Πριν τις εκλογές του Ιούνη, µια ακόµη εκλογική δοκιµασία περιµένει τους φοιτητές των ελληνικών πανεπιστηµιακών ιδρυµάτων. Ο λόγος αφορά στις φοιτητικές εκλογές της φετινής ακαδηµαϊκής χρονιάς.
Οι φοιτητικές εκλογές επί χρόνια χαρακτηρίζονται από τη µεγάλη αποχή. Παρά ταύτα, σύνηθες φαινόµενο να δίνουν τα διάφορα πολιτικά κόµµατα τα δικά τους αποτελέσµατα επί των ψηφισάντων και να τα ερµηνεύουν και να τα αξιολογούν µονάχα όπως τους συµφέρει.
∆υστυχώς, οι φοιτητικές εκλογές δεν δίνουν λύση στα προβλήµατα της σπουδάζουσας νεολαίας στη χώρα µας. Αυτό, κατά τη γνώµη µας, συµβαίνει για τρεις λόγους: Πρώτα – πρώτα, επειδή οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν έχουν τη δυναµική, τη δύναµη και την επιρροή του µακρινού αγωνιστικού παρελθόντος. Έπειτα, διότι όσοι και όσες από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες ασχολούνται µε τον φοιτητικό συνδικαλισµό δεν είναι λίγες οι φορές που κρατούν το φοιτητικό κίνηµα δέσµιο παρωχηµένων συνθηµατολογιών και ιδεοληψιών και ξεκοµµένο από την κοινωνία και τη νεολαία. Και τρίτον, γιατί, αφού στις κάλπες κατέρχονται ενσυνείδητα λιγοστοί φοιτητές, η πολιτική εξουσία «λύνει και δένει» ανεξέλεγκτη στα ακαδηµαϊκά θέµατα ερήµην των άµεσα ενδιαφερόµενων, των φοιτητών.
Η κοινωνία και η νεολαία του καιρού µας έχουν ανάγκη της συµµετοχής των φοιτητών στον αγώνα για την αντιµετώπιση των καθηµερινών προβληµάτων των πολιτών. Οι εκκολαπτόµενοι επιστήµονες, µε το ψυχικό θάρρος, τις σωµατικές τους δυνάµεις και τη σε εξέλιξη καλλιέργεια του πνεύµατός τους, µπορούν να συµβάλλουν τα µέγιστα σε κάθε στιγµή του προαναφερθέντος αγώνα. Όχι, όµως, ως λόγω µη ειδίκευσης φτηνά και ευκαιριακά εργατικά χέρια, αλλά ως ενεργοί στυλοβάτες και πρωτοπόροι της έρευνας, της ανάπτυξης, της προόδου. Και γι’ αυτό, οι φοιτητές καλό και κοινωφελές είναι και να θεωρούνται και να λογαριάζονται έµπρακτα εκάστοτε κοµµάτι της κατά τόπο κοινωνίας και όχι ως κάτι έξω απ’ αυτήν αφενός και αφετέρου να συνεισφέρουν κι αυτοί στις καθηµερινές ανθρώπινες προσπάθειες για µια καλύτερη ζωή, ορθώνοντας το ανάστηµα και τη φωνή τους πλάι στους βιοπαλαιστές.
Τέλος, οι φοιτητές, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, καλούνται ν’ αντιµετωπίζουν σοβαρά ζητήµατα, που επηρεάζουν, άλλον λιγότερο και άλλον περισσότερο, την φοίτησή τους, τη χρονική διάρκεια δηλαδή των σπουδών τους και την απόδοσή τους στα µαθήµατα. Όλοι τα ξέρουµε, αφορούν στη σίτιση, στη στέγαση και άλλα ακαδηµαϊκά θέµατα. Εάν τα έχουν λυµένα µε την αρωγή των Πρυτανικών Αρχών και µε τη δράση των ανά περίπτωση Πανεπιστηµιακών Υπηρεσιών, θα µπορούν ν’ αφοσιωθούν στις ακαδηµαϊκές τους υποχρεώσεις και η ζωή τους ως νέων στην πόλη των σπουδών τους θα είναι πιο ξέγνοιαστη.
Εάν, λοιπόν, η κοινωνία δεν υπονοµεύσει την προσπάθεια επίλυσης των ζητηµάτων αυτών, οι φοιτητικοί σύλλογοι, µε τη σειρά τους, θα προσηλωθούν στον πραγµατικό σκοπό της ύπαρξής τους, την υποστήριξη, από τη µια, των φοιτητών στα όσα βρίσκουν µπροστά τους και την πρόσκτηση, από την άλλη, εκείνων των γνώσεων που θα βοηθήσουν τους φοιτητές να γίνουν ενεργά µέλη του κοινωνικού συνόλου εντασσόµενοι αρµονικά σε αυτό.
