«Εγώ νομίζω πως άνθρωπος είναι αυτός που θέλει να’ ναι λεύτερος: η γυναίκα δε θέλει να’ ναι λεύτερη: είναι λοιπόν η γυναίκα άνθρωπος;»
Νίκος Καζαντζάκης
Η γυναικεία φύση αυτές τις εποχές, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, γι΄αυτό το λόγο το μεγαλύτερο μέρος των επικείμενων αλλαγών προσδιορίζονται προς την πλευρά της Γυναίκας. Η δύναμη, η εξουσία, η ελπίδα, η τάξη, η δικαιοσύνη και η αγάπη είναι θηλυκές αρχές και έννοιες, οι οποίες συγκροτούν και συγκρατούν ολόκληρο το σύμπαν. Η γυναίκα μέσα από την οικογένεια και τις παραδόσεις έχασε σταδιακά τον πραγματικό της ρόλο και όταν άρχισε να καταλαβαίνει πόσο αδικημένη και απροστάτευτη είναι, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δύναμη της εστιάζοντας στις ανάγκες του φύλλου της, αδυνατώντας να κατανοήσει ότι αυτό δεν οδηγεί σε κανενός είδους ελευθερία.
Όταν, λοιπόν, παρορμητικά πίστεψε ότι απαλλάσσοντας τον εαυτό της από ρόλους, όπως της μητέρας ή της καλής συζύγου, αυτόματα θα απαλλαγεί από το βάρος της καταπίεσης, εκεί έγινε και το μεγαλύτερο σφάλμα το οποίο οδήγησε στην κοινωνική αποδιοργάνωση και στην αστάθεια της οικογένειας. Η δύναμη του γυναικείου φίλου εμπεριέχει όλες τις δυνατότητες για μια ζωή ελεύθερη, απαλλαγμένη από ρόλους και “πρέπει”, αλλά με την προϋπόθεση ότι είναι χτισμένη επάνω στη συνείδηση ότι η γυναίκα είναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας, της οικογένειας και του κόσμου όλου. Αυτό είναι τώρα πια υποχρεωμένες να το κατανοήσουν όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτου φυλής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Η Γη είναι γυναίκα.
Η Γη αντέχει, μας αντέχει και υπομένει καρτερικά να δούμε τα σφάλματα μας και να σταματήσουμε. Έχει κρυμμένες δυνάμεις τεράστιες και μπορεί να τις χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε στιγμή. Η Γη το ξέρει αυτό γιατί γνωρίζει τη δύναμη της κάθε στιγμή. Έτσι και η γυναίκα θα πρέπει να αναγνωρίσει τη δύναμη και την ανάγκη που έχει ο κόσμος μας τη θηλυκή αρχή. Σε κάθε γυναίκα, σε κάθε γυναίκα μητέρα, ενσαρκώνεται το θείο, γιατί το θείο μόνο μπορεί να δημιουργήσει, όπως δημιουργεί μια γυναίκα – μητέρα. Ελευθερία και ισότητα δεν είναι απλώς ένα διαζύγιο, ούτε το κυνήγι αξιωμάτων ή μιας καριέρας, ούτε η διάθεση του σώματος της σε όποιον και όποτε επιλέξει. Ελευθερία και δύναμη είναι η κατανόηση του ρόλου των δυνατοτήτων και των επιλογών της. Η πίστη ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα, να προσφέρει τα πάντα, και ακόμα περισσότερα από αυτά που την έχουν πείσει ότι μπορεί να κάνει. Στον νέο κόσμο η γυναίκα θα αποκτήσει τη θέση που της αξίζει. Είμαστε, όμως, όλες υπεύθυνες και έχουμε όλες το βάρος επάνω μας κάθε φορά που μια γυναίκα κακοποιείται, αυτοκτονεί ή ακόμα και υποφέρει.
Tη σημερινή μέρα 8 Μαρτίου, που δηλώνεται σαν ημέρα της γυναίκας, θα ήθελα να την αφιερώσω στην Φαρουχρά Πάρσα μια γυναίκα που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών. Τα τελευταία λόγια της όταν αρνήθηκε να φορέσει χιτζάμπ και εκτελέστηκε για αυτό στις 8 Μαΐου του 1980 ήταν : «Είμαι γιατρός και δεν φοβάμαι το θάνατο. Τί είναι ο θάνατος; Μια στιγμή και μόνο. Δεν θα φορέσω φερετζέ και δεν θα κάνω βήμα πίσω στην ιστορία» έγραφε στο τελευταίο γράμμα της προς τα παιδιά της. Οι καταπιεσμένες γυναίκες σήμερα είναι αυτές που δεν φορούν φερετζέ, όμως φορούν τη σιωπή, που είναι πολύ χειρότερη και είναι πολλές εκείνες που τη φορούν.
