Κύριε διευθυντά,
αυτές τις μέρες και ενώ ο κίνδυνος του ιού Covid 19 αρχίζει σιγά – σιγά να υποχωρεί, οι ελπίδες όλων μας για την επιστροφή στην κανονικότητα της ζωής μας, πλέον, δεν θα γίνουν πραγματικότητα, καθώς παγκοσμίως γίναμε θεατές μιας τραγωδίας, της ζωής των κατοίκων της Ουκρανίας. Οι εξελίξεις να τρέχουν σε έναν παραλογισμό με θύματα άμαχο πληθυσμό να ξεριζώνεται και να αναζητά νέες πατρίδες.
Οι εικόνες των μικρών παιδιών με το βαλιτσάκι τους στο χέρι που περιμένουν υπομονετικά σε ατελείωτες ουρές, που περπατάνε χιλιόμετρα για να ξεφύγουν από τις θανατηφόρες οβίδες, τη φωτιά και τον θάνατο, για αναζήτηση μιας νέας πατρίδας, είναι σοκαριστικές!
Ακόμη πιο σοκαριστικές, αδιανόητες και δεν τις χωράει ο ανθρώπινος νους, οι εικόνες των μητέρων με τα βρέφη στις αγκαλιές τους.
Βρέφη, ανήμπορα πλασματάκια μέσα στο κρύο, νηστικά και φοβισμένα, φεύγουν για να σωθούν. Ορισμένα δεν προλαβαίνουν. Η εικόνα της μάνας που θρήνησε προ ημερών το μικρό αγγελούδι της δε φεύγει από το μυαλό μας.
Δέος προκαλεί το σθένος που αμύνεται ο λαός της Ουκρανίας και ειδικά οι γυναίκες. Οι γυναίκες και οι μητέρες με τα όπλα στα χέρια τους και την ψυχή γεμάτη δύναμη, υπερασπίζονται την ζωή των παιδιών τους, τις περιουσίες τους, την πατρίδα τους.
Αγωνίζονται για την ελευθερία τους.
Ο αγώνας τους αυτός, μας θυμίζει τους αγώνες του ελληνικού έθνους κατά της Τουρκοκρατίας. Μας θυμίζει τον ξεριζωμό της Μικρασιατικής Καταστροφής, την θηριωδία της ναζιστικής κατοχής.
Οι Ουκρανές γυναίκες δουλεύουν και κάνουν δίχτυα, ενώ παράλληλα, στέλνουν πυρομαχικά στους άνδρες, όπως οι γυναίκες Ελληνίδες σαν στα παγωμένα βουνά της Πίνδου ή τις γυναίκες της αντίστασης επί γερμανικής κατοχής.
8 Μαρτίου γιορτάσαμε την ημέρα της γυναίκας, της γυναίκας συζύγου, μάνας, γιαγιάς και εργαζόμενης. Γυναίκες στον στρατό. Πρέπει σε αυτές τις γυναίκες – μητέρες να είμαστε δίπλα τους.
Ο βρεφικός μας σταθμός έχει το όνομα “ΜΗΤΕΡΑ” δεν είναι τυχαίο αυτό το όνομα. Η αγάπη και η ευαισθησία μας για τα παιδιά, μας έδωσε δύναμη να χαρίζουμε αγάπη και φροντίδα στα παιδιά και στις μανούλες τους.
Δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι σε αυτόν τον αγώνα τους.
Θελήσαμε κι εμείς να συμβάλλουμε στην προσπάθεια αποστολής του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ – Παράρτημα Χανίων, ειδών πρώτης ανάγκης όπως γάλα σκόνη, γάλα εβαπορέ, όσπρια, ζυμαρικά, κονσέρβες, δημητριακά και αλεύρι προς τον Ουκρανικό λαό που δοκιμάζεται σκληρά. Τα τρόφιμα θα συγκεντρωθούν στο σχολείο από τους γονείς και το προσωπικό των Εκπαιδευτηρίων μας μέχρι και την Τρίτη 15 Μαρτίου και θα μεταφερθούν έπειτα στον Ερυθρό Σταυρό.
Με εκτίμηση,
Μαριάννα Μαυροματάκη