την μεστότητα των απόψεων, την συμπυκνωμένη κι επισταμένη ενημερότητα πάνω σε σύγχρονα προβλήματα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου μας κι όχι μόνο. Η σπάνια γραφή και η ποιότητα των άρθρων, αντανακλά στο σοβαρό ανθρώπινο πρόσωπο του Φίλιππου Ζάχαρη.
31.- Την αγαπητή μας Ανδρομάχη Χουρδάκη, την γνωστή εξαίρετη Φιλόλογο κι ευαίσθητη ποιήτρια και παρουσιάστρια των “Πράξεων των Ποιητών”, θαρρώ δεν χρειάζονται και πολλά λόγια να ειπωθούν. Για την προσωπική μου άποψη, η Ανδρομάχη Χουρδάκη των “Μεσογείων” και της καλωσύνης είναι παράδειγμα προς μίμηση. Και γράφει και παρουσιάζει τα θέματά της με απίστευτα όμορφη και περιεκτική γραφή.
32.- Την καταπληκτική Μαρία Δρακάκη για την απίστευτη ικανότητα να συνθέτει και να παρουσιάζει θέματα κι επιστημονικές ή τεχνικές δημιουργίες τρίτων προσώπων. Η αληθινή μετουσίωση βρήκε τον δάσκαλό της. Απίστευτες και δύσκολες συνθετικές εργασίες που συντελούν στην ανέλιξη κι εξέλιξη της τέχνης και της ολοκληρωμένης παιδείας. Είναι και η πνευματική συμπάθειά μου.
33.- Την αγαπητή μας Φωτεινή Σεγρεδάκη, την συμπαθέστατη αρθρογράφο και σχολιαστή, που έρχονται στιγμές που παγώνει το αίμα των αναγνωστών με τις ιδέες και τον ιδιόρρυθμο τρόπο έκφρασης [αυτό το είπανε και ειδικοί του λόγου και της ποίησης]. Ο λόγος της Φωτεινής Σεγρεδάκη πάντα είναι ανθρώπινος και ρεαλιστικός.
34.- Τον Μιχάλη Ανδριανάκη, τον Επίτιμο Έφορο Έφορο Αρχαιοτήτων, του οποίου τα άρθρα, οι ιστορικές ενημερώσεις και συχνές επεμβάσεις του, όχι μόνο πάνω σε θέματα της ευθύνης και γνώσης του, αλλά και άλλων κοινωνικών και σύνθετων προβλημάτων της πόλης των Χανίων και όχι μόνο, αποτελούν ορόσημο για την ρεαλιστική αντιμετώπιση όλων των συναφών προβλημάτων και δικαίως θεωρείται και ο “πυροσβέστης” πολλών αψιμαχιών, διενέξεων κι αντεκδικήσεων τοπικής εμβέλειας. Τα άρθρα του χαρακτηρίζονται για την πληθώρα των γνώσεων και την ωριμότητα της ορθής απόφασης. Τα πάντα είναι ξεκάθαρα στις απόψεις και τα εξαιρετικά άρθρα του γνωστού κι αξιόλογου συμπολίτη μας.
35.- Την Αθηνά Κανιτσάκη, με τα σπουδαία άρθρα της δίνει μια άλλη νότα στην κοινωνική ζωή μας και βέβαια την ομορφύνει με τον καθάριο κι ανθρώπινο λόγο της.
36. – Τον Γιάννη Πολυράκη, τον υπερευαίσθητο άνθρωπο του λόγου και της ποίησης, της συμπόνοιας κι αλληλεγγύης, αλλά και της συναρπαστικής αλληλεξάρτησής του με τη φυσική ομορφιά της μάνας γης, πάντα γράφει με οδηγό τον σεβασμό των άλλων συνανθρώπων μας κι αυτό αποτυπώνεται στον λιτό κι όμορφο λογοτεχνικό του έργο.
37.- Τον Ανδρέα Φουράκη τον ακούραστο γυμναστή, συγγραφέα της Ελληνικής Παραδοσιακής ζωής του Χανιώτικου τοπίου κι όχι μόνο, τον πιστευτό ψαρά κι αγνό άνθρωπο που τον γνώρισα τελευταία, ύστερα από ένα σχόλιό μου σε ανεπανάληπτο κι όμορφο άρθρο του στα “Χ.Ν.” ίσως από τους πιο συμπαθείς συνανθρώπους μας. Η αγνότητα και η ειλικρίνεια των λόγων κι έργων του μ’ εκπλήσσει κι αυτές οι αρετές αρχίζουν κι εξαφανίζονται στη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Όποιος διαβάσει τα λαϊκά πονήματα του Καθηγητή γυμναστή και πολυτάλαντου Ανδρέα Φουράκη σίγουρα θα αναγνωρίσει κι άλλα χαρίσματα στον φίλο μου [Αυτόν τον συνάνθρωπό μου, άφοβα τον θεωρώ και είναι αληθινός φίλος…]
38.- Τον γνωστό σχολιαστή και αρθρογράφο Καγιαλέ, που εντυπωσιάζει ο όγκος των γνώσεων επί παντός επιστητού, η φιλοπατρία του [κληρονομικό χάρισμα] και το ακριβοδίκαιο των απόψεών του.
39.- Τον συμπαθή Αγησίλαο Κ. Αλιγιζάκη [γιατί όχι με ύψιλον το λι;], του οποίου τα ακριβή, συγκροτημένα και συναρπαστικά άρθρα κι άλλες εργασίες του φανερώνουν υψηλή διανόηση και ρεαλιστική θεώρηση των κοινωνικών θεμάτων και προβλημάτων. Τα άρθρα του είναι εξαιρετικά κι εντυπωσιάζουν τους αναγνώστες των “Χ.Ν.”
40.- Την Αικατερίνη Μπέζα – Τσουρουπάκη, διακεκριμένη Συμ/φο Χανίων, για την ιδιαίτερη αρθρογραφία της πάνω σε πρωτόγνωρα κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα της χώρας μας, αλλά και του άλλου “πολιτισμένου” κόσμου, που -κυριολεκτικά μάς αφήνουν άφωνους! Δεν είναι μόνο η πληθώρα των ειδικών γνώσεων της γνωστής κι αξεπέραστης αρθρογράφου, ωστόσο ο αριστουργηματικός τρόπος γραφής, η συνέπεια στην αφήγηση των συμβάντων και η ιδιαίτερη παρουσίαση κοινωνικών συμπεριφορών μαρτυρεί ένα χαρισματικό ανθρώπινο πρόσωπο που χαίρει μεγάλης εκτίμησης κι αγάπης στην Χανιώτικη κοινωνία. Θα τολμήσω να το γράψω για την συμπατριώτισσά μου Ημαθιώτισσα [Ναουσαία αυτή, Βεροιώτης η ταπεινότητα μου – αγροτόπαιδα κι οι δυο μας] ότι μερικές φορές αδυνατώ να κατανοήσω τα βαθυστόχαστα άρθρα της, κι ας είμαι βαθύς γνώστης όλων των Κοινωνικών Επιστημών.
Με όλη την εκτίμηση, τον σεβασμό και τον ειλικρινή θαυμασμό μας σε όλους ανεξαιρέτως τους αμέτρητους συνεργάτες και αρθρογράφους των Χανιώτικων νέων, χαίρομαι που μοιραζόμαστε γνώσεις, ιδέες, απόψεις, επικαιρότητες και ποικίλες προτάσεις, πάντα μέσα στο πνεύμα κατανόησης κι αλληλεγγύης. Με τιμή Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος ΧΑΝΙΑ.
Συγγνώμη και είμαι ασυγχώρητος που λησμόνησα τους αγαπητούς ειδικούς Γεωπόνους, τον βορειοελλαδίτη πατριώτη μου Βαγγέλη Μπούρμπο [Βαγγέλη τί έπαθα!] και τον εξαίρετο Κωνσταντίνο Σ. Χαρτζουλάκη, τέως διευθυντής Ινστιτούτου Ελιάς.
Τα σπάνια σε ευρηματικότητα απόψεων και οδηγιών του ειδικού Γεωπόνου [Φυτοπαθολόγου και Οικοτοξικολόγου], όπως και του Κωνσταντίνου Χαρτζουλάκη βοήθησαν και στήριξαν τον αγροτικό κόσμο του Νομού Χανίων κι όχι μόνο. Αλλά και οι πάσης φύσεως ενημερώσεις πάνω σε θέματα υγιεινής διατροφής κ.λ.π. θεμάτων, με τα αξιόλογα επιστημονικά τους άρθρα είχαν ευμενή αποδοχή από την Χανιώτικη κοινωνία. Ωστόσο -φαίνεται το έχουν οι Μακεδόνες αυτό το χάρισμα!] , ο τρόπος γραφής κι όμορφης αφήγησης του Βαγγέλη Μπούρμπου είναι ακαταμάχητος και τον ζηλεύουν και οι φιλόλογοι συνάνθρωποί μας. Διαβάστε τα άρθρα του Βαγγέλη Μπούρμπου και θα με θυμηθείτε ευγνώμονα ελπίζω… Ευχαριστώ για την κατανόησή σας. Γ. Καραγεωργίου.
Αγαπητέ, κύριε Διευθυντά,
κατά παράξενο τρόπο, το δεύτερο σχόλιό μου δημοσιεύτηκε “πρώτο” και όχι το πρώτο που βρίσκεται στο στάδιο της “αναμονής” και το οποίο αφορά το σπουδαίο άρθρο του αγαπητού κ. Κωνσταντίνου Ζορμπά, Διευθυντού της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης!
Γράψαμε, ότι η “λίστα” των γνωστών αρθρογράφων και συνεργατών είναι “ενδεικτική” κι όχι “αποκλειστική”, κι έτσι το ενδεχόμενο να “ξεχάστηκαν” κάποιοι συνάνθρωποί μας είναι “ορατό”, αλλά ο σεβασμός και η εκτίμηση σ’ όλα τα πρόσωπα των συνεργατών των “Χ.Ν.” είναι δεδομένη. Για παράδειγμα, αμέσως θυμήθηκα τον αγαπητό κι εξαίρετο αρθρογράφο κ. Γ. Μαρκατάτο, τον έξοχο κατά πάντα και φίλο μου Βασίλη Χαρωνίτη, τον πολυσέβαστο π. Στυλιανό Θεοδωρογλάκη της Μητροπολιτικής; “ΤΡΙΜΑΡΤΥΡΗΣ Χανίων” με τα πνευματικά – κοινωνικά βαθυστόχαστα άρθρα του, τον Μιχάλη τον Αεράκη κι άλλους τα ονόματα των οποίων διαφεύγουν της μνήμης μου.
Επίσης είναι ευνόητο ότι ζητώ συγγνώμη και την κατανόηση των αναγνωστών για τα λαθάκια που γίνονται [είναι π.χ. αντί είμαι κ.α.] από την ταχύτητα της γραφής. Με εκτίμηση Γ.Καραγεωργίου.
Αγαπητέ, κ. Διευθυντά,
πάλι, και κατά παράδοξο τρόπο, παρατηρώ, ότι “μέσα” σε ελάχιστη ώρα δημοσιεύτηκε και το αμέσως ανωτέρω “ΔΕΥΤΕΡΟ” σχόλιό μου, ενώ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ σε αναμονή το ΠΡΩΤΟ και κύριο σχόλιό μου που αφορά και το άρθρο του κ. Κων/τίνου Ζορμπά. Διερωτώμαι, τί συμβαίνει;
ΌΛΑ τα ανωτέρω ΣΧΟΛΙΑ είναι ΔΙΚΗΣ μου δημιουργίας κι αλίμονο αν δεν γνωρίζω σαν έμπειρος νομικός “τα προσωπικά δεδομένα”!! Εκτός αν τα αγαπητά μου “Χ.Ν.” έχουν διαφορετική άποψη. Ελπίζω να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί είναι απόλυτο το δικαίωμά μου να εκφράζω έναν λόγο ευχαριστίας και επαίνου σε πανάξιους συνανθρώπους μας που μοιράζονται τόσο πολλά χρόνια τις ειδικές γνώσεις, απόψεις, ιδέες και συμβουλές μαζί μας. Αν ενοχλεί ο “ανοιχτός χαρακτήρας μου” και κάποια -ενδεχομένως- κοινωνική υπερβολή που οφείλεται στο πηγαίο χιούμορ και την αληθινή αγάπη και τον σεβασμό στους συνανθρώπους μας, αυτό δεν με αφορά διόλου, καθόσον οποιαδήποτε ηθική επιλογή μου [δικαίωμα ελευθερίας] συνοδεύεται ΠΑΝΤΑ από την ταυτόχρονη ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ της ευθύνης μου για την όποια επιλογή μου. Αλήθεια, μερικές φορές τα έχω χαμένα, και δεν επιθυμώ να συνεχίσω. Με εκτίμηση Γ. Καραγεωργίου.
Αλλά, αγαπητέ κ. Διευθυντά, να λησμονήσω και να μην αναφέρω τους “θρύλους” της Κρητικής ανόθευτης Λαογραφικής παράδοσης, των λαογραφικών ιστοριών της αλλοτινής φυσικής και παραδοσιακής ζωής του Νομού μας, των συνεχών κι αδιάκοπων ενημερώσεων για την πανέμορφη φυσική ομορφιά του τόπου μας ΚΑΝΑΚΗ ΓΕΡΩΝΥΜΑΚΗ και ΑΝΤΩΝΗ ΠΛΥΜΑΚΗ!!!
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία και το μόνο που με σώζει είναι τον χειμώνα που μάς έρχεται να τούς προσφέρω λίγο “Ποντιακό τραχανά -χόνδρο τον λέμε εδώ στην Κρήτη μας”, που θα μού στείλουν από πάνω από την Ημαθία δικοί μου άνθρωποι.
Αλλά και ο “μπαρμπαγιάννης -Γιάννης Φατσέας” που δεν σταμάτησε στιγμή με τα λιτά κι όμορφα άρθρα του στα “Χ.Ν.” να μοιράζεται μαζί μας απίθανα ιστορικά γεγονότα κ.λ.π. Την καλύτερη υγεία σε όλους και σ’ όλο τον κόσμο. Με εκτίμηση και φιλική αγάπη Γ. Καραγεωργίου.