Η επιβαρυµένη υγεία µέλους της οικογένειας µου, µε οδήγησε το τελευταίο διάστηµα να βρίσκοµαι για πολλές ώρες στην Α’ Παθολογική του Νοσοκοµείου Χανίων, έχοντας βέβαια περάσει πρώτα από την αναµονή των Επειγόντων.
Αρχικά, τι να πει κανείς για τα Επείγοντα που δέχονται δεκάδες, διαφορετικά περιστατικά κάθε µέρα και στελεχώνονται κυρίως από νέους γιατρούς που δίνουν όλες τους τις δυνάµεις και τις επιστηµονικές γνώσεις σε κάθε ασθενή ξεχωριστά;
Μερικές ώρες αναµονής στα ΤΕΠ αρκούν για να δεις σχεδόν τα πάντα: Εισαγωγή ταυτόχρονα ντόπιων ηλικιωµένων µε λοιµώξεις, νέων από ατυχήµατα, ξένων επισκεπτών ασθενών, ακόµα και στρατιωτικών η ναυτικών από διάφορες µονάδες.
Οι ίδιοι γιατροί -ελάχιστοι ποσοτικά αναλογικά µε τον όγκο περιστατικών που έχουν να διαχειριστουν- προσπαθούν να ανταποκριθούν µε οργάνωση, σθένος -όσο τους έχει αποµείνει- και ψυχραιµία, για τον Όρκο που έδωσαν, για το επάγγελµα που επέλεξαν και σπούδασαν επί τόσα χρόνια. Σίγουρα δεν ονειρεύονταν για τον εαυτό τους αυτές τις συνθήκες και είναι βέβαιο πως δεν θα αντέξουν για πολύ.
Κάποια στιγµή µέσα στα Επείγοντα είδα εθελοντές διασώστες του Ερυθρού Σταύρου να βοηθούν!
Ίδια, απαράλλαχτη κατάσταση και στις κλινικές του Νοσοκοµείου. Θα αναφερθώ στην εµπειρία µου από την Α’ Παθολογική. Έχοντας και η ίδια νοσηλευτεί στη Β’ Παθολογική πριν 2 χρόνια, µπορώ να έχω µια πιο ξεκάθαρη εικόνα.
Στην Α’ Παθολογική λοιπόν τόσο οι επιµελήτριες γιατροί όσο και οι νοσηλεύτριες δίνουν τον δικό τους αγώνα µε συνεχόµενες εφηµερίες που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια. Γι’ αυτό και οι ασθενείς και οι συγγενείς τους που τις παρατηρούν όντας εκεί, τις αποκαλούν ηρωίδες. Αυτό αναγράφουν σε κάθε ευκαιρία πάνω σε αναλώσιµα της κλινικής.
Τωρα µάλιστα µε την προσωρινή συνλειτουργία µε τη Πνευµονολογική (ασθενείς της Κλινικής θα µεταφερθούν στις Α & Β Παθολογικές), γιατροί και νοσηλευτές των 2 Κλινικών ετοιµάζονται να υποδεχτούν δεκάδες ασθενείς µε πνευµονολογικές παθήσεις.
Αντί το Κεντρικό Κράτος, το Υπουργείο Υγείας να ενισχύσει το υγειονοµικό προσωπικό και να κάνει προσλήψεις γιατρών – νοσηλευτών, συγχωνεύει κλινικές! Και µάλιστα στην πιο δύσκολη περίοδο που τα Χανιά δέχονται χιλιάδες επισκέπτες. Να µην πούµε για τα αναλώσιµα, που ακόµη και τα σεντόνια ή τα χάρτινα ποτήρια είναι µετρηµένα !
Ποιος θα υπερασπιστεί αυτό το Νοσοκοµείο το οποίο λειτουργεί αποκλειστικα χάριν στο φιλότιµο και το ψυχικό σθένος γιατρών και νοσηλευτών που «έχουν βάλει πλάτη» «σηκώνοντας στους ώµους τους» το πολύπαθο ΕΣΥ;
Κάποια στιγµή θα τύχει που οι ίδιοι οι Χανιώτες θα περάσουν τις πόρτες του είτε για τους ίδιους, είτε για τους γονείς είτε για τα παιδιά τους. Μήπως πριν χρειαστεί να φτάσουν στις πύλες του, να διεκδικήσουν τις υπηρεσίες υγείας που τους αξίζουν όπως δικαιούται ο πολίτης που θέλει να λέγεται Ευρωπαίος;
Τι περιµένουν;
